(Minghui.org) در ژوئیه 1999 که حزب کمونیست چین آزار و شکنجه فالون دافا را آغاز کرد، آقای ژائو لیانگ، از شهر هولودائو در استان لیائونینگ، 21ساله بود. ازآنجاکه او حاضر به رها کردن این تمرین نشد، مقامات او را در سال‌های 2000 و 2004، درمجموع به‌مدت 4.5 سال، در یک اردوگاه کار اجباری حبس کردند. او تمرین‌کننده‌ای ثابت‌قدم باقی ماند و قاضی در سال 2008 او را به 10 سال زندان محکوم کرد. آقای ژائو در طول این سال‌ها تحت شکنجه‌های وحشیانه‌ای قرار گرفته است.
والدین، برادر بزرگ‌تر و همسر برادرش و نیز خواهرزاده او، همگی پس از اینکه شاهد بهره‌مندی او از مزایای فالون دافا بودند، تمرین این روش را شروع کردند. در میان تمام اعضای خانواده، آزار و شکنجه آقای ژائو که اکنون 44 سال دارد، شدیدترین بود. در ادامه گزارشی جزئی ارائه می‌شود از آنچه وی از سر گذرانده و اینکه چگونه از سال 2008 مورد شکنجه قرار گرفته است.
دستگیری
12 مأمور از اداره پلیس منطقه لیانشان و ایستگاه پلیس گانگتون در ساعت 6 صبح 25 فوریه 2008 به‌زور وارد منزل آقای ژائو شدند تا او را دستگیر کنند. مأموران دست‌های خواهرزاده او را که دانش‌آموز مقطع راهنمایی بود در پشتش دست‌بند زدند چراکه سعی داشت جلوی پلیس را بگیرد. پلیس او را نیز تهدید به دستگیری کرد.
مادر آقای ژائو که با او زندگی می‌کرد از شدت ترس از هوش رفت و دچار تشنج شد. پس از اینکه آقای ژائو را بردند، باقی مأموران بدون نشان دادن هیچ مدرکی، منزل او را غارت و کتاب‌های فالون دافا، بروشورها، دی‌وی‌دی‌ها، لپ‌تاپ‌ها، چاپگرها، دوربین دیجیتال، دستگاه‌های پخش موسیقی، و یک هارد دیسک و بسیاری از لوازم اداری دیگری را که آقای ژائو از آن‌ها برای چاپ مطالب فالون دافا در خانه‌اش استفاده می‌کرد توقیف کردند.
شکنجه‌ها در بازداشتگاه هولودائو
مأموران آقای ژائو را به ایستگاه پلیس گانگتون و سپس به بازداشتگاه شهر هولودائو بردند. لیو جونکه، نگهبانی که چهار سال قبل آقای ژائو را شکنجه کرده بود، او را شناخت و خواست برای اداره سلولش منصوب شود. لیو زندانیان را تحریک می‌کرد که هر روز او را کتک و با کفش به صورت و دست‌هایش ضربه بزنند.
پشت دست‌های آقای ژائو تیره و متورم شد. زندانیان انگشتان او را به هم بستند و مسواکی را بین انگشتانش به جلو و عقب حرکت دادند تا اینکه گوشتش پاره و دستانش غرق خون شد. او را از خواب هم محروم کردند.
آقای ژائو در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. از پاسخگویی در زمان حضوروغیاب یا پوشیدن یونیفرم نیز خودداری کرد. لیو و دو نفر دیگر او را به داخل اتوبوسی قدیمی بردند که در فاصله‌ای دورتر پارک شده بود، بدون اینکه هیچ دوربین نظارتی‌ای در اطراف آن باشد، و شروع کردند به سیلی زدن به صورتش تا جایی که دهانش پاره و دچار خونریزی شدیدی شد.
چند روز بعد، از پزشکی خواستند آقای ژائو را تحت خوراندن اجباری قرار دهد. زندانیان او را به صندلی آهنی بستند، سرش را عقب نگه داشتند و لوله‌ای را در شکمش فرو کردند که باعث درد شدیدی شد. روزی دو بار او را تحت خوراندن اجباری قرار می‌دادند. یک بار وِی گوئوژونگ، مدیر وقت بازداشتگاه، به زندانیان گفت که چند بطری آبجو در معده او بریزند و گفت: «ازآنجاکه فالون دافا نوشیدن الکل را مجاز نمی‌داند، به‌زور به تو الکل می‌دهم.»
این بازداشتگاه در آوریل 2008 به‌طور موقت با بازداشتگاه سوئیژونگ ادغام شد. آقای ژائو به آنجا منتقل شد و همچنان سه ماه تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. قاضی وِی آیجون در دادگاه منطقه لیانشان در اواخر ماه مه 2008 او را به ده سال زندان محکوم کرد. مقامات خانواده او را از برگزاری محاکمه مطلع نکردند و فقط بعداً حکم را به آن‌ها اعلام کردند.
آقای ژائو به دادگاه میانی شهر هولودائو اعتراض کرد و خانواده‌اش دو وکیل برای دفاع از او استخدام کردند. او به وکلای دادگستری گفت که می‌خواهد اعلام بی‌گناهی کند و از ایمانش دست نخواهد کشید. مقامات به وکلای او فشار آوردند و یکی از آن‌ها مجبور شد از جانب او اعلام گناه‌کار بودن کند. پس از اینکه قاضی گائو اِنسی در دادگاه میانی حکم اولیه را تأیید کرد، آقای ژائو در ژوئن 2008 به زندان جینژو منتقل شد.
محرومیت از ملاقات و محرومیت از خواب در زندان پانجین
آقای ژائو پس از یک ماه حبس در زندان جینژو، به زندان پانجین منتقل شد و در آنجا اجازه تماس با خانه را نداشت. به‌گفته یکی از زندانیان که به نگهبانان در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان کمک می‌کرد، دستوری از بالا وجود داشت مبنی بر اینکه تمرین‌کنندگان فالون دافا در صورت امتناع از رها کردن این تمرین، از تماس تلفنی با خانواده منع شوند. او همچنین در خرید مایحتاج روزانه یا غذای اضافه محدودیت داشت، درحالی‌که زندان فقط غذای خام به او می‌داد.
زندان در نوامبر 2014 شکنجه را تشدید کرد و تلاش کرد تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم را تبدیل کند. ده‌ها نگهبان آقای ژائو را به یک اتاق کاملاً بسته بردند و او را به یک دستگاه شکنجۀ صندلی آهنی بستند. آن‌ها مجبورش می‌کردند چشمانش را همیشه باز نگه دارد و بی‌وقفه ویدئوهای افتراآمیز درباره فالون دافا را جلویش پخش می‌کردند. او که در کل شبانه‌روز نمی‌توانست بخوابد یا پلک بزند، در اعتراض به این شکنجه دست به اعتصاب غذا زد و شش روز متوالی با چشمان باز روی صندلی بی‌حرکت ماند. درنهایت دچار موقعیت‌ناآگاهی شد و به‌ندرت هوشیار بود. وقتی او را از روی صندلی جدا کردند، پاهایش آنقدر متورم شده بود که نمی‌توانست راه برود.
آقای ژائو مجبور شد از اوایل سال 2015 تا زمان آزادی‌اش در 24 ژوئن 2017، در یک خیاطی کار کند که در آنجا کارکنان لایه داخلی توپ‌های فوتبال را می‌دوختند.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
