(Minghui.org) فالون گونگ که بهعنوان فالون دافا نیز شناخته میشود، روش مدیتیشنی مبتنی بر اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری است. از زمانیکه حزب کمونیست چین (حکچ) در ژوئیه1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را شروع کرد، بسیاری از تمرینکنندگان فالون گونگ بهدلیل امتناع از نفی ایمانشان، بازداشت و در زندان شکنجه شدهاند.
تمرکز این گزارش بر زندان زنان هونان است. تمرینکنندگان محبوس در اینجا، معمولاً در واحد تبدیل (که بعداً بهعنوان بخش فوق امنیتی شناخته شد) نگهداری میشوند، در حالی که مسئولین سعی میکنند با بدرفتاریهای شدید جسمی و روانی آنها را به رها کردن ایمانشان وادار کنند.
ساختمان و پرسنل
مدیر بخش، هوانگ در سال 2018 منصوب شد و در همان سال به هی، مدرس سیاسی پیوست. دستیار مدیر، لی جون حداقل 14 سال در آزار و شکنجه تمرینکنندگان مشارکت داشته است.
سرپرستان از جمله لی که در سال 2018 به این مرکز پیوست. تو ونلی که به مدت 8 سال در این آزار و شکنجه مشارکت داشته است و تانگ یینگ که 15 سال است تمرینکنندگان را تحت آزار و شکنجه قرار میدهد. او علاوه بر بدرفتاری با تمرینکنندگان، در ازای آزادی مشروط یا کاهش دورۀ محکومیت مبلغ زیادی از زندانیان اخاذی کرده است. حتی برای قانونی کردن کاهش دورۀ محکومیت، غالباً از هر فردی 30 هزار تا 40 هزار یوان گرفته است.
مأمور لیو چیان 14 سال در این آزار و شکنجه مشارکت داشته است. او ترفندهایی را به کار گرفت که هدف آن مجبور کردن تمرینکنندگان به ترک اعتقادشان است. او تصمیم میگیرد که چگونه با تمرینکنندگان بدرفتاری کند و چه زمانی شکنجه را متوقف کند. وقتی بهنظر میرسد که تمرینکنندگان دیگر قادر به تحمل آن نیستند، لیو بعضی مواقع به زندانیان دستور میدهد تا بدرفتاری با تمرینکنندگان را ادامه دهند تا «زمان آن برسد»، به این معنی که او مطمئن شود تمرینکنندگان در آن مرحله تسلیم میشوند.
لیو معیارهای مختلفی برای سنجش اینکه تمرینکننده کاملاً «تبدیل شده است،» دارد: الف) مصرف دارو ب) کشتن ج) ناسزاگفتن به افراد؛ د) نشان دادن انواع تمایلات کثیف و ناسزاگویی به فالون گونگ و بنیانگذار آن.
به نظر لیو ، هرچه شخص بلندتر فحاشی کند، تبدیل بهتری اتفاق افتاده است.
مأمور دیگر ژانگ یویو است که سابقهای در روانشناسی و درآموزش ایدئولوژیک تخصص دارد.
بخش فوق امنیتی
این قسمت در سال 2015 به دو بخش تقسیم شد.
بخش 1
این بخش در سال 2015 کار اجباری را متوقف کرد تا تمام روز روی شستشوی مغزی تمرینکنندگان متمرکز شود. هنگامی که تمرینکنندگان از اطاعت خودداری میکنند، نگهبانان در مکان خاصی در پایین سالنی پشت میز و اثاثیههای بزرگ آنها را شکنجه میکنند. تمرینکنندگان مورد ضرب و شتم قرار میگیرند، مجبور میشوند برای مدت طولانی بیتحرک بایستند، با طناب محکم بسته و از خواب محروم میشوند. برخی اجازه دارند فقط دو یا سه ساعت بخوابند. جای خواب از تختههای چوبی مرطوب است و تمرینکنندگان از پوشیدن لباس و دسترسی به توالت محروم میشوند. بدون تعویض لباس، اندام تحتانی برخی از تمرینکنندگان دچار عفونت و زخمی شده است. با اینوجود، شستشوی مغزی ادامه دارد و آنها مجبور میشوند در یک اتاق فیلمهایی با مضامین افتراآمیز به فالون گونگ را تماشا کنند.
تمرینکنندگان فالون گونگ در زندان با طناب بسته و آویزان میشوند.
برای بدرفتاری با هر تمرینکننده چهار یا پنج زندانی تعیین میشوند. آنها تمرینکنندگان را آویخته، کتکزده و با باطومهای الکتریکی به آنها شوک اعمال میکنند. آنها تمرینکنندگان را مجبور میکنند که روی عکسهای بنیانگذار فالون گونگ بایستند. برخی از تمرینکنندگان بر خلاف اراده خود اعتقادشان را رها کردند.
معمولاً مدت مجازاتهای جسمی بیش از دو ساعت و نیم مجاز نیست، اما برای تمرینکنندگان از این حد مجاز فراتر میروند. نگهبانان و زندانیان، تمرینکنندگان را در نقاط کور قرار میدهند که دوربینهای نظارتی نباشد و بعضی اوقات آنها را مجبور میکنند برای کل شب در توالت بیحرکت بایستند.
بخش 2
بخش دوم در یک منطقه دور افتاده از مجموعه زندان قرار دارد. مرطوب است و پنجره ندارد. در زمستان و بهار، روی زمین پوشیده از آب و در تابستان، بسیار گرم و سوزان است.
در این بخش ۹ سلول جداگانه وجود دارد و تمرینکنندگان مجاز به ارتباط و تعامل با یکدیگر نیستند. به هر تمرینکننده در روز فقط یک فنجان آب داده میشود، بدون هیچچیزی که باآن نظافت کنند. غذا از طریق دریچهای کوچک روی در داده میشود و شخص مجبور است در همان مکان بخورد، بنوشد و اجابت مزاج کند. افراد خارج از این زندان دربارۀ این سوءرفتارها بسیار کم میدانند. بعد از گذشت چند روز، تمرینکنندگانی که در آنجا محبوس هستند بسیار فرسوده بهنظر میرسد و شرایط جسمانی او بسیار وخیم خواهد شد.
دهها زندانی برای سوءرفتار با تمرینکنندگان انتخاب شدند. یکی از زندانیان، زنگ شیا، معتاد به مواد مخدر است و هنگامی که تمرینکنندگان فریاد میزنند: «فالون دافا خوب است!» آنها را بهشدت کتک میزند. نگهبانها اغلب به او دستور میدهند تا تمرینکنندگان را کتک بزند و آنها را با طناب ببندد و آویزان کند یا تحت خوراندن اجباری قرار دهد. اگرچه طبق سیاست زندان در بخش فوق امنیتی حضور معتادان به مواد مخدر مجاز نیست، اما نگهبانان به دلیل بیرحمیاش برای او استثنا قائل شدهاند.
مرکز شستشوی مغزی
در بخش ۱ مرکز شستشوی مغزی قرار دارد. مأمورین شامل دنگ یینگ (مربی سیاسی)، زو یوهونگ (سرپرست)، لی جون، لیو چیان، مائو هویمین و ژانگ یویو هستند.
تمرینکنندگانی که از نفی عقیده خود امتناع میکنند، برچسب روانی به آنها زده و به مصرف داروهای مخرب سیستم اعصاب وادار میشوند. طبق قانون زندان لازم است که این داروها توسط کلینیک کنترل شوند، در بخش فوق امنیتی، این کار توسط نگهبانان یا زندانیان انجام میشود. تا زمانی که تمرینکنندگان از امتناع خودداری کنند یا به کسی درباره فالون گونگ بگویند، نگهبانان و زندانیان، تمرینکنندگان را به مصرف دارو وادار میکنند.
بیشتر تمرینکنندگان بهدلیل سوءرفتار جسمی مجروح یا حتی معلول شدهاند. بعضی اوقات آنها برای معالجه به بیمارستان فرستاده میشوند. اما بهمحض کمی بهبود در وضعیتشان، برای سوءرفتار بیشتر به زندان بازگردانده میشوند. در نتیجه، برخی از تمرینکنندگانی که تا مرز جنون سوق داده شدهاند، معلول شده یا درگذشتهاند.
روزی در اوایل سال 2009، چند زندانی تمرینکنندهای را با صندلی تا کلینیک زندان حمل کردند. این تمرینکننده از مرکز شستشوی مغزی در بخش فوق امنیتی آمده بود. نتیجۀ معاینات حاکی از صدمات شدید به اندامهای داخلی، خونریزی عمده داخلی و شکستگی چند دنده بود. پزشک همچنین تشخیص داد که این تمرینکننده سه ساعت قبل از آوردنش فوت شده بود. پزشک به زندانی گفت: «میدانی، این ششمین تمرینکنندۀ فالون گونگ است که در اینجا از شدت ضرب و جرح درگذشته است.»
مدت کوتاهی بعد از آن آمبولانسی با چند مأمور پلیس آمد. آن زندانی زیرلب به یکی دیگر از زندانیان گفت: «آنها همیشه کارهایی از این دست انجام می دهند.» پس از فوت یک نفر، آنها فقط با مدرکی جعلی ادعا میکنند که عملیات احیای شخص موفق نبوده و هیچکسی مسئول مرگ تمرینکننده نیست.»
در سرمای زمستان اوایل سال 2018، چون یکی از تمرین کنندگان بعد از سوءرفتار تسلیم نشد، زندانیان تمام لباسهایش را درآوردند و او را مجبور کردند بیش از یک هفته در توالت بیحرکت بایستد. آنها حتی پنجره را باز گذاشتند که تا جای ممکن آنجا سرد شود.
نمونهای از شکنجه
این زندان بهطور مرتب از ژاکت مهارکننده بهعنوان شیوهای برای شکنجه تمرینکنندگان استفاده میکند. هرچه قربانی بیشتر تقلا کند، ژاکت محکمتر میشود. تمرینکنندگان درحالیکه ژاکت مهارکننده به تن دارند، آویزان نیز میشوند. این اغلب منجر به بروز مشکل تنفس، درد عضلانی و بیاختیاری میشود.
خانم کائو کوییون، تمرینکنندهای۷۰ ساله از شهر چیدونگ، با ژاکت مهارکننده بر تنش آویخته شد. پس از مدتی کوتاهی، کنترل ادرارش را از دست داد و از حال رفت.
زمانی خانم دنگ یوئه از شهر هوآیهُوا را با ژاکت مهارکننده بر تنش یك شب آویزان کردند. سپس به مدت بیش از 10 ساعت مجبور شد در وضعیت چمباتمه و بدون حرکت قرار بگیرد. این منجر به تاول روی رانهایش شد که به لباس زیرش چسبید. وقتی لباسش را عوض کرد، قسمت بزرگی از پوست رانش کنده و دچار خونریزی شد. خانم دنگ در یک هفته سه بار به این شیوه شکنجه شد.
هنگامی که خانم دنگ به آسیب و رنجی که متحمل شده بود، اعتراض کرد، نگهبانان او را مجبور کردند بیش از 20 روز تفسیر حقوقی مادۀ 300 دادگاه عالی و دادستانی عالی حقوق کیفری چین را دست نویسی کند. این تفسیر اغلب توسط مقامات برای مجازات تمرینکنندگان مورد سوءاستفاده قرار میگیرد. خانم دنگ مجبور بود در طول سرمای زمستان، روزانه 13 تا 14 ساعت متن را دستنویسی کند که او را بسیار خسته و فرسوده میکرد. او تقریباً هوشیاری خود را از دست داد.
خانم چین شیائولان از چنگده و خانم یانگ تیانلیو از چانگشا مجبور شدند مدت طولانی در تابستان در زیر آفتاب سوزان بایستند. پس از غش کردن و افتادن روی زمین، هشیاری آنها را برگرداندند و سپس وادارشان کردند که دوباره بایستند. خانم ژانگ شینچی از نینگشیانگ مجبور شد 17روز متوالی 12ساعت در روز بایستد. بدون دسترسی به توالت، او مجبور بود همانجا اجابت مزاج کند.
وقتی تمرینکنندهای هنگام صبح دندانهایش را مسواک میزد، یک زندانی به صورتش سیلی زد. وقتی از او دلیلش را پرسید، زندانی گفت که تمرینکننده با صدای بلند مسواک میزد. همانطور که تمرینکننده از خود دفاع کرد، همه زندانیان داخل سلول با عجله دویدند و او را کتک زدند.
خانم یین هونگ از چانگده یک بار چیزی را زیرلب زمزمه میکرد، اگرچه صدایش بلند نبود، یکی از زندانیان او را به روی زمین فشار داد و روی دهانش را بهشدت لگدمال کرد که باعث تورم شدیدی شد.
برخی از مجرمین برای تخلیۀ ناامیدی و عصبانیتشان عمداً با تمرینکنندگان بدرفتاری میکنند. در همه حال، زندان پر از فریاد نگهبانان و زندانیان آمیخته با صدای تمرینکنندگان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و جیغ و داد است.
آدرس زندان زنان هونان:528 جاده ژانگشیانگ، منطقه یوهوا، چانگشا، استان هونان 410015
آدرس پستی: صندوق پستی شماره 2، شهر چانگشا، استان هونان
کپیرایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.