(Minghui.org) حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) همیشه ادعا کرده است که با تمام وجود به مردم خدمت می‌کند، درحالی‌که درواقع هر کاری که انجام می‌دهد فقط برای خدمت به اهداف خودش بوده است.
ح.ک.چ برای حمایت از سیاست حذف کامل کووید خود به «شواهد علمی» استناد کرد و این در حالی بود که سایر کشورها یاد گرفته بودند با این ویروس زندگی کنند، آن‌هم با توجه به این واقعیت که مشخص شده بود گونه اٌمیکرونِ این ویروس نرخ انتقال بالاتر، اما در مقایسه با گونه‌های قبلی، میزان مرگ‌ومیر کمتری دارد.
پس از آنكه به‌تازگی ح.ک.چ تصمیم گرفت در رویارویی با یک اقتصاد درحال‌‌کشمکش و اعتراضات شهروندان، به سیاست حذف کامل کووید پایان دهد، گفت كه علائم کووید تفاوت چندانی با علائم سرماخوردگی ندارد و از همه شهروندان خواست كه در قبال سلامتی خود مسئول باشند. درحالی‌که شهروندان چینی از دیدن پایان اقدامات بی‌رحمانۀ مربوط به همه‌گیری خیالشان راحت شده بود، متعاقباً ناامید شدند که دیدند وقتی به گزارش‌دهی درباره موارد ابتلا به کوید و مرگ ناشی از آن می‌رسد رژیم هنوز هم درحال انجام بازی‌های ارقام خودش است.
با افزایش سریع موارد ابتلا به کووید در سراسر چین، ح.ک.چ همچنان ارقام «دقیقِ» به‌طور غیرعادی پایین خود را گزارش می‌دهد. پس از اینکه کمیسیون بهداشت و سلامت استان لیائونینگ در رسانه اجتماعی وِیبو اعلام کرد: «امروز 5 مورد ابتلای جدید، همه آن‌ها در شنیانگ [پایتخت]، داشتیم»، شهروندان از این دروغ آشکار خشمگین شدند.
شخصی این مطلب را منتشر کرد: «به این مزخرفات پایان دهید! من بیش از پنج دوست دارم که مبتلا شده‌اند.»
شخص دیگری نوشت: «اوه، پنج؟من همه آن‌ها را می‌شناسم. 5 عضو در خانواده من به‌تازگی مبتلا شده‌اند!»
به‌گفته خبرگزاری مرکزی، کمیسیون بهداشت ملی چین (اِن‌اِچ‌سی) در جلسه 21 دسامبر خود اعلام کرد که طبق تخمین این آژانس، بین 1 تا 20 دسامبر، حدود 248میلیون مورد ابتلا وجود داشته است که 17.6 درصد از جمعیت چین را تشکیل می‌دهد. اما این رقم هرگز به‌طور رسمی گزارش نشده است.
سانسور و بازی‌های ارقام
اولین مورد ابتلا به ویروس کرونا در دسامبر سال 2019 تشخیص داده شد، اما مقامات و رسانه‌های خبریِ تحت کنترلِ ح.ک.چ وضعیت را کم‌اهمیت جلوه دادند. حتی پس از اینکه مرکز همه‌گیری، ووهان، در 23 ژانویه 2020 قرنطینه شد، آژانس‌های دولتی در همه سطوح هنوز ملزم بودند تعداد موارد ابتلا را کمتر از رقم واقعی گزارش کنند و اطلاعات نادرستی به مردم بدهند. در تاریخ 6 مارس 2020، چین رسماً 80،813 مورد ابتلا، شامل 67،592 نفر فقط در ووهان، و 3،073 کشته را گزارش کرد.
مخفی‌کاری این همه‌گیری توسط ح.ک.چ باعث خسارت عظیمی شد. تا 6 مارس 2020، این بیماری به تقریباً 100 کشور و سرزمین، با بیش از 100هزار مورد ابتلا و نزدیک به 3500 مرگ، در سراسر جهان گسترش یافته بود. درحال‌حاضر رقم کلی بیش از 661میلیون مورد ابتلا در سراسر جهان، با 6.7میلیون کشته گزارش شده است.
لیو جیاشین، ساکن ووهان که در سپتامبر 2020 وارد لس‌آنجلس شد، شاهد کل این روند بود. او درحالی‌که در ووهان بود، در فاصله نزدیکی از بازار غذاهای دریایی هوانان زندگی می‌کرد و می‌توانست با پای پیاده به آنجا برود. گمان می‌رفت که سرچشمه این ویروس این بازار بوده باشد. او وقتی درباره این بیماری شنید خیلی مضطرب شد، اما تمام رسانه‌های خبری تحت کنترلِ ح.ک.چ می‌گفتند که این ویروس نمی‌تواند به انسان انتقال یابد و این «شایعه» را محکوم کردند. لیو به دولت اعتماد کرد و خیالش راحت شد.
اما پس از اینکه علائمی در او ظاهر شد، هر دو بیمارستان محلی و اداره اماکن او را نادیده گرفتند و لیو را بدون دسترسی به درمان مناسب رها کردند. گرچه علائم وی، خون سرفه کردن و تب، علائم کووید بود، اما وی به‌عنوان بیمار مبتلا به کووید گزارش نشد. درنهایت لیو خودش داروهایی تهیه کرد و بهبود یافت، اما حس چشایی و بویایی خود را برای همیشه از دست داد.
لیو گفت: «هرگز نمی‌توانید آنچه را که دولت [ح.ک.چ] می‌گوید باور کنید. خودتان باید حقایق را پیدا کنید.» او از یکی از دوستانش که در یک مرکز سوزاندن اجساد کار می‌کند، شنید که هر روز در زمان اوج مرگ‌ومیر، دست‌کم 5000 کشته در شهر وجود دارد، اما شهروندان عادی این را نمی‌دانستند.
لیو گفت تا زمانی که درمان درست و به‌موقع وجود داشته باشد، مبتلا شدن به‌خودی‌خود وحشتناک نیست. وی اظهار داشت که وحشتناک‌ترین چیز این است که ح.ک.چ فقط به آبروی خودش اهمیت می‌دهد، نه به زندگی مردم. دو خواهر و برادر در مجتمع آپارتمانی خود، هم پدر و هم مادرشان را براثر ابتلا به این ویروس از دست دادند. او گفت: «دولت هیچ کاری برای این بچه‌ها انجام نداد.»
حتی بیمارستان‌های فانگ‌کانگ (موقت) شبیه چیزی نبود که ح.ک.چ ادعا می‌کرد. لیو با یادآوری آن روزها، درباره آن بیمارستان‌ها گفت: «آن‌ها پناهگاهی را در یک زمین باز ساختند و افرادی را که تستشان مثبت بود و نیز افراد مشکوک به ابتلا را در آنجا نگه می‌داشتند. من آنجا بودم و اصلاً درمان پزشکی‌ای وجود نداشت. شاهد تراژدی‌های بسیاری بودم که مسبب آن‌ها ما انسان‌ها بودیم.»
دروغ‌های بی‌پایان
در طی چند سال گذشته با سیاست حذف کامل کووید، اقتصاد چین از حرکت بازایستاده و زندگی مردم دگرگون شده است. ازآنجاکه آزمایش گرفتن و قرنطینه صحنه مرکزی بود، بسیاری از افرادی که به بیماری‌هایی غیر از کووید مبتلا بودند به‌دلیل عدم دسترسی به مراقبت‌های پزشکی درگذشتند یا افرادی در خانه براثر گرسنگی جان باختند.
آتش‌سوزی‌ای که در 24 نوامبر 2022 در اورومچی (شینجیانگ) رخ داد و طی آن بیش از ده نفر کشته شدند، چیزی بود که درنهایت کاسه صبر بسیاری از مردمی را لبریز کرد که سیاست قرنطینه را مسبب این آتش‌سوزیِ مرگبار می‌دانستند. متعاقباً مردم در بسیاری از مکان‌ها برای اعتراض به سیاست حذف کامل کووید به خیابان‌ها آمدند.
با توجه به این شرایط، در 5 دسامبر، ح.ک.چ پایان سیاست حذف کامل کووید و برداشتن همه محدودیت‌های سفر را اعلام کرد. اما چون الگوریتم رژیم که دستگاه تبلیغات را کنترل می‌کند تغییر نکرد، مردم همچنان دروغ می‌شنوند.
برای مثال، در 16 دسامبر، 29 مورد ابتلای جدید در شهر تیانجین (شهری با 13.9میلیون نفر جمعیت)، 54 مورد در استان شاندونگ (با 102میلیون نفر جمعیت)، 42 مورد در استان هنان (با 99میلیون نفر جمعیت) و صفر مورد در استان هبی (با 75میلیون نفر جمعیت) گزارش شده است.
به همین دلیل مردم این اعداد را مسخره می‌دانند. یکی از ساکنین استان لیائونینگ پس از اینکه شنید فقط 5 مورد ابتلای جدید در روز وجود دارد پرسید: «چگونه فقط پنج مورد وجود دارد؟ آیا این پنج نفر می‌توانند نماینده همه افراد مبتلا باشند؟»
شهروند دیگری نوشت: «این مطمئناً شوخی است. اگر خبری وجود ندارد، نیاز نیست هیچ‌کسی چیزی سر هم کند؛ پیش‌بینی آب و هوا کافی است.»
شخص دیگری این گفته آلکساندر سولژنیتسین، رمان‌نویسی که به‌خاطر افشای دروغ‌های حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی مشهور است، را نقل کرد: «ما می‌دانیم که آن‌ها دروغ می‌گویند، آن‌ها می‌دانند که دروغ می‌گویند، آن‌ها می‌دانند که ما می‌دانیم آن‌ها دروغ می‌گویند، ما می‌دانیم که آن‌ها می‌دانند که ما می‌دانیم که آن‌ها دروغ می‌گویند، اما هنوز دروغ می‌گویند.»
راه فرار
آقای لی هنگجی، بنیانگذار فالون دافا، مقاله ای را در 19 مارس 2020 نوشت و توضیح داد که چگونه در این همه‌گیری در امان بمانید.
«بیماری‌های همه‌گیر بخشی از برنامه‌ریزی خدایان هستند و در طول تاریخ امری اجتناب‌ناپذیرند. وقتی قلب مردم فاسد می‌شود، آن‌ها کارما ایجاد می‌کنند، بیمار می‌شوند و از فجایع رنج می‌برند. در چنین شرایطی، مردمی که به الهیات باور ندارند، به "اقداماتی" [یا به زبان چینی "سیو-شی"] متوسل می‌شوند. اما اینکه [واژۀ] "سیو-شی" با واژۀ دیگری در چینی هم‌آوا است که معنی "رویکردهای اشتباه" دارد، گویای حقیقتی است.» («خردمند بمانید»)
بسیاری از کشورها با اجرای اقدامات مختلف قرنطینه، به این درک رسیدند که قرنطینه‌ها رویکرد اشتباهی برای مقابله با این ویروس است. آن‌ها سپس به زندگی با ویروس روی آوردند. اما ح.ک.چ سایر کشورها را به‌دلیل دنبال نکردن «علم» مورد انتقاد قرار داد و به‌منظور لاف‌زنی درباره برتری خود نسبت به سایر سیستم‌های سیاسی، همچنان سیاست‌های حذف کامل کووید خود را قوی‌تر کرد. وقتی این سیاست باعث اٌفت اقتصاد و محرک اعتراضات شد، سرانجام ح.ک.چ چاره‌ای جز رها کردن این سیاست نداشت. اما بدون برنامه‌ای برای خروج، مردم چین به‌دلیل افزایش موارد ابتلا و عدم وجود منابع پزشکی هنوز در رنج هستند.
آقای لی در همان مقاله آشکارا بیان کردند: «اما درحال‌حاضر، بیماری همه‌گیری مانند ویروس ح.ک.چ (یا "ویروس ووهان") با هدفی آمده است و نشانه‌گیری خود را دارد. آن اینجاست تا اعضای حزب و آن‌هایی را که در کنارش هستند از بین ببرد.» («خردمند بمانید»)
این همه‌گیری مایه تأسف است، اما به مردم چین و سایر جهان فرصتی می‌دهد که به ماهیت واقعی و همیشه‌درحال‌تغییر ح.ک.چ پی ببرند. از جهش بزرگِ رو به جلو گرفته تا قحطی بزرگ، از انقلاب فرهنگی گرفته تا قتل‌عام میدان تیان‌آنمن و آزار و شکنجه فالون گونگ، این رژیم هرگز به آزار رساندن به مردمش با وحشیگری، و به دروغ‌هایش پایان نداده است، درحالی‌که ارزش‌های سنتی را نابود می‌کند.
این امر به این دلیل است که ایدئولوژی اصلی ح.ک.چ دروغگویی، شرارت و مبارزه طبقاتی است. تا زمانی که این رژیم بتواند کنترل خود را بر مردم حفظ کند و حاکمیت توتالیتر خود را حفظ کند، برای ح.ک.چ مهم نیست که قرنطینه‌ها را به‌زور به اجرا بگذارد یا خیر. همان‌طور که آقای لی اشاره کردند، این همه‌گیری اعضای ح.ک.چ و آن‌هایی را که در کنارش هستند، هدف قرار می‌دهد. راه‌حل اساسی رها کردن ح.ک.چ و متوقف کردن گسترش جهانی کمونیسم است تا جامعه بتواند دوباره به مسیر درست خود بازگردد و مورد برکات قرار گیرد.
دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
