(Minghui.org) در سال ۲۰۲۱، تعداد ۱۳۲ تمرینکننده فالون گونگ در نتیجه آزار و اذیت ایمانشان جان باختند.
فالون گونگ که با نام فالون دافا نیز شناخته میشود، تمرینی برای پرورش ذهن و بدن بوده که بر اساس اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری استوار است. از زمان معرفی آن به مردم در سال ۱۹۹۲، افراد بیشماری مجذوب اصول عمیق و مزایای سلامتبخشی آن شدهاند. رژیم کمونیستی چین از ترس محبوبیت روزافزون آن، در ژوئیه۱۹۹۹، کمپینی سراسری را آغاز و تلاش کرد این تمرین را از بین ببرد.
صدها هزار تمرینکننده از آن زمان مورد آزار و اذیت، دستگیری، بازداشت، زندان و شکنجه قرار گرفتهاند. تا ۶ژانویه۲۰۲۲، درمجموع ۴۷۲۶ مرگ توسط وبسایت مینگهویی ثبت شده است. اما بهخاطر سانسور شدید اطلاعات در چین، تعداد واقعی احتمالاً بسیار بیشتر است.
مرگهای تازه ثبتشده شامل ۲ تمرینکننده در سال ۲۰۱۷، ۳ نفر در سال ۲۰۱۸، ۲ نفر در سال ۲۰۱۹، ۲۴ نفر در سال ۲۰۲۰ و ۱۰۱ نفر در سال ۲۰۲۱ است.
۱۰۱ مورد مرگ و میر در سال ۲۰۲۱ در طول سال با ۶۰ مورد از ژانویه تا ژوئن اتفاق افتاده است.
تمرینکنندگان فالون گونگی که در سال ۲۰۲۱ درنتیجه آزار و شکنجه جان باختندردیف اول {از چپ به راست): دینگ گوئینگ، لیو گوانرو، مائو کان، لیو سونگمینگ، لیو شیوفانگ، شی دیونردیف دوم (از چپ به راست): لی کایی، ژانگ کوییکویی، لی هونگویی، گونگ پیکی، کانگ آیفن، وو دونگشنگردیف سوم (از چپ به راست): وانگ شیانگجو، لی گویییو، ژو شیانون، گو چی، سان شیوجون، چو لیونردیف چهارم (از چپ به راست): گوئو هونگیان، ما یینگ، چانگ شیوهوا، پان ینگشان، سونگ شیولیان، فو گویهوا
از تمرینکنندگان فوتشده، ۸۵ نفر از آنها خانم، از ۲۵ منطقه بودند. استانهای هیلونگجیانگ (۲۵)، لیائونینگ (۲۲) و جیلین (۱۵) بیشترین موارد را ثبت کردند. ۲۲ منطقه باقیمانده از ۱ تا ۸ نفر ثبت شده است.
در میان ۱۱۲ تمرینکنندهای که سن آنها مشخص بود، بین ۳۹ تا ۸۵ سال داشتند. جوانترین تمرینکننده آقای پو ژنگ بود که در سال ۲۰۱۷ در زندان اول استان یوننان تا حد مرگ شکنجه شد. مسنترین تمرینکنندگان خانم لی جینگشیا و خانم رن کانرو، هر دو معلم بازنشسته بودند، که پس از آزار و اذیت به دست افراد دستاندرکار فوت کردند.
برخی از تمرینکنندگان سالخورده، قبل از مرگ غمانگیز خودشان، درد ازدستدادن فرزندانشان را درنتیجه آزار و شکنجه تحمل کرده بودند. پسر خانم رن کانرو، آقای یوان جیانگ، ۲۰ سال پیش بر اثر آزار و شکنجه درگذشت. آقای تان فنگمینگ، پدری ۸۲ ساله، پسرش را پس از سال ۲۰۰۴ که برای توزیع مطالب اطلاعاتی درباره فالون گونگ بیرون رفت، دیگر هرگز ندید. با توجه به اینکه آقای تان اکنون فوت کرده است و دخترشان هنوز درحال سپریکردن دوره چهار ساله محکومیت بهخاطر تمرین فالون گونگ است، همسر ۷۷ ساله آقای تان برای کنار آمدن با غم و اندوه و مراقبت از خودش در چالش است.
مردی ۸۰ ساله پس از گذراندن یک دوره حبس سه ساله بهخاطر تمرین فالون گونگ هرگز آزاد نشد. در عوض، دستاندرکاران آقای لیو ژیونگ را در بازداشت نگه داشتند و ماهها بعد او را به چهار سال حبس دیگر محکوم کردند. او با وجود شرایط وخیم از آزادی مشروط پزشکی محروم شد و در ۲۹دسامبر درگذشت.
هشت تمرینکننده دیگر نیز در ۸۰ سالگی و همچنین ۲۸ نفر در دهه ۷۰، ۳۱ نفر در ۶۰ سالگی، ۳۶ نفر در ۵۰ سالگی و ۴ نفر در ۴۰ سالگی بودند. آنها از همه اقشارجامعه ازجمله معلمان، حسابداران، پزشکان، مهندسان و کارگران کارخانه بودند.
بیستوپنج تمرینکننده در حین بازداشت، ازجمله ۱۳ نفر در زندان و ۱۰ نفر در بازداشتگاهها جان باختند. خانمی ۴۵ ساله در اداره پلیس و یک مرد در بیمارستان جان باختند، هر دو تنها یک روز پس از دستگیری فوت کردند. درخصوص چند تمرینکننده که در زندان جان خود را از دست دادند، افراد دستاندرکار به خانوادههای آنها اجازه دیدن اجساد آنها را ندادند و آنها را مجبور کردند که اجساد را بسوزانند. آن دسته از خانوادههایی که اجازه دیدن جسدشان را داشتند اغلب گزارش میدادند که عزیزانشان بهشدت مجروح شده بودند.
بسیاری از کسانی که جان خود را از دست دادند، قبل از مرگ، چند دهه زندان و شکنجه را متحمل شدند. خانمی ۷۲ ساله ۲۰ بار در بیمارستان روانی زندانی شد، یک معلم تاریخ ۵۳ ساله به مدت ۱۴ سال زندانی شد و خانمی ۶۸ ساله، یک دوره اردوگاه کار و سه بار زندان در مجموع ۱۷ سال را سپری کرد.
خانمی۷۶ ساله سه روز پس از اینکه توسط نگهبانان زندان در وضعیت بیهوش به خانه انتقال یافت، چند هفته قبل از آزادی طبق برنامه زمانی تعیینشده پس از گذراندن دوران محکومیت شش سالهاش درگذشت. خانمی پس از گذراندن دوران محکومیت پنج سالهاش، دو روز قبل از آزادی طبق برنامه زمانی تعیینشده تا حد مرگ مورد ضربوشتم قرار گرفت. مردی دیگر تا یک روز قبل از مرگش بر اثر آسیت شدید، از آزادی مشروط پزشکی برخوردار نشد.
در برخی موارد، ناراحتی روانی ناشی از آزار و اذیت مداوم برای تمرینکنندگان کشنده بود. خانمی ۶۷ ساله در استان هیلونگجیانگ که از قبل در وضعیت بدی قرار داشت، پس از آزار و اذیت، وضعیتش شدیدتر رو به وخامت گذاشت. حتی یک ماه پس از درگذشت او، افراد دستاندرکار همچنان با شوهرش تماس میگرفتند و به او دستور دادند که به دفتر کمیته مسکونی محلی گزارش دهد.
در زیر مجموعهای از مرگ و میرها در سال ۲۰۲۱ آمده است. فهرست کامل ۱۳۲ تمرینکننده فوت شده را میتوانید از اینجا دانلود کنید (پیدیاف).
مرگهای تحت بازداشت
مرگ مرد ۸۰ سالهای در زندان که پس از تحمل سه سال حبس بلافاصله به چهار سال زندان محکوم شد
هنگامی که خانواده آقای لی شیونگ در ۹آوریل۲۰۲۱ برای تحویلگرفتن او به زندان رفتند، وقتی فهمیدند که این مرد ۸۰ ساله که به تازگی دوره محکومیت سه ساله را به پایان رسانده بود، توسط پلیس برده شده است، ناراحت شدند. او چهار ماه بعد به چهار سال حبس دیگر محکوم و به دنبال آن به دیابت و تجمع مایع در قفسه سینهاش مبتلا شد. افراد دستاندرکار هنگام مداوا او را با غل و زنجیر به تخت بیمارستان میبستند.
آقای لیو در ۹دسامبر دچار بیماری شدید دیگری شد. او درحالیکه به بیمارستان منتقل میشد روی صندلی چرخدار بود که در داخل یک قفس فلزی در پشت ون قرار داشت. خانوادهاش وقتی دیدند که صورت، دستها و پاهای آقای لیو همگی دچار تورم هستند، متعجب شدند. او ناتوان به نظر میرسید و نمیتوانست واضح صحبت کند. وقتی نوهاش سعی کرد ماسک صورتش را تنظیم کند، نگهبانان او را تهدید کردند و اجازه نزدیکشدن به خانواده را ندادند.
نگهبانان از خانواده آقای لیو خواستند که تمام هزینههای پزشکی او را بپردازند. آنها ادعا کردند که او قبل از دستگیری در وضعیت سلامتی نامناسبی قرار داشت و گفتند که هیچ مسئولیتی در قبال وضعیت او ندارند. درخواستهای مکرر خانوادهاش برای آزادی مشروط پزشکی نیز رد شد.
آقای لیو در ۲۹دسامبر در بیمارستان درگذشت. کارکنان زندان اجازه ندادند پسرش جسد او را بگیرد. آنها از ترس اینکه خانوادهاش از آنها شکایت کنند، خودشان جسد را به یک مرکز تشییع جنازه بردند. پلیس از جسد او محافظت میکرد تا اینکه در اول ژانویه سوزانده شد.
با شروع آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹، آقای لیو بارها بهخاطر حفظ ایمان خود و اطلاعرسانی به عموم درباره آزار و شکنجه زندانی شد. او پس از دستگیری در آوریل۲۰۰۲ به ۲ سال کار اجباری محکوم شد و پس از دستگیری دیگر در ۲۴ژوئیه۲۰۰۸ به سهونیم سال زندان محکوم شد. او پس از آخرین بازداشتش در ۹آوریل۲۰۱۸ مجدداً به سه سال حبس بدون محاکمه در دادگاه محکوم شد. همسرش درحالیکه ناامیدانه به دنبال آزادی او در اداره پلیس محلی بود، مأموری به او گفت: «این بار اجازه میدهیم که او در داخل اینجا بمیرد!»
درگذشت خانمی ۴۵ ساله یک روز پس از دستگیری
خانم لی شوانگیان، ۴۵ ساله، ساکن شهر هگانگ، ساکن استان هیلونگجیانگ، یک روز پس از دستگیریاش در ۱۶دسامبر۲۰۲۱ بهخاطر تهیه مطالب اطلاعاتی درباره فالون گونگ درگذشت. او نزدیک به ۳۰ ساعت در اداره پلیس فولی مورد بازجویی و آزار و شکنجه قرار گرفت. او درحالیکه در آستانه مرگ قرار داشت، پلیس به شوهرش دستور داد تا پس از تعطیلی از محل کارش، برای تحویلگرفتن او بیاید.
وقتی شوهر خانم لی به اداره پلیس رسید، متوجه شد که او نمیتواند به تنهایی راه برود و توسط سه مأمور حمل میشد. او با صدای بسیار ضعیفی به شوهرش گفت: «بیا به خانه برویم.»
خانم لی از قبل در مسیر رفتن به خانه در حال مرگ بود. شوهرش پس از بازگشت به خانه با آمبولانس تماس گرفت. وقتی آمبولانس رسید خانم لی قبلاً مرده بود.
درگذشت مردی اهل شاندونگ یک روز پس از دستگیری، جسدش هشت روز بعد بهزور سوزانده شد
آقای سان پیجین از شهرستان منگیین، استان شاندونگ، درحالیکه در مزرعه خانوادگی خود در ۱۷ژوئن۲۰۲۱ کار میکرد دستگیر، و یک روز پس از دستگیری درگذشت. پلیس در ۱۸ژوئن به خانواده آقای سان درباره مرگش خبر داد. آنها گفتند که آقای سان از انجام آزمایش کرونا در بیمارستان پزشکی چینی شهرستان منگیین امتناع ورزید و از ساختمان پرید و بلافاصله فوت کرد. پلیس صحنه را محاصره کرد و اجازه نزدیک شدن به کسی را نداد.
وقتی خانواده آقای سان جسد او را در مرکز تدفین شهرستان منگیین دیدند، متوجه شدند که مایع مغزی او نشت میکند، یکی از کره چشمش وجود نداشت و شکمش فرو رفته بود. افراد دستاندرکار هشت روز بعد خانواده او را مجبور کردند جسد او را بسوزانند. آنها همچنین خانواده او را از درخواست تجدیدنظر یا طرح دعوی علیه مرگ مشکوک او منع کردند.
قبل از دستگیری آقای سان، دخترش (ملقب به جیائوجیائو) نیز در خانه دستگیر و در بازداشتگاه لینی نگهداری شد.
با مرگ آقای سان، جیائوجیائو اکنون بدون پدر و مادر است، زیرا مادرش، خانم یو زایهوا، شش سال پیش پس از ۱۱ سال آوارگی برای جلوگیری از آزار و شکنجه بهخاطر ایمان مشترک خانواده به فالون گونگ، درگذشت.
مرگ خانمی اهل هوبی ۱۳ روز پس از پذیرش در زندان
خانم هو هانجیائو از شهر هانچوان، استان هوبی، ۱۳ روز پس از پذیرش در زندان برای گذراندن یک دوره حبس چهار ساله درگذشت. خانم هو در ۱۵مارس۲۰۲۱ دستگیر و در ۱۶ژوئن۲۰۲۱ بهخاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ محکوم شد.
ساعت ۸ شب در ۹نوامبر۲۰۲۱، حدود ۱۳ روز پس از انتقال او به زندان زنان استان هوبی، نگهبانی با شوهر خانم هو تماس گرفت و گفت که او بر اثر بیماری در بیمارستان فوت کرده است. افراد دستاندرکار اجازه ندادند شوهرش جسد یا پرونده پزشکی او را ببیند. آنها همچنین او را تحت فشار قرار دادند تا وکیلی را که بهمنظور عدالتخواهی برای خانم هو استخدام کرده بود برکنار کند و او را منع کردند که درباره مرگش با سایر تمرینکنندگان محلی فالون گونگ صحبت کند.
مرگ مردی اهل هنان در بازداشتگاه یک ماه پس از دستگیری بهخاطر تمرین فالون گونگ
آقای لی شیانشی از شهر آنیانگ، استان هنان، حدود ساعت ۵ بعدازظهر، در ۱۱مه۲۰۲۱، برای خرید نانهای بخارپز برای شام بیرون رفت و هرگز بازنگشت.این مرد ۵۰ ساله که صاحب مغازهای کوچک بود، زمانی که پلیس او را درحال صحبت با مردم درباره فالون گونگ دید دستگیر شد.
چهار مأمور اداره پلیس بیگوان بدون نشاندادن حکم بازرسی یا کارت شناساییشان، دو محل سکونت آقای لی را مورد یورش و غارت قرار دادند. روز بعد حکم بازداشت جنایی صادر و آقای لی در بازداشتگاه شهر آنیانگ نگهداری شد. ازآنجاکه آقای لی تمرینات فالون گونگ را در بازداشتگاه انجام میداد، نگهبانان او را با دستبند و غل و زنجیر بستند. او برای اعتراض دست به اعتصاب غذا زد.
صبح روز ۱۳ژوئن، به خانواده آقای لی اطلاع داده شد که او روز قبل فوت کرد. به گفته خانوادهاش که جسد او را دیدهاند، او لاغر و نحیف شده بود. سرش ورم کرده و از ناحیه کمر و زانو آسیب دیده بود. افراد دستاندرکار از ارائه هرگونه توضیحی درباره مرگ او خودداری کردند.
مردی اهل مغولستان داخلی یک روز پس از محاکمه بهخاطر ایمانش فوت میکند
آقای گوئو ژنفانگ از شهر چیفنگ، مغولستان داخلی، یک روز پس از اینکه او و همسرش بهخاطر ایمانشان به فالون گونگ محاکمه شدند، درگذشت.
خانواده آقای گوئو در شامگاه ۹ژوئن۲۰۲۱ ازسوی پلیس تماس دریافت کردند و به آنها گفتند که او مرده است. آنها بهسرعت به بیمارستان رفتند و دهها مأمور لباس شخصی را دیدند که از جسد او محافظت میکردند. آنها خاطرنشان کردند که قسمت پایین کمر او به رنگ بنفش بود، در قسمت داخلی یکی از زانوهایش جراحات وجود داشت و بینیاش خونی بود. آنها سعی کردند با دقت بیشتری نگاه کنند، اما پلیس آنها را از نزدیکشدن به جسد منع کرد.
یکی از پزشکان بیمارستان فاش کرد که وقتی پلیس آقای گوئو را منتقل کرد، هیچ علائم حیاتی نداشت. پلیس بدون رضایت خانوادهاش، جسد آقای گوئو را بلافاصله پس از آن به مرکز تدفین منطقه سونگشان منتقل کرد.
درست یک روز قبل از مرگش، آقای گوئو و همسرش خانم فنگ یوهوا در دادگاه منطقه سونگشان محاکمه شدند. به گفته اعضای خانوادهاش که در جلسه حضور داشتند، او را دیدند که از ماشین پلیس پایین پریده و به داخل اتاق دادگاه رفت. به نظر میرسید که بسیار سالم است.
درحالیکه افراد دستاندرکار هیچ توضیحی درباره مرگ او ارائه نکردند، خانوادهاش به شدت مشکوک هستند که او در بازداشتگاه ناحیه سونگشان تا حد مرگ شکنجه شده است.
آقای گوئو و همسرش در صبح روز ۲۵نوامبر۲۰۲۰ دستگیر شدند. پس از جلسه دادگاه قبلی در ۸آوریل۲۰۲۱، این دومین باری بود که در دادگاه حاضر میشدند.
در حالی که آقای یائو شینرن پس از سکته مغزی هنوز در وضعیت اغما بود، افراد دستاندرکار او را از دستگاه تنفس مصنوعی جدا و از بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان خارج کردند و او را به مرکز سالمندان بدون تجهیزات پزشکی مناسب برای مراقبت از او منتقل کردند. این مرد ۵۱ ساله پس از یک هفته از دنیا رفت و همسر و فرزندش را ترک کرد.
آقای یائو از شهر لانگکویو، استان شاندونگ، حدود ساعت ۹:۰۰ شب در ۲۲آوریل۲۰۲۰، تقریباً ده ماه پس از دستگیریاش در ۳ژوئیه۲۰۱۹، دچار سکته مغزی شد. در اوایل صبح روز ۲۳آوریل در بیمارستان خلق شهر لانگکویو عمل جراحی کرانیوتونی (بازکردن جمجمه) روی او انجام شد. دکتر دو روز بعد عمل تراکئوتومی (بازکردن نای برای رفع مشکل تنفس) را روی او انجام داد و او را روی دستگاه تنفس مصنوعی گذاشت.
وقتی همسر آقای یائو برای پرسوجو درباره او به بیمارستان رفت، پلیس اجازه نداد پزشک یا پرستار اطلاعاتی دربارهاش به او بدهند. آنها همچنین از ارائه فیلم دوربینهای نظارتی از آقای یائو درخصوص آنچه در بازداشتگاه برای او رخ داده بود خودداری کردند.
آقای یائو بعد از عمل جراحی کرانیوتومی
با وجود اینکه آقای یائو پس از عمل در وضعیت اغما بود، پلیس تا ۹ ماه بعد بیرون از بخش مراقبتهای ویژه مقیم بود و از نزدیکشدن افراد به او جلوگیری میکرد.
نگهبانی مأموران پلیس در بیمارستان از آقای یائو
در ۴فوریه۲۰۲۱، پلیس و کارکنان بیمارستان آقای یائو را از بخش مراقبتهای ویژه خارج کردند و به مرکز سالمندان دونگجیانگ بردند، که تجهیزات مورد نیاز برای مراقبت از او را نداشت. او حدود ساعت ۱:۴۰ بامداد روز ۱۱فوریه درگذشت.
دکتر اهل جیلین دچار خونریزی مغزی شد و دو هفته بعد فوت کرد
خانم سان فنگشیان، متخصص زنان و زایمان، ۶۵ ساله، در شهرستان نونگان، استان جیلین، توسط پلیس در جریان یک عملیات پاکسازی پلیس در ۱۵ژوئیه۲۰۲۰ دستگیر شد. او و ۱۲ تمرینکننده دیگر در ۲۶ ژوئیه ۲۰۲۱، به ۱.۵ تا ۱۰ سال حبس محکوم شدند. او درخصوص حکم درخواست تجدید نظر کرد، اما درخواست تجدیدنظر او در ۲۹ نوامبر رد شد. او در ساعت ۴:۳۰ بعدازظهر در بازداشتگاه شهرستان نونگان دچار خونریزی مغزی شد. در ۳دسامبر و به بیمارستان منتقل شد. دکتر با رضایت خانواده او را جراحی کرد. عمل جراحی نزدیک به ۵ ساعت طول کشید و دکتر گفت که موفقیتآمیز بوده است.
خانم سان پس از آن در وضعیت اغما ماند و در ۱۳دسامبر به بیمارستان طب چینی شهرستان نونگان منتقل شد. در ساعت ۱۲:۴۰ صبح روز ۱۵دسامبر به خانوادهاش اطلاع داده شد که درحال انجام عملیات احیا روی او هستند. او حدود ساعت ۱:۳۰ بامداد درگذشت.
خانواده خانم سان مشکوک هستند که آزار و اذیت تحت بازداشت چنین وضعیتی را برای او را همراه داشته است. آنها همچنین بازداشتگاه را متهم کردند که چند ماه قبل که نیاز به اورژانس پزشکی پیدا کرده بود به آنها اجازه ملاقات با او را نداده بودند. آنها گفتند که اگر زودتر او را میدیدند، تصور بهتری از سلامت جسمی و روانی او داشتند و شاید این تراژدی اتفاق نمیافتاد.
خانوادهاش گفتند که آخرین باری که وکیلش با او ملاقات کرد در ۲۶اوت۲۰۲۱ بوده است. درحالیکه بازداشتگاه از وکیل خواسته است علیه کووید-۱۹ واکسینه شود، اما بعداً پس از شکایت خانواده به اداره حکومتی شهرستان نونگان، آنها تسلیم شدند.
هنگامی که وکیل در ۹اکتبر پس از درخواست تجدیدنظر او درخصوص حکم اشتباه، خواستار ملاقات مجدد با او شد، بازداشتگاه خواستار نامه تأییدیه از اداره دادگستری محلی و همچنین اجازه قاضی دادگاه میانی چانگچون شد. وکیل و خانوادهاش چند شکایت علیه قاضی زانگ وانچنگ از دادگاه میانی بهخاطر ممانعت از ملاقات ارائه کردند اما فایدهای نداشت.
مرگ تحت شرایط مشکوک
مادر در شرایط مشکوک در زندان درگذشت، دختر در زندان مورد آزار و اذیت قرار گرفت
خانم فو گوئیهوا از شهر چانگچون، استان جیلین، دو ماه پس از پذیرش در زندان برای گذراندن یک دوره حبس ۷.۵ ساله درگذشت. افراد دستاندرکار اجازه ندادند خانوادهاش جسد او را ببینند و بدون اطلاع آنها جسد را به مرکز تدفین منتقل کردند. آنها همچنان از دیدن خانوادهاش جلوگیری میکردند مگر اینکه یک نگهبان زندان در آنجا حضور داشته باشد. باوجود درخواستهای مکرر خانوادهاش برای بررسی مرگ او، مسئولان زندان آنها را تحت فشار قرار دادند تا جسد را در اسرع وقت بسوزانند.
خانم فو در ۱۵اوت۲۰۱۹ به همراه همسر، دختر بزرگتر، دو دامادش و والدین مربوطه بهخاطر ایمانشان به فالون گونگ دستگیر شدند. دختر کوچکترش بهخاطر داشتن نوزادی سه ماهه از دستگیری معاف شد. درحالیکه شوهر خانم فو و مادرشوهر دختر کوچکترش پس از ۱۵ روز بازداشت آزاد شدند، بقیه آنها در فوریه۲۰۲۱ به ۷ یا ۷.۵ سال زندان محکوم شدند.
خانم فو و دختر بزرگترش در ۲۷مه۲۰۲۱ به زندان زنان استان جیلین منتقل شدند. آنها در بند هشتم نگهداری شدند، جایی که به شدت تحت نظارت قرار گرفتند. آنها مجبور بودند هر روز ساعتهای طولانی روی چهارپایههای کوچکی بنشینند و از ملاقات با وکلا و اعضای خانوادهشان منع شدند.
سرهنگ بازنشسته در زندان درگذشت، در حالی که خانوادهاش به حقهبازی مسئولان مشکوک هستند
خانواده آقای گونگ پیکی در شامگاه ۱۲آوریل۲۰۲۱ از طرف یک نگهبان زندان تماس تلفنی دریافت کردند و به آنها گفته شد که سرهنگ بازنشسته ۶۶ ساله در شهر چینگدائو، استان شاندونگ، به تازگی برای احیا به بیمارستان منتقل شده است. لحظاتی بعد، نگهبان دوباره تماس گرفت و گفت که آقای گونگ بر اثر سکته جان خود را از دست داده است.
آقای گونگ پیکی
وقتی خانواده آقای گونگ صبح روز بعد به بیمارستان رفتند، پزشک و مسئولان زندان به آنها اجازه ندادند جسد را ببینند. وقتی خانواده اعتراض کردند، سرانجام به برادر بزرگتر و برادرزاده آقای گونگ اجازه داده شد که او را ببینند اما عکس یا فیلم نگیرند.
به گفته برادرش، سر آقای گونگ زخمی و متورم شده بود و در گوشهایش خون وجود داشت.
طبق ویدئوی دوربینهای نظارتی که بعداً در اختیار خانواده آقای گونگ قرار گرفت، او عصر قبل از مرگش در رختخواب بود. پزشک زندان فشار خون او را اندازه گرفت اما او را درمان نکرد. حدود ساعت ۸:۳۲ بعد از ظهر، آقای گونگ از رختخواب روی زمین افتاد و قادر به حرکت نبود. آمبولانس تا ساعت ۹ شب نرسید. خانوادهاش پرسیدند که چرا آمدن آمبولانس نیم ساعت طول کشید.
درحالیکه نگهبانی که با خانوادهاش تماس گرفته بود مدعی شد که سکته مغزی مرگبار آقای گونگ بهخاطر همکارینکردن او در درمان فشار خون او بوده است، خانوادهاش از او پرسیدند که چرا زندان قبلاً وضعیت او را به آنها اطلاع نداده یا او را با ضمانت مشروط پزشکی آزاد نکرده است.
آقای گونگ در اکتبر۲۰۱۷ طی یک بازداشت گروهی دستگیر شد. او بعداً در ۲۰ژوئیه۲۰۱۸ به ۷.۵ سال حبس با پرداخت ۲۰۰۰۰ یوآن جریمه محکوم شد.
از سال ۲۰۲۰، مسئولان زندان استان شاندونگ، به بهانه پاندمی، تمام تماسهای آقای گونگ را با خانوادهاش قطع کردند. خانوادهاش گفتند که هیچ اطلاعی از وضعیت او در زندان ندارند.
از نیمه دوم سال ۲۰۲۰، نگهبانان زندانیان را از ساعت ۵ صبح تا ۷ یا ۹ شب، تقریباً بدون وقفه مجبور به کار میکردند. وقتی آقای گونگ و سایر تمرینکنندگان از انجام کار بدون دستمزد خودداری کردند، آنها را در اتاقی نگه داشتند تا فیلمی را تماشا کنند که در آن فالون گونگ مورد توهین و افترا قرار میگرفت.
در آن زمان، آقای گونگ قبلاً از فشار خون بالا رنج میبرد و دائماً احساس سرگیجه میکرد. زندانی لی فنگ با دیدن اینکه آقای گونگ بهخاطر سرگیجه به دیوار تکیه داده بود به او گفت: «چه خبر شده؟ احساس خوبی نداری؟ تظاهر نکن. تو نخواهی مرد.»
لی اغلب به زندانیان میگفت: «گونگ پیکی فقط تظاهر میکند (که درحال مرگ است). اگر این اتفاق میافتاد فوقالعاده بود.»
معلم مدرسه ۱۰ روز قبل از پایان دورۀ حبسش درگذشت، خانواده به برداشت اعضای بدنش مظنون شدند
آقای پان شوجون از شهر شوژو، استان جیانگسو، در ۱۹مه۲۰۱۵ دستگیر و در سال ۲۰۱۶ به ۵.۵ سال حبس در زندان هونگزیهو محکوم شد. در ۸نوامبر۲۰۲۰، حدود ۱۰ روز قبل از آزادی طبق برنامه زمانی تعیینشده، خانوادهاش برای «ملاقات با او» به زندان احضار شدند. وقتی به آنجا رسیدند، جسد او را در سردخانه دیدند. پزشک زندان یکی از اعضای بدن او را به خانوادهاش نشان داد (جزئیات نامعلوم) و گفت که آنها کالبد شکافی کردهاند و مشخص شدهکه او براثر سکته مغزی فوت کرده است.
آقای پان شوجون
خانواده آقای پان این توضیح را نپذیرفتند و مشکوک بودند که این مرد ۵۵ ساله بهخاطر اعضای بدنش کشته شده است، زیرا او در اولین دوره از محکومیت خود در زندان هونگزیهو بین سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۰ تحت معاینات و آزمایشهای شدید قرار گرفته بود. آنها معتقدند که اطلاعات درباره او برای تطبیق اعضای بدن در برخی پایگاههای اطلاعاتی ذخیره شد و پس از محکومیت به ۵.۵ سال زندان در سال ۲۰۱۶ انتخاب شد.
مرگ ناگهانی خانمی ۷۶ ساله در حین سپریکردن دوره محکومیت خود
هنگامی که زندان زنان شماره ۲ استان یوننان در اواسط ژانویه۲۰۲۱ به خانواده خانم دینگ گویینگ اطلاع داد که عزیزشان به تازگی درگذشته است، ضربه سنگینی به آنها وارد شد. قبل از آن، خانواده خانم دینگ حتی نمیدانستند که او بهخاطر تمرین فالون گونگ محکوم شده بود. چند روز بعد جسد او در زندان سوزانده شد. او ۷۶ ساله بود.
خانم دینگ از شهر کونمینگ، استان یوننان، در ۲۸اوت۲۰۱۹ در خانهاش دستگیر شد. ازآنجاکه بازداشتگاه شهر کونمینگ خانواده خانم دینگ را از ملاقات با او منع کرده بود و افراد دستاندرکار هرگز آخرین وضعیت او را به خانوادهاش اطلاع ندادند، آنها همچنان فکر میکردند که او در بازداشتگاه است و اغلب برای آزادیاش به بخش امنیت داخلی مراجعه میکردند.
یک نگهبان زن زندان شماره ۲ استان یوننان به آنها اطلاع داد که خانم دینگ در ۱۴ژانویه از «بیماری حاد» رنج میبرد و در ساعت ۸:۵۳ صبح روز ۱۵ژانویه درگذشت. جسد او در ۱۹ژانویه سوزانده شد. ازآنجاکه خانم دینگ قبل از دستگیری کاملاً سالم بود، خانوادهاش مشکوک هستند که او ممکن است براثر سوءاستفاده در زندان مرده باشد، نه به دلیل بیماری، آنطور که مقامات زندان ادعا کردند.
تنها پس از فوت خانم دینگ، خانوادهاش حکم او را دریافت کردند. او در ۱۰ژوئیه۲۰۲۰ توسط دادگاه منطقه ووهوا به چهار سال زندان محکوم شد.
مرگهایی که چند روز قبل یا بعد از آزادی رخ دادند
درگذشت خانمی در زندان دو روز قبل از زمان تعیینشده برای آزادیاش
خانم سو یونشیا دو روز قبل از پایان دوره محکومیت پنج سالهاش بهخاطر تمرین فالون گونگ، در زندان درگذشت. خانم سو از شهر هاربین، استان هیلونگجیانگ، در ۷سپتامبر۲۰۱۶، پس از گزارش درباره او بهخاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ، دستگیر شد. شوهر معلول او با کمک خواهرزاده خانم سو با صندلی چرخدار به اداره پلیس رفت تا برای او درخواست آزادی کند، اما حتی اجازه ورود به او ندادند.
خانم سو در ۳۱مارس۲۰۱۷ به پنج سال زندان و پرداخت جریمه به مبلغ ۱۰۰۰۰ یوآن محکوم شد. او قرار بود در ۶سپتامبر۲۰۲۱ از زندان زنان استان هیلونگجیانگ آزاد شود، اما دو روز قبل از آن فوت میکند. او ۶۷ ساله بود.
به گفته یکی از افراد خودی، زندانیان خانم سو را در ۴سپتامبر مورد ضربوشتم قرار دادند، زیرا او از انکار فالون گونگ امتناع کرد. زندان نیز به همین دلیل از دادن اطلاعیه آزادی او خودداری کرد. نگهبانان پس از ضربوشتم او، بدنش را با پارچه سفید پوشانده و در راهروی بند هشتم قرار دادند. زندانیان هنگام غروب هراسان بودند و جرئت نداشتند از سلول خود بیرون بیایند تا از دستشویی استفاده کنند.
اداره زندان از آزادی مشروط پزشکی مردی تا یک روز قبل از مرگش خودداری کرد
کمتر از یک ماه پس از اینکه آقای لی ژندونگ، بهخاطر تمرین فالون گونگ، در زندان شهر شنیانگ، استان لیائونینگ پذیرش شد، دچار آسیت شدید شد و قادر به غذاخوردن نبود.
در اوایل اکتبر۲۰۲۱، از زندان دونگلینگ با خانواده آقای لی تماس گرفتند تا هزینههای پزشکی او را بپردازند. خانوادهاش تنها پس از آن متوجه شدند که او به ۳.۵ سال زندان محکوم شده بود.
وقتی خانوادهاش در بیمارستان به ملاقات او رفتند، آقای لی لاغر و نحیف شده بود، با این حال شکمش به شدت متورم بود و مجبور بود روزانه تحت یک عمل جراحی برای خارجکردن مایع اضافی قرار بگیرد. دکتر گفت که او نارسایی کبدی تهدیدکننده زندگی را تجربه میکند. با وجود وضعیتش، نگهبانان زندان همچنان او را با دستبند به تخت بیمارستان میبستند و شبانهروز او را زیر نظر داشتند.
خانواده آقای لی درخواست آزادی مشروط پزشکی ارائه دادند، اما درخواست آنها رد شد. زندان همچنین خواستار پرداخت تمام هزینههای پزشکی او شد.
آقای لی در ۱نوامبر۲۰۲۱ به بخش مراقبتهای ویژه در یک بیمارستان دیگر منتقل و به دستگاه تنفس مصنوعی وصل شد. او در ۹نوامبر به وضعیت اغما رفت و تب شدید ۴۱ درجه سانتیگراد داشت.
نگهبانانی که آقای لی را زیر نظر داشتند در صبح روز ۱۲نوامبر وضعیت او را گزارش کردند. دو مأمور از اداره زندان شهر شنیانگ برای بررسی او رفتند. پس از اینکه دکتر تأیید کرد که آقای لی ممکن است در آن شب زنده نماند، اداره زندان یک برگه تأییدیه برای آزادی مشروط پزشکی صادر کرد و به چهار نگهبانی که آقای لی را تحت نظر داشتند، گفتند که بیمارستان را ترک کنند.
همسر، دختر، داماد، برادر و خواهر آقای لی به بیمارستان رفتند و پیش او ماندند. او ساعت ۵ صبح روز بعد از دنیا رفت. او ۶۸ سال داشت.
آقای لی در ۱۰ژوئیه۲۰۱۹ هنگام مطالعه آموزههای فالون گونگ با سایر تمرینکنندگان دستگیر شد. پلیس خانهاش را مورد یورش و غارت قرار داد و کتابهای فالون گونگ او را توقیف کرد. او در ۴دسامبر۲۰۲۰ در دادگاه منطقه هپینگ حاضر و بعداً به ۳.۵ سال حبس محکوم شد.
آقای هوانگ چینگدنگ از شهر لچینگ، استان ژیجیانگ، در ۱۷آوریل۲۰۱۹ بهخاطر ارسال پیام به مردم درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در خانهاش دستگیر شد.
آقای هوانگ پس از نزدیک به یک سال بازداشت، در ۱۲مارس۲۰۲۰ توسط دادگاه شهر لچینگ به هفت سال زندان محکوم شد. او در تاریخی نامعلوم در زندان دوم هانگژو پذیرش شد.
یک نگهبان زندان در اواسط نوامبر۲۰۲۰ با خانواده آقای هوانگ تماس گرفت و گفت که آقای هوانگ از شش بیماری رنج میبرد و برای احیا به بیمارستان منتقل شده است. باوجود وضعیت وخیمش، زندان از آزادی او به قید وثیقه خودداری کرد.
خانواده آقای هوانگ در مارس۲۰۲۱ تماس دیگری از زندان دریافت کردند و به آنها گفتند که او برای احیا به بیمارستان منتقل شده است.
چند روز بعد، حدود ساعت ۲ بعدازظهر. در ۲۶مارس۲۰۲۱، آقای هوانگ با اکسیژن به خانه فرستاده شد. تمام بدنش سیاه و آبی بود. خانوادهاش مشکوک هستند که قبل از آزادی به او داروهای سمی داده بودند. او غروب همان روز درگذشت.
مرگهایی که پس از آزار و شکنجه طولانی مدت رخ دادند
معلم سابق تاریخ که پس از سه دوره محکومیت زندان سلامتیاش نابود شد در اوج ناامیدی درگذشت
وقتی آقای لو سونگمینگ در سال ۲۰۱۸ پس از گذراندن سومین دوره حبس بهخاطر تمرین فالون گونگ به خانه بازگشت، تقریباً چند بار بهخاطر تحمل آزار و شکنجه در زندان مرده بود. او که به دلیل عارضه قلبی شدید توانایی کار را از دست داده بود، برای گذراندن زندگی خود به جمعکردن سبزیجات باقیمانده در بازار کشاورزان تکیه میکرد. او پس از حمل وسایل سنگین بهراحتی خسته میشد و مجبور بود مکرراً دراز بکشد تا استراحت کند. این مرد ۵۳ ساله پس از سه سال دست و پنجه نرم کردن با وضعیت نامناسب سلامتی، شامگاه ۲۸مارس۲۰۲۱ دار فانی را وداع گفت.
آقای لو سونگمینگ
آقای لو مادرش را در جوانی از دست داد و توسط پدرش بزرگ شد. پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه طبیعی استان هونان در سال ۱۹۹۰، معلم تاریخ در مدرسه راهنمایی در شهر شیانگتان، استان هونان شد.
هنگامی که رژیم کمونیستی چین در سال ۱۹۹۹ دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد، او سه سال آن را تمرین کرده بود. او بهخاطر حفظ ایمانش از مدرسه راهنمایی اخراج شد و سه بار و در مجموع به ۱۴ سال حبس محکوم شد. در طول سپریکردن دوره محکومیتش، او را از دستبند روی مچش آویزان کردند، مورد ضربوشتم قرار دادند، با باتومهای الکتریکی به او شوک اعمال کردند، و مجبورش میکردند ساعتهای طولانی کار سخت و فشرده انجام دهد. آزار و شکنجه سلامتی او را به کلی از بین برد. او دچار عارضه قلبی شدید شد و دهها بار در آستانه مرگ قرار گرفت.
زمانی که آقای لو در سال ۲۰۰۶ پس از اولین دوره زندان آزاد شد، همسرش ازسوی افراد دستاندرکار تحت فشار قرار گرفت تا از او جدا شود. دادگاه خانه مسکونی و حضانت پسرش را به همسرش اعطا و او را بیخانمان و بیپول کرد. او برای امرار معاش مجبور به انجام کارهای متفرقه ازجمله تعمیر کفش و فروش بادام زمینی در خیابان بود.
آقای لو سونگمینگ زمانی که در ۳فوریه۲۰۱۲ پس از دومین دوره زندانش آزاد شد، تنها شش دندان داشت.
پس از آخرین دستگیری او در ۳۱اوت۲۰۱۴، پدر آقای لو، ۸۰ ساله، به دنبال آزادی پسرش بهطور مکرر به اداره پلیس، دادستانی، دادگاه، اداره ۶۱۰ (سازمانی غیرقانونی که بهطور خاص برای آزار و شکنجه فالون گونگ تأسیس شده است)، بازداشتگاه و ادارات محلی مراجعه کرد اما فایدهای نداشت. پیرمرد حتی اجازه ملاقات با او را نداشت.
آقای لو در طول سپریکردن دوره محکومیت سوم خود در زندان وانگلینگ، مجبور شد تا ۱۶ ساعت در روز روی یک چهارپایه کوچک بدون حرکت بنشیند. این شکنجه باعث شد که او دچار حملات قلبی مکرر شود و اغلب او را احیا میکردند.
حتی پس از اینکه پزشک چند اخطار درخصوص وضعیت وخیم او صادر کرد، نگهبانان از مجبورکردن او برای نشستن روی چهارپایه کوچک دست برنداشتند. گاهی اوقات آقای لو بهخاطر درد شدید قفسه سینه روی زمین غلت میخورد که باعث ایجاد فشار خون در سطح خطرناک نیز میشد اما، نگهبانان به او اجازه استراحت در رختخواب را ندادند، که پزشک بسیار توصیه کرد.
آقای لو که جایی برای عدالتخواهی نداشت، مجبور شد برای اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا بزند، که باعث وخامت بیشتر در وضعیت سلامتی او شد.
در پاییز ۲۰۱۷، نگهبانی که به تازگی در زندان شروع به کار کرده بود، آقای لو را دوباره تحت آزار و شکنجه نشسته و ایستاده قرار داد که بلافاصله باعث ایجاد درد حاد قفسهاش سینه شد.
گرچه پزشک آزادی مشروط پزشکی برای او توصیه کرد، اما زندان همچنان اصرار داشت که او را در بازداشت نگه دارد و نگهبانان اغلب او را از خرید مایحتاج روزانه منع میکردند. او اغلب گرسنه بود و لباس یا حتی پتوی کافی برای گرمشدن نداشت.
آقای لو در ۳۱اوت۲۰۱۸ در شرایط وخیم آزاد شد. او سه سال بعد پس از دست و پنجه نرمکردن با وضعیت بد سلامتی و شرایط نامناسب زندگی درگذشت.
خانمی که در مدت پنج سال زندان هر روز مورد ضرب و شتم قرار میگرفت، یک سال پس از آزادی فوت میکند
خانم لی گوییو، یکی از ساکنان شهرستان ییلان، استان هیلونگجیانگ، پس از تحمل چند دستگیری، کار اجباری شدید، حبس و شکنجه به خاطر ایمانش به فالون گونگ، در ۶اوت۲۰۲۱ درگذشت. او ۵۲ سال داشت.
خانم لی گوییو در سالهای جوانی
خانم لی گوییو پس از آزار و شکنجه
خانم لی دو بار در سال ۲۰۰۰ برای درخواست حق آزادی عقیده خود به پکن رفت. او را دستگیر کردند، مورد ضربوشتم قرار دادند و به یک سال کار اجباری محکوم کردند.
خانم لی در حین سپریکردن دوره محکومیتش در اردوگاه کار اجباری بدنام وانجیا، تحت شستشوی مغزی شدید، کار اجباری، سلول انفرادی و ضربوشتم قرار گرفت. به عنوان روندی رایج در سیستم کار اجباری چین، که بعداً در سال ۲۰۱۳ لغو شد، او را مجبور به انجام کار شدید درخصوص تهیه خلال دندان و محصولات مختلفی میکردند که به کشورهای آسیایی مانند ژاپن و کره صادر میشدند.
تمرینکنندگان خانم فالون گونگ در اردوگاه کار اجباری وانجیا که حاضر به انکار عقیده خود نمیشدند، به بخشهای مردان فرستاده میشدند و توسط زندانیان جنایتکار مرد مورد ضربوشتم قرار میگرفتند. خانم لی همچنین حادثهای را به یاد آورد که در آن نگهبانان تلاش میکردند او را به تنهایی به بند مردان بفرستند، که احتمالاً او را در معرض تجاوز گروهی قرار دادند. این بههیچوجه یک رویداد مختص آنجا نبود، زیرا گزارش شده است که عمل قراردادن تمرینکنندگان خانم در سلولهای مردان برای تجاوز گروهی در سایر بازداشتگاهها و اردوگاههای کار در چین انجام شده است.
خانم لی بهخاطر انتشار حقیقت درباره فالون گونگ و آزار و شکنجه غیرقانونی، از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ مورد هدف مقامات محلی قرار گرفت. او دستگیر و بازداشت شد و خانهاش مورد یورش و غارت قرار گرفت. مجبور شد زادگاهش را ترک کند تا از آزار اذیت بیشتر جلوگیری کند.
پدر سالخورده خانم لی پس از اینکه شاهد غارت خانه او توسط پلیس در مارس۲۰۱۲ بود، دچار تنگی نفس شد و روز بعد سریعاً به بیمارستان منتقل شد. او سرانجام در حالی از دنیا رفت که خانم لی دور از خانه زندگی میکرد. مرگ پدرش بهخاطر آزار و اذیت ایمانش و عدم حضور او در روزهای پایانی زندگیاش، دو تأسف بزرگی بود که خانم لی را تا آخر عمر آزار داد.
در ماه مه۲۰۱۵، خانم لی بهخاطر در اختیار گذاشتن بروشورهای اطلاعاتی فالون گونگ دستگیر و به پنج سال زندان محکوم شد. او در زندان زنان هیلونگجیانگ، بهطور معمول مورد ضربوشتم قرار میگرفت، مجبورش میکردند به مدت طولانی روی چهارپایه کوچکی بنشیند، به او توهین میشد، و بهصورت روزانه مورد آزار و اذیت کلامی قرار میگرفت.
خانم لی زمانی که در ۱۶مه۲۰۲۰ آزاد شد، لاغر و تقریباً غیرقابل تشخیص بود. او از درد بدن، ضعف عضلانی، خواب آلودگی و از دست دادن اشتها رنج میبرد.
تا یک سال پس از آزادی از زندان، گاهی در نیمههای شب ناگهان از خواب بیدار میشد و درحالیکه با خودش زمزمه میکرد از ترس میلرزید. گاهی از غذاخوردن با خانواده امتناع میکرد، اما کاسهاش را به کناری میبرد، روی زمین چمباتمه میزد و بی سر و صدا با سر پایین غذا میخورد. او اغلب با خودش میگفت: «هر روز مرا کتک میزدند! هر روز مرا کتک میزدند!» ترسیده و عصبی مدام به اطراف نگاه میکرد و چشمانش پر از ترس و غم بود. خانوادهاش مشکوک بودند که در زندان به او داروهای نامعلومی دادهاند که صدمات جبرانناپذیری به سلامت جسمی و روحی او وارد کرده است.
خانم لی پس از یک سال جدال با وضعیت سلامتی ضعیف، در ۶اوت۲۰۲۱ درگذشت. او ۵۲ سال داشت.
درگذشت بانوی اهل لیائونینگ سه سال پس از تحمل ده سال حبس و آزار و شکنجه مداوم
زمانی که خانم وانگ سومی در ۲۱ژوئیه۲۰۱۸ از دوران محکومیت ده ساله بهخاطر تمرین فالون گونگ، آزاد شد، موهایش خاکستری شده بود، چهار دندانش ریخته و هفت دندانش لق شده بودند و بیناییاش تار بود.
بهرغم وضعیتش، پلیس مدام او را مورد آزار و اذیت قرار داده و به او دستور میداد که اظهاراتی مبنیبر انکار فالون گونگ بنویسد. شوهرش که رابطه نامشروع داشت، او را ترک کرده و در ناامیدی عمیقی رهایش کرد. او پیش خواهرش ماند که از او مراقبت میکرد. این بانوی اهل شهر شنیانگ، استان لیائونینگ، پس از تقریباً سه سال مبارزه با وضعیت نامناسب سلامتیاش، در ۱۲مارس۲۰۲۱، یک روز پس از آنکه پسرش او را به خانه برد، درگذشت. او ۵۹ سال داشت.
خانم وانگ در ۲۱ژوئیه۲۰۰۸ طی عملیاتی پلیسی دستگیر و سپس به ده سال زندان محکوم شد. در زندان زنان لیائونینگ، مجبورش میکردند حداقل ۱۲ ساعت در روز کار کرده و پلیور درست کند. هنگام غروب، قبل از اینکه به او اجازه بدهند به رختخواب برود، مجبورش میکردند تا ساعت ۱:۰۰ صبح بیحرکت بماند.
از آنجاکه خانم وانگ بر ایمان خود ثابت قدم بود، نگهبانان زندانیان را تشویق میکردند که او را زیر نظر بگیرند و مورد آزار و شکنجه قرار دهند. برخی از آنها به قدری بلند او را آویزان میکردند که پاهایش به زمین نمیرسید. گاهی موهایش را میکشیدند و سرش را در سطل آب فرو میکردند که نزدیک بود او را خفه کنند. سایرین هر روز به صورت او سیلی میزدند و ران هایش را نیشگون میگرفتند. حتی زمانی که خانم وانگ در حال انجام کار سخت اجباری بود، زندانیان گاهی او را بیدلیل کتک میزدند.
یک زندانی که بهخاطر قتل زندانی شده بود، خانم وانگ را از طریق بازکردن دهانش و بهزور و فشاردادن دندانهایش مورد آزار و شکنجه قرار میداد. گرچه هیچ آسیب قابل مشاهدهای وجود نداشت، دندانهای خانم وانگ لق شدند و شروع به درد کردند.
برای اینکه خانم وانگ را از انجام تمرینات فالون گونگ باز دارند، زندانیان اغلب دستانش را در پشت سرش با دستبند میبستند، حتی زمانی که خواب بود. گاهی ملحفهها را پاره میکردند و او را روی تخت میبستند. آنقدر او را محکم میبستند که مچ دستش زخمی شد. ازآنجاکه او برای اعتراض به آزار و شکنجه فریاد میزد: «فالون دافا خوب است»، زندانیان دهان او را با نوار چسب میبستند.
با توجه به آزار و اذیتهای جسمی و روحی بیوقفه، بهعلاوه ۱۲ ساعت کار سخت اجباری در هر روز و رژیم غذایی نامناسب، تشخیص داده شد که خانم وانگ دارای قند خون پایین است. درنتیجه، او در ۲۵ژانویه۲۰۱۲ به بخش سالمندان و معلولان در بخش ۱۱ منتقل شد. نگهبانان همچنان او را مجبور به انجام کار بدون دستمزد میکردند و این بار سوآپهای پنبه درست میکرد.
در طول مدتی که خانم وانگ در زندان بود، خانواده خانم وانگ بارها خواستند که با او ملاقات کنند، اما هر بار توسط نگهبانان دور رانده شدند. وقتی خواهرش او را به بیرون از زندان برد، بهسختی میتوانست خانمی را که مقابلش ایستاده بود تشخیص دهد.
پس از اینکه آقای جیانگ گوئوبو از شهر ویفانگ، استان شاندونگ، در سال ۲۰۱۴ پس از گذراندن دوران محکومیت پنج ساله بهخاطر تمرین فالون گونگ به خانه بازگشت، از عوارض طولانیمدت ناشی از تزریق دارو بدون اطلاع او در زندان در رنج بود. او اغلب احساس بیماری میکرد و حالت تهوع داشت. شکمش نفخ کرده بود. در مدفوعش خون وجود داشت. او بسیار ضعیف و گیج بود و گاهی اوقات هشیاریاش را از دست میداد. او پس از هفت سال مبارزه با وضعیت نامناسب سلامتیاش، در ۲۹آوریل۲۰۲۱ درگذشت. او ۵۸ سال داشت.
آقای جیانگ یک بار گفت: «من در بازداشتگاه آزار و شکنجههای غیرقابل تصوری را متحمل شدم. داروهای سمی و آب فلفل تند قوی به من خوراندند. استفراغم سبزرنگ شده بود. همچنین به مدت ۲۰ روز به یک صلیب بسته شده بودم و هر از گاهی فقط برای مدت کوتاهی مرا پایین میآوردند. ستون فقراتم بر اثر ساییدهشدن به یک بلوک چوبی دچار شکستگی شد. مدت زیادی با چشم راستم نمیدیدم. در ادرارکردن مشکل داشتم و یک بار به مدت ۲۶ روز دچار یبوست بودم. یک بار در عرض سه هفته نزدیک به ۴۵ کیلوگرم وزن کم کردم. یادم نمیآید که چند بار در آستانه مرگ قرار گرفتم.»
پس از شروع آزار و شکنجه در ژوئیه ۱۹۹۹، آقای جیانگ ۱۳ بار بهخاطر حفظ ایمانش دستگیر شد. او در حین گذراندن دو دوره محکومیت در اردوگاه کار و پنج سال زندان، ۷۷ نوع شکنجه، ازجمله شوک الکتریکی، نیمکت ببر، و خوراندن اجباری داروهای سمی را متحمل شد. حتی برخی از زندانیان گفتند که هرگز کسی را ندیدهاند که به این حد ظالمانه شکنجه شود.
آقای سونگ لایپینگ از شهر ووژونگ، استان نینگشیا، یک سال و نیم پس از آزادی از محکومیت ۱۸ ماهه بهخاطر تمرین فالون گونگ، در ۳۱ژوئیه۲۰۲۱ درگذشت.
آقای سونگ اولین بار در آوریل۲۰۱۸ دستگیر شد و طولی نکشید که با قرار وثیقه آزاد شد. پس از اینکه چهار ماه بعد دوباره به بازداشتگاه منتقل شد، خانوادهاش قبل از اینکه او از بازداشتگاه محلی به زندان منتقل شود فقط یک بار در مارس۲۰۱۹ اجازه ملاقات با او را داشتند، تا اینکه آزاد شد.
آقای سونگ قبل از دستگیری پرانرژی و قوی بود. او در عمل سریع بود و ذهن تیزبینی داشت. وقتی در ۱۰فوریه۲۰۲۰ آزاد شد، لاغر و نحیف بود و در فکر و عمل کند شده بود. او اغلب تلوتلو میخورد و بسیار زودخشم بود. وقتی دچار حمله خشم میشد، چیزها را در هم میشکست و دچار بیاختیاری میشد. در ابتدا حملات خشم او هر ده روز یک بار اتفاق میافتاد. اما با بدترشدن وضعیتش، گاهی اوقات هر دو روز یک بار یا حتی روزانه یک بحران را تجربه میکرد.
با توجه به خاطرات بسیار محدودی که آقای سونگ ، زمانی که ذهنش روشن بود، داشت، مقامات او را در طول دوره محکومیتش تحت درمان دارویی ناخواسته قرار داده بودند. وقتی برای اولین بار متوجه شد که نگهبانان بازداشتگاه دارویی نامعلوم را در غذای او ریختهاند، به جای خوردنش، آن را دور ریخت. پس از اینکه نگهبانان از این موضوع اطلاع یافتند، او را مورد آزار و اذیت لفظی قرار دادند و در گرسنگی نگه داشتند. گرچه پس از شکایت خانواده، بازداشتگاه به او اجازه داد که بهطور عادی غذا بخورد، آقای سونگ متوجه شد که هنگام انتقال به زندان، حافظهاش از دست رفته است. درخصوص تمرینات فالون گونگ که سالها آنها را انجام میداد، حرکات را کاملاً فراموش کرد.
مدت کوتاهی پس از اینکه او را به مرکز پذیرش زندان جدید یینچوان بردند، یک نگهبان زمانی که او از مصرف برخی داروها امتناع کرد او را مورد ضرب و شتم قرار داد. نگهبانان بعداً او را بستند و تحت خوراندن اجباری دارو قرار دادند.
در زندان شیزویشان، آقای سونگ ابتدا در بند شانزدهم در سلول انفرادی نگهداری شد. او را مجبور میکردند تمام روز را روی یک چهارپایه کوچک بنشیند و به تبلیغاتی با صوت بالا گوش دهد که فالون گونگ را مورد توهین و تهمت قرار میداد. حتی پس از بردن او به بند زندانیان مسن، آقای سونگ همچنان به دست زندانیان مورد آزار و شکنجه قرار میگرفت و به او دستور میدادند که از فالون گونگ چشمپوشی کند.
یکی از افراد خودی فاش کرد که آقای سونگ حداقل دو بار در طول دوران حبس خود برای درمان اورژانسی به بیمارستان پلیس منتقل شد. مدت کوتاهی پس از پذیرش او در زندان شیزویشان، زندانیان صداهای بلندی را از اتاق آقای سونگ شنیدند و به دنبال آن استفراغ شدیدی کرد. سپس برای احیا به بیمارستان منتقل شد. اما پس از آزادی، اصلاً نمیتوانست این واقعه را به خاطر بیاورد.
آقای سونگ در نهایت تسلیم آسیب واردشده به بدنش شد. وی در ۳۱ژوئیه۲۰۲۱ در ۶۹ سالگی درگذشت.
فردی ۶۳ساله پنج ماه پس از آخرین دستگیری به خاطر ایمانش، درگذشت
خانم کانگ آیفن از شهر جیاموسی، استان هیلونگجیانگ، پس از آخرین دستگیری خود در ۱۷ژوئن۲۰۲۱، به یک بازداشتگاه محلی منتقل شد. او دچار بیماری قلبی شدید و ادم سیستمیک شد. قادر به ایستادن یا راهرفتن به تنهایی نبود. بینایی در هر دو چشم را از دست داد و به سختی نفس میکشید.
اندکی پس از آنکه افراد دستاندرکار در ۱۷اوت او را آزاد کردند و او را تحت حبس خانگی قرار دادند، پرونده او را به دادستانی تحویل دادند و به دنبال زندانیکردن او بودند. درنتیجه آزار و اذیت مداوم، وضعیت سلامتی او بیشتر رو به وخامت گذاشت. او در ۱۸نوامبر۲۰۲۱ درگذشت.
خانم کانگ در سالهای قبل
خانم کانگ در سالهای اخیر
پاهای متورم خانم کانگ به دنبال آخرین حبس او
مرگهای ناشی از آزار و اذیت مداوم
مهندس ارشد خطوط هوایی پس از شکنجه در بازداشت و آزار و اذیت مداوم پس از آزادی در سن ۴۶ سالگی درگذشت
خانم وو منگهوآ، مهندس ارشد خطوط هوایی جنوب چین در پکن، در ۶ژوئیه۲۰۲۱ پس از آزار و اذیت مکرر توسط افراد دستاندرکار و وخیمشدن وضعیت سلامتی در نتیجه آزار و شکنجه در زندان درگذشت.
خانم وو در ۱۴فوریه۲۰۲۰ پس از گزارش درباره او بهخاطر توزیع مطالب اطلاعاتی درخصوص فالون گونگ دستگیر شد. زمانی که او از گرفتن اثر انگشت توسط پلیس خودداری کرد، پنج مأمور به پاهای او ضربه زدند تا اینکه ابه زمین افتاد. سپس دستانش را گرفته و از او اثر انگشت گرفتند. خانم وو را به مکان نامعلومی بردند و بیش از ۳۰ ساعت به صندلی دستبند زده بودند.
قبل از پذیرش خانم وو در بازداشتگاه، پلیس او را برای معاینه فیزیکی به بیمارستان بردند. هنگامی که او شروع به صحبت با پرستار و سایر بیماران درباره آزار و شکنجه فالون گونگ کرد، پلیس دهان او را با نوارچسب بست.
سه روز بعد، خانم وو بهخاطر وضعیت نامناسب سلامتیاش با قرار وثیقه آزاد شد. او به خانه مادرش در محلهاش برگشت. دستانش به طرز وحشتناکی متورم شده بودند. صورت و بازوهای او جراحات متعددی داشت. نمیتوانست دستهایش را بلند کند. پاهای او نیز چند روز بعد متورم شد و در مدفوعش خون وجود داشت.
خانم وو که نمیخواست خانوادهاش نگران او باشند، هرگز به آنها نگفت که در اداره پلیس چه شکنجههایی را متحمل شده است، فقط به این نکته اشاره کرد که این چیزی است که اکثر مردم نمیتوانند تحمل کنند.
کمیته مسکونی محلی و پلیس پس از بازگشت خانم وو به خانه، مدام او را مورد آزار و اذیت قرار میدادند. آنها به مدت سه ماه شبانهروز دو نگهبان را بیرون از آپارتمان او قرار دادند و اجازه نمیدادند بیرون برود. مادرش که با او زندگی میکرد نیز بیش از دو ماه از بیرونرفتن منع شد. آنها مجبور بودند برای تهیه غذا و مایحتاج روزانه به خواهر کوچکتر خانم وو که در همان محله زندگی میکرد، تکیه کنند.
خانم وو بعداً به خانهاش بازگشت. پلیس به آزار و اذیت او ادامه داده و او را مورد آزار و اذیت لفظی قرار میداد. در طول کنگره سالانه ملی خلق و کنفرانس ملی مشاوره سیاسی خلق چین در ماه مارس، خانم وو از تورم شدید پاهای خود رنج میبرد. آنقدر ضعیف بود که نمیتوانست پایین بیاید. اما پلیس همچنان بهزور وارد خانهاش میشد، او را مورد آزار و اذیت کلامی قرار داده و محل سکونتش برای یافتن مطالب فالون گونگ تفتیش و بازرسی میکرد. دو مامور امنیتی بیش از ده روز بیرون از آپارتمان او ماندند و تنها پس از پایان دو جلسه، آنجا را ترک کردند.
خانم وو که دیگر قادر به تحمل پریشانی روانی نبود، از آن شهر نقل مکان کرد. مادرش هم با او رفت، چون دیگر نمیتوانست از خودش مراقبت کند. وقتی پلیس نتوانست او را پیدا کند، خواهرش را مورد آزار و اذیت قرار داد تا بفهمد او کجا سکونت دارد. پلیس تهدید کرد که خانم وو را در لیست افراد «تحت تعقیب» قرار خواهد داد تا او را پیدا کنند. خانم وو در ۶ژوئیه۲۰۲۱ درگذشت. او ۴۶ سال داشت.
بهرغم این واقعیت که خانم لیو شیوفانگ به شدت بیمار بود، افراد دستاندرکار همچنان او را مجبور میکردند که اظهارنامهای مبنیبر انکار فالون گونگ را امضا کند و در جریان آزار و اذیت در ژوئیه۲۰۲۰ از او فیلمبرداری کردند. باوجود دلهره و اضطرابی عمیق، وضعیت او بهسرعت وخیمتر شد. او شش ماه بعد در ساعت ۲۰:۵۵ در ۲۹ژانویه۲۰۲۱ درگذشت. او ۶۸ سال داشت.
خانم لیو شیوفانگ
مرگ خانم لیو پایان غمانگیزی بود بر مصیبتهایی که او در طول ۲۲ سال آزار و شکنجه فالون گونگ متحمل شده بود، که در طی آن این بانوی ساکن شهر جیاموسی، استان هیلونگجیانگ، هشت بار دستگیر و به سه بار حبس در اردوگاه کار و یک بار زندان محکوم شد.
زمانی که تحت بازداشت بود، با یک میله ضخیم بامبو مورد ضربوشتم قرار گرفت، به حالت عقابی که بالهاش را گسترده است، پهن روی تخت بسته شد، مجبورش کردند بیحرکت روی چهارپایهای کوچک بنشیند و دستانش ساعتهای طولانی در پشت سرش دستبند زده شد. دستبندزدن باعث لرزش او از شدت درد میشد، با این حال زندانیان برای افزایش درد و رنج او بازویش را میکشیدند. او گفت که یک ثانیه برایش مانند هزار سال بود.
مرد اهل نینگشیا که تحت آزادی مشروط پزشکی بود پس از آزار و اذیت مکرر فوت میکند
آقای هوانگ یونلنگ از شهر شیزویشان، استان نینگشیا، پس از آزادی مشروط پزشکی از محکومیت هفت ساله زندان بهخاطر ایمانش به فالون گونگ، دائما مورد آزار و اذیت و ارعاب قرار گرفت. آقای هوانگ که با دو سرطان در مراحل پیشرفته دست و پنجه نرم میکرد، بهخاطر ترس و فشار روحی ناشی از آزار و اذیت، وضعیت سلامتیاش رو به وخامت گذاشت. او در نوامبر۲۰۲۱ در ۶۸ سالگی درگذشت.
در طول ۲۲ سال گذشته، آقای هوانگ، که از شرکت صنعت زغال سنگ جینگیوان در استان گانسو بازنشسته شده بود، بارها بهخاطر اعتقاداتش مورد هدف قرار گرفته بود.
آقای هوانگ یک بار برای درخواست حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. او را دستگیر و به دو سال کار اجباری محکوم کردند. نگهبانان اردوگاه کار اجباری او را بهطور منظم اغلب از ناحیه قفسه سینه و پشت مورد ضربوشتم قرار میدادند. چند تا از دندههایش را شکستند. پس از اینکه آزاد شد، پلیس خانهاش را مورد یورش و غارت قرار داد و چند بار از او اخاذی کرد.
آقای هوانگ برای جلوگیری از آزار و شکنجه، به شهر شیزویشان در نینگشیا نقل مکان کرد، اما در ۱۰مه۲۰۱۸ در طی یک پاکسازی پلیس دستگیر شد. در ادرارش خون وجود داشت و نمیتوانست در بازداشتگاه غذا بخورد. او در آستانه مرگ به بیمارستان منتقل شد و مشخص شد دچار دو سرطان در مراحل پیشرفته است. تنها پس از آن پلیس موافقت کرد که او را به قید وثیقه آزاد کند.
پلیس به نظارت بر آقای هوانگ ادامه داد و پس از آزادیاش در اواخر ژوئیه، بارها او را مورد آزار و اذیت قرار داد. دادگاه ناحیه داووکو بعداً او را در اواخر سال۲۰۱۸، به هفت سال حبس محکوم کرد. او در آن زمان، معلول شده بود و توانایی راهرفتن خود را از دست داده بود. قاضی بهخاطر وضعیت سلامتیاش آزادی مشروط پزشکی به او اعطا کرد.
پلیس و کارکنان کمیته مسکونی مدام او را مورد آزار و اذیت و ارعاب قرار میدادند. او همیشه در وضعیتی حاکی از ترس زندگی میکرد. وضعیت او بدتر میشد و در نوامبر۲۰۲۱ درگذشت.
درگذشت خانمی سالخورده بر اثر سکته قلبی پس از لغو پذیرش نوهاش در دانشگاه و غارت خانهاش
خانم لی جونژی ساکن شهر یویانگ در استان هونان بود. نوه او در ژوئیه۲۰۲۱ در یک کالج نظامی پذیرفته شد. تمام خانواده پسرش پر از امید و شادی بودند.
اما، بعداً به نوهاش اطلاع داده شد که او در بررسی پیشینه شکست خورده است زیرا خانم لی فالون گونگ را تمرین میکند. پلیس همچنین به خانه پسرش یورش برد و دو کتاب فالون گونگ را که خانم لی در آنجا گذاشته بود، توقیف کرد. خانواده پسرش دچار پریشانی و ناراحتی شدند.
خانم لی که درخصوص وضعیت نوهاش مضطرب و افسرده بود، دچار نارسایی قلبی شد. او در ۲۷ژوئیه۲۰۲۱ پس از انتقال به بیمارستان درگذشت. او ۷۰ ساله بود.
درگذشت خانمی ۷۶ ساله دو هفته پس از آزار و اذیت مکرر
یک ماه قبل از صدمین سالگرد تأسیس حزب کمونیست چین، در ژوئیه۲۰۲۱، در شهرستان یونگجی، استان جیلین، پلیس شروع به آزار و اذیت خانم وانگ گوئینگ در خانهاش کرد. ازآنجاکه او از باز کردن در امتناع میکرد، اغلب بیرون از خانهاش میماندند تا او را زیر نظر بگیرند.
در ۲۰ژوئیه، بیستودومین سالگرد شروع آزار و شکنجه فالون گونگ، پلیس بهزور وارد خانه خانم وانگ شد و کتابها، مطالب اطلاعاتی فالون گونگ و چاپگرهای او را توقیف کرد.
درحالیکه پلیس خانه او را مورد غارت قرار میداد، خانم وانگ دچار عارضه قلبی شد. او با دخترش برای کمک تماس گرفت. پس از ورود دخترش، پلیس عکس او را گرفت و به او دستور داد تا اظهارنامهای مبنیبر انکار فالون گونگ از طرف خانم وانگ را امضا کند. آنها همچنین سعی کردند خانم وانگ را برای بازجویی به اداره پلیس ببرند.
گرچه پلیس از دستگیری خانم وانگ بهخاطر ترس از مسئولیت درقبال سلامتیاش منصرف شد، اما در آنجا ماند و از او بازجویی کرد و خواستار اطلاعاتی درباره سایر تمرینکنندگان شد. خانم وانگ از پاسخدادن به هر سؤالی خودداری کرد.
خانم وانگ پس از خروج پلیس به خانه دخترش نقل مکان کرد. هر روز چند مأمور با او و دخترش تماس میگرفتند تا آنها را مورد آزار و اذیت قرار دهند. وضعیت سلامتی خانم وانگ به سرعت رو به وخامت گذاشت و او در ۶اوت۲۰۲۱ درگذشت.
گزارشهای مرتبط:
گزارش مرگ ۱۰۲ تمرینکننده فالون گونگ بین ژانویه تا اکتبر ۲۰۲۱
گزارش ارائه شده درباره مرگ ۲۴ تمرینکننده فالون گونگ در نتیجۀ آزار و شکنجه در ژوئیه و اوت۲۰۲۱
مرگ ۱۳ تمرینکننده فالون گونگ در آوریل۲۰۲۱ گزارش شد
گزارش مرگ ۲۷ تمرینکننده فالون گونگ بین ژانویه تا مارس ۲۰۲۱
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وبسایت مینگهویی منتشر میشوند، توسط وبسایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپیرایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
کپیرایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.