مرگ 11 تمرین‌کنندۀ فالون گونگ محبوس در پکن براثر داروهای نامعلوم

(Minghui.org) رهبر پیشین حزب کمونیست چین، جیانگ زمین، در ژوئیه1999 کمپین سراسری علیه فالون گونگ را آغاز کرد. پس از این دستور «شهرت تمرین‌کنندگان فالون گونگ را ازبین ببرید، آنها را ازنظر مالی ورشکسته کنید و آنها را از لحاظ جسمی نابود کنید»، نسل‌کشی سیستماتیکی در سرتاسر چین انجام شده است. بیش از 100 نوع شکنجه در تلاش برای وادار کردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ محبوس به انکار باورشان بر آنها اعمال شده است.

تزریق داروهای سمی به تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌منظور نابودی سیستم عصبی و اعضای داخلی‌شان یکی از شدیدترین و موذیانه‌ترین روش‌هایی است که سازمان‌های اعمال قانون حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) استفاده می‌کنند. قربانیان این داروها روزها یا حتی ماه‌ها قبل از مرگ به‌شدت رنج می‌کشند.

براساس وب‌سایت مینگهویی، تا 25نوامبر2019، تعداد 128 تمرین‌کننده در منطقۀ کلان‌شهر پکن براثر اعمال شکنجه کشته شدند. مشخص شده است که حداقل 11 مورد از این مرگ‌ها براثر تزریق داروهای نامعلوم انجام شده است.

بازجویی و شکنجۀ آقای لی شوچیانگ

پس از شروع آزار و شکنجۀ فالون گونگ، آقای لی شوچیانگ چند بار به دفتر استیناف در پکن رفت تا برای حق تمرین باورش دادخواهی کند. وقتی جلسات سراسری کنگرۀ خلق ح.ک.چ در 8مارس2000 برگزار می‌شد، آقای لی برای بیان حقیقت فالون گونگ به نمایندگان به پکن رفت. او بازداشت شد.

پلیس به آپارتمانش حمله کرد و کتاب‌ها، نوارهای صوتی و ویدیوئی فالون گونگ او را توقیف کرد. او را به بازداشتگاه چانگپینگ در خارج از پکن بردند و در آنجا مکرراً تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت و در این مدت آب یا نوشیدنی دیگری به او داده نشد.

وقتی شکنجه نتوانست ایمان آقای لی به فالون گونگ را خدشه‌دار کند، نگهبانان مقدار زیادی داروی آسیب‌رساننده به سیستم عصبی را با کوکا مخلوط کردند و او را وادار به نوشیدنش کردند.

10 روز بعد به خانوادۀ آقای لی اطلاع دادند که برای بردن او بروند. مادر و برادرش او را در بازداشتگاه در قفسی که درش قفل شده بود دیدند. آقای لی به برادرش به روشی که در خانه صحبت می‌کردند زیرلب گفت: «نگهبانان اصلاً به من آب برای نوشیدن ندادند، سپس مرا وادار به نوشیدن کوکایی کردند که دارویی در آن ریخته شده بود. آنها به من هشدار دادند که به‌زودی خواهم مرد. آنها می‌خواهند که من در خانه بیمرم تا اینکه مسئول شناخته نشوند. نباید مرا به خانه ببرید! باید در آنجا می‌مردم!»

پس از بازگشت به خانه، آقای لی اغلب گیچ و گمراه بود. او دو روز چیزی نخورد و ننوشید. در 20مارس2000 آقای لی پس از اینکه از بالکن پایین افتاد، درگذشت. او فقط 37 سال داشت.

درد شدید معده: خانم ژانگ شوژن تحت تزریق دارو در مقعد قرار گرفت

خانم ژانگ شوژن

خانم ژانگ شوژن، معلم مدرسۀ راهنمایی، در سال 2001 به‌خاطر توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ بازداشت و به اردوگاه کار اجباری چینگهه برده شد. او چند روز از خواب محروم شد. نگهبانان با باطوم الکتریکی به او شوک وارد کردند و برای وادار کردنش به افشای اسامی سایر تمرین‌کنندگان سرش را به دیوار کوبیدند، اما او اسامی را فاش نکرد. سپس دارویی به مقعدش تزریق کردند که باعث درد شدید و تورم شکمش شد.

درحالی‌که خانم ژانگ شدیداً درد داشت، او را به اردوگاه کار اجباری توانهه بردند تا 18 ماه در آنجا حبس شود. اردوگاه کار برای اینکه از زیر مسئولیت به‌خاطر وضعیت پیش‌آمده برای خانم ژانگ شانه خالی کند، به خانواده‌اش خبر داد که او را به خانه ببرند. خانم ژانگ در 9اکتبر2002 در 51سالگی درگذشت.

فلج شدن خانم لیو لینفنگ براثر داروهای نامعلوم

پس از شروع آزار و شکنجه، خانم لیو لینفنگ اغلب با مردم دربارۀ فالون گونگ و آزار و شکنجه صحبت می‌کرد. او منافع جسمی و روانی تمرین فالون گونگ را به مسئولین دولتی بازگو کرد. ازآنجاکه خانم لیو در برابر فشار دولت برای انکار باورش تسلیم نشد و به زندگی براساس حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری ادامه داد، چندین بار بازداشت و حبس شد.

وقتی در ژوئیه2000 خانم لیو مجدداً حبس شد، نگهبانان زندانیان را تحریک به ضرب و شتم او کردند. او وادار به انجام کار بدون مزد شد و توسط نگهبانان تحت شکنجه قرار گرفت.

وقتی خانم لیو زیر شکنجه بی‌هوش شد، او را به بیمارستان بردند و دارویی به او تزریق کردند که منجر به فلج شدنش شد. اردوگاه کار به خانواده‌اش اطلاع داد که او را به خانه ببرند و گفت که «او در خارج اردوگاه کار مجدداً تحت آموزش قرار خواهد گرفت.» پلیس اغلب برای تهدید و ارعاب او و خانواده‌اش به خانه‌اش می‌رفت. پس از یک دورۀ طولانی پریشانی روانی و جسمی خانم لیو در 20اکتبر2001 در 48 سالگی درگذشت.

خانم شو شیوهونگ با تزریق داروهای نامعلوم از نظر روانی و جسمی تحت تأثیر قرار گرفت

خانم شو شیوهونگ پس از اینکه تمرین فالون گونگ را در سال 1996 آغاز کرد، از تمام بیماری‌هایش بهبود یافت اما پس از شروع آزار و شکنجه به‌خاطر امتناع از انکار فالون گونگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفت.

کمی بعد از سال نوی چینی 2001، پلیس به‌زور وارد آپارتمان خانم شو شد و او را بازداشت کرد. پس از یک ماه حبس در بازداشتگاه فانگشان، خانم شو به 5 سال حبس محکوم شد. او را به بازداشتگاه شهرستان ژنگدینگ در استان هبئی و زندان دوم زنان شیجیاژوانگ بردند.

او از انکار فالون گونگ امتناع کرد، بنابراین نگهبانان آنقدر با باطوم‌های لاستیکی به پشت سرش ضربه زدند که دچار خونریزی مغزی و بی‌هوش شد. او را به بیمارستانی در شهر شیجیاژوانگ بردند و یک ماه در آنجا بستری بود. وقتی بی‌هوش بود، پزشکان داروهای نامعلومی به او تزریق کردند که منجر به چهار ماه خون‌ریزی مهبلی شد.

پس از اینکه خانم شو از زندان آزاد شد، پاهایش شدیداً ورم کرده و چشمانش بی‌احساس بود. او بسیار ضعیف بود و نمی‌توانست شب‌ها بخوابد.

در 21ژانویه2016 خانم شو و همسرش هر دو بازداشت و در بازداشتگاه منطقۀ تونگژو حبس شدند. فشار خون خانم شو به 260 رسید، اما بازداشتگاه از آزاد کردنش امتناع کرد. پزشکان او را وادار به خوردن قرص‌های نامعلومی کردند و اگر او همکاری نمی‌کرد، زندانیان هم‌سلولی‌اش را مجازات می‌کردند.

پزشکان بازداشتگاه اغلب به تمرین‌کنندگانی که از «تبدیل شدن» امتناع می‌کردند می‌گفتند: «پس شما تبدیل نمی‌شوید؟ قرصی به تو می‌دهم که تو را خواهد کشت!»

خانم شو در حبس نشانه‌های بیماری‌هایی داشت، مانند: سرگیجه، بی‌خوابی، تنگی قفسۀ سینه، تعرق، بی‌اختیاری، ریزش مو، فشار خون بالا و حملات عصبی متناوب. این علائم مشابه تجربیات تمرین‌کنندگان فالون گونگی است که براثر داروهای آسیب‌رساننده به سیستم عصبی و یا اندام‌های داخلی کشته شدند.

پس از اینکه خانم شو آزاد شد، وضعیتش بدتر شد. او در 2آوریل2017 در 40سالگی درگذشت.

گزارش مرتبط:

درگذشت خانمی اهل پکن بعد از سال‌ها آزار و اذیت در بازداشتگاه

خانم یو هوییچین پیش از آزادی‌اش تحت تزریق داروهایی قرار گرفت

خانم یو هوییچین پس از شروع تمرین فالون گونگ از امراض شدید کلیه بهبود یافت. همسرش پس از مشاهدۀ درمانش، او نیز این تمرین را شروع کرد.

در شب 12ژانویه2002 وقتی خانم یو و همسرش هر دو بازداشت شدند، آزار و شکنجۀ فالون گونگ خانواده‌شان را ازهم پاشید. مأموران پلیس آپارتمان‌شان را غارت و آنها را در بازداشتگاه یانچینگ حبس کردند.

خانم یو مجدداً در صبح 14اوت2003 در خانه‌اش بازداشت شد. او را به اردوگاه کار اجباری شین‌آنِ شهرستان داشینگ در پکن بردند.

پس از اینکه در 4نوامبر2004 آزاد شد، بدنش متورم شده بود و اغلب بی‌هوش می‌شد و استفراغ می‌کرد. او به خانواده‌اش گفت که درست پیش از آزادی‌اش داروی نامعلومی به او تزریق کردند. او در 16آوریل2005 در 44سالگی درگذشت.

آقای جی شوشیان گیج و سردرگم شد

پس از شروع آزار و شکنجه، آقای جی شو‌شیان برای اجرای عدالت‌ برای فالون گونگ سه بار دادخواهی کرد. درنتیجه او دو بار حبس و مبالغ زیادی جریمه شد.

مأموران پلیس و نمایندگان دولت در 16مه2003 به‌زور به خانۀ آقای جی ریختند، اما او آنجا نبود. او برای اجتناب از آزار و شکنجۀ غیرقانونی، خانه را ترک کرد و بی‌خانمان و تهی‌دست شد. حکم بازداشتش برای حبس او صادر شد و خانواده و حتی خویشاوندان دورش نیز مکرراً مورد تهدید و ارعاب قرار گرفتند.

آقای جی در 13دسامبر2001 بازداشت و برای مدت 18 ماه به اردوگاه کار اجباری توانهۀ پکن برده شد. برای وادار کردنش به انکار فالون گونگ، نگهبانان او را از خواب محروم و با باطوم‌های الکتریکی به او شوک وارد کردند، به صورتش سیلی زدند و داروهای نامعلومی به او تزریق کردند. علاوه‌براین، غذای کافی به او نمی‌دادند. فشار خون آقای جی بسیار بالا رفت، پاهایش متورم شد و قادر نبود راه برود.

وقتی آقای جی در 13ژوئن2003 آزاد شد، اغلب گیج بود و به‌نظر می‌آمد چیزی را به‌یاد نمی‌آورد. یک ماه بعد دچار سکتۀ مغزی و سمت چپ بدنش فلج شد. پس از دو سال رنج، آقای جی در 22سپتامبر2005 در 65 سالگی درگذشت.

خوراندن اجباری به خانم چی شیلان

خانم چی شیلان 9 بار برای دادخواهی حق تمرین فالون گونگ به میدان تیان‌آن‌من رفت و چند بار بازداشت و حبس شد.

وقتی در 24فوریه2006 بازداشت شد، خانه‌اش را غارت کردند. او را در یک ساختمان کوچک سفید (نزدیک مرکز جابجایی آموزش مجدد پکن) حبس کردند. بیش از 20 تمرین‌کنندۀ فالون گونگ در آنجا حبس شدند.

مجدداً در فوریه2007 بازداشت و در بازداشتگاه آموزش کارگران توانهۀ پکن حبس شد. برای مدت بیش از 8 ماه در اعتراض به حبس غیرقانونی‌اش دست به اعتصاب غذا زد. او را به تخت مرگ بستند و مکرراً تحت خوراندن اجباری قرار دادند. به او مواد سرطان‌زا تزریق کردند.

وقتی خانم چی در اواخر سپتامبر2007 آزاد شد، بسیار آسیب‌پذیر بود و پاهایش دچار معلولیت شده بودند. خانواده‌اش در مه2008 او را به بیمارستان بردند و متوجه شدند که مبتلا به سرطان پیشرفتۀ ریه است. خانم چی شیلان در فوریه2012 درگذشت.

شکنجۀ خانم یان یوهوا

خانم یان یوهوا در اوت2012 به‌خاطر تمرین فالون گونگ بازداشت شد. یک مأمور زن پلیس او را روی زمین کشاند و باعث شد که استخوان‌های قفسۀ سینه‌اش بشکنند. او را به بیمارستان امنیت عمومی بردند و تحت تزریق قرار دادند. پرستار از افشای نام دارو به او خودداری کرد.

وقتی خانم یان در اواخر نوامبر2012 آزاد شد، قادر نبود از خودش مراقبت کند و مجبور شد به منزل مادرش نقل مکان کند. حتی با اینکه دارو به سلامتی‌اش آسیب رسانده بود، مأموران ادارۀ پلیس منطقه و بازداشتگاه به تهدید و ارعاب او و خانواده‌اش ادامه دادند. او در 18مارس2013 در 65 سالگی درگذشت.

تزریق داروهای نامعلوم به آقای وانگ چونگجون

آقای وانگ چونگجیان در 14آوریل2008 بازداشت و به اردوگاه کار اجباری توانهۀ پکن برده شد. او 4 ماه بعد در 23اوت2008 درگذشت.

اعضای ادارۀ 610 در ساعت 7 شب 14آوریل2008 به‌زور به خانۀ آقای وانگ وارد شدند و او و همسرش را بازداشت کردند. آنها در بازداشتگاه منطقۀ چائویانگ بازداشت و از ملاقات خانواده محروم شدند.

خانوادۀ آقای وانگ در 20ژوئن2008 اخطاری از اردوگاه کار اجباری توانهۀ پکن دریافت کردند که او در 22مه به دو سال و همسرش در 20مه به دو سال و نیم کار اجباری محکوم شده‌اند.

اردوگاه کار داروهای نامعلومی به آقای وانگ تزریق کرد و او مقدار بسیار زیادی از وزنش کاسته شد. اردوگاه کار وقتی در حال مرگ بود او را آزاد کرد. خانواده‌اش متوجه شدند که رنگش تماماً زرد شده بنابراین او را به بیمارستان بردند. او در 65 سالگی درگذشت.

تزریق داروهای نامعلوم به خانم وانگ یاچینگ

خانم وانگ یاچینگ آرایشگر موی بسیار معروفی بود و بسیاری از مشتریانش برای اینکه او موهایشان را درست کند مسافت زیادی را طی می‌کردند.

خانم وانگ در اوت2008 هنگامی که مشغول آرایش مو بود بازداشت شد.

ادارۀ اعزام و انتقال نیروی کار اجباری پکن دو ماه بعد به خانواده‌اش اطلاع داد که او برای دو سال در اردوگاه کار اجباری خواهد بود. اما روز بعد مأموری از ادارۀ اعزام به همسر خانم وانگ گفت که برای بردن او مراجعه کند. مأموران گفتند که خانم وانگ بیمار بوده و ممکن است به قید ضمانت پزشکی آزاد شود.

بنا به گفتۀ خانم وانگ، او را به بیمارستان اردوگاه کار بردند و دکتری در آنجا یک شیشه مایع از پشتش کشید و سپس چیزی به او تزریق کرد. او بلافاصله احساس گیجی کرد. نگهبانان گذاشتند که دراز بکشد و به آنها گفته شد: «مراقبش باشید.»

چند روز بعد خانم وانگ آزاد شد، اما وضعیت جسمی‌اش به‌شدت بد شد. دیدش تار، حافظه‌اش ضعیف شد و عکس‌العملش آهسته و کند بود. همچنین علائم آسم در او ظاهر و بدنش متورم شد. خانم وانگ 7 ماه بعد در 46 سالگی درگذشت.

بلافاصله پس از مرگ خانم وانگ، زنی که ادعا می‌کرد از صلیب سرخ است تماس گرفت و حالش را پرسید. وقتی همسر خانم وانگ گفت که او تازه درگذشته است، آن شخص تماس را قطع کرد.

پس از مرگ خانم وانگ، فردی از ادارۀ اعزام آمد تا گواهی فوت خانم وانگ را درست کند. او با عجله 70 یوآن به همسر خانم وانگ داد و رفت.

خانم ژانگ فنگمی دچار اختلال جسمی و روانی شد

خانم ژانگ فنگمی

خانم ژانگ فنگمی به‌خاطر نصب پوسترهای اطلاع‌رسانی فالون گونگ بازداشت شد. او در ابتدا در بازداشتگاه شهرستان مییون حبس و سپس به اردوگاه کار اجباری زنان شین‌آن در تیانتانگهه، شهرستان داشینگ، پکن، برده شد. او به شدت تحت شکنجه قرار گرفت و دچار اختلال جسمی و روانی شد. نگهبانان داروهای نامعلومی به او تزریق کردند که باعث فلج شدنش شد. او در آوریل2002 به قید ضمانت پزشکی آزاد شد و سه ماه بعد در 31سالگی درگذشت.