(Minghui.org) در فرهنگ سنتی چین این باور وجود دارد که طبیعت و بشر یکی هستند. وقتی مردم به قوانین طبیعت پایبند باشند و خود را با اخلاقیات و مهربانی منضبط کنند، سعادتمند خواهند شد. در زیر داستان دو تمرین‌کننده فالون دافا ارائه ‌شده است درباره چنین برکاتی؛ برخی از آن‌ها توسط خود این تمرین‌کنندگان تجربه شده‌اند، و برخی نیز توسط اقوامشان.

برداشت محصول فراوان با وجود خشکسالی

اسم من چینگ یون است. خانواده‌ام در منطقه‌ای روستایی زندگی می‌کنند، اما من و شوهرم تجربه زیادی در زمینه کشاورزی نداریم. امسال مقداری ذرت کاشتیم، بدون اینکه بذرها را ابتدا در آب خیس کنیم. علاوه‌بر این، آن‌ها را به ‌اندازه کافی عمیق درخاک نکاشتیم یا از غلتک برای فشردن آن‌ها استفاده نکردیم، اما خوشبختانه بعد از کاشتشان کمی باران بارید و ده روز بعد کمی بیشتر باران بارید.

بیست روز بعد، نهال‌ها همگی بالا آمدند. درحالی‌که سایر کشاورزان به‌دلیل سرعت جوانه‌زنی کم مجبور بودند نهال‌های خود را دوباره آبیاری کنند، نهال‌های ما فراوان، ضخیم و قوی بودند.

با نزدیک شدن به زمان برداشت، دچار خشکسالی شدید شدیم. درخصوص بد بودن کیفیت محصول نگران بودم، زیرا خانواده‌ام برای درآمدمان به ذرت متکی بودند.

وقتی برداشت را شروع کردیم شگفت‌زده شدیم. ساقه‌های ذرت همگی بزرگ و چاق بودند. مردم روستا از محصول ما تعریف می‌کردند. به آن‌ها گفتم که برکت یافته‌ام زیرا دافا را تمرین و حقایق را برای مردم روشن می‌کنم. 

سال گذشته چائیر (ذرت خوشه‌ای) کاشتیم. وقتی دسته‌های گنجشک روی مزارع چائیرِ آمادۀ برداشت فرود می‌آمدند، مردم برای ترساندن پرندگان به گلدان‌ها و ماهیتابه‌ها می‌کوبیدند. در دو مزرعه چائیر در کنار مزرعه ما، پس از رفتن پرندگان به‌سختی چیزی برای برداشت باقی مانده بود. ما کاری نکردیم و چائیرمان سالم بود و برداشت خوبی داشتیم.

خانه با کتاب‌های دافا از آتش در امان ماند

من اهل مغولستان داخلی هستم. در منطقه ما، هر خانواده ساقه‌های ذرت خود را در دو طرف دروازه حیاط خانه‌اش، نزدیک به هم، بدون هیچ‌گونه توجهی به ایمنی آتش‌سوزی، روی هم تلنبار می‌کند. در حوالی سال نو چینی 2000، ساقه‌های ذرت یک خانواده براثر آتش‌بازی‌های محلی آتش گرفت و همه آن‌ها در شعله‌های آتش سوخت. همسایه بغل خانه‌مان، خانواده هوانگ، خوش‌اقبال بود که ساقه‌های ذرتش سالم ماند.

دو روز بعد، دقیقاً همان سناریو برای همسایه بغل خانه خانواده هوانگ، در طرف دیگر، اتفاق افتاد. تمام ساقه‌های ذرت آن‌ها در آتش سوخت. وقتی آتش به ساقه‌های ذرت خانواده هوانگ نزدیک می‌شد، کوچک‌تر و کوچک‌تر و درنهایت خاموش شد.

بسیاری از روستاییان نمی‌توانستند از شانس خانواده هوانگ صحبت نکنند. آن‌ها معتقد بودند که خانواده هوانگ باید مورد برکت خدا و بودا بوده باشد.

درواقع، هوانگ‌ها بستگان یک تمرین‌کننده فالون دافا هستند که کتاب‌های فالون دافای خود را در خانه آن‌ها انبار می‌کرد تا پس از شروع آزار و شکنجه، کتاب‌ها در جای امنی باشند. من دوست این تمرین‌کننده هستم و من هم کتاب‌های دافایم را برای نگهداری به منزل خانواده هوانگ بردم.

خانواده هوانگ می‌دانستند که دافا خوب است و به ما کمک کردند، حتی گرچه ممکن بود این کمکشان آن‌ها را در معرض خطر قرار دهد. مهربانی آنها با محافظت الهی پاداش داده شد. اغلب گفته می‌شود که آب و آتش بی‌رحم هستند، اما همانطور که از این داستان می‌توان فهمید، آتش می‌تواند افراد مهربان را تشخیص دهد.

دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.