(Minghui.org) از 7 دسامبر 2022 که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) به‌طور ناگهانی به سیاست حذف کامل کووید خود در چین پایان داد، موارد ابتلا در این کشور به حالت انفجار رسید. این سونامیِ پاندمی بسیار بدتر از دو موج قبلی پاندمی، شیوع سارس در سال 2002 و شیوع ویروس کرونا در سال 2020، است.
موج اول
پس از شیوع سارس در جنوب استان گوانگدونگ در نوامبر 2002، آن به‌سرعت از شمال تا پکن گسترش یافت. سپس جیانگ زِمین، رهبر ارشد ح.ک.چ، تصمیم گرفت جلوی انتشار این اطلاعات را بگیرد. طبق داستان واقعی جیانگ زمینِ چین، او گفت: «اگر همچنان بتوانیم ثبات و رفاه را حفظ کنیم، 2میلیون مرگ ارزشش را دارد. گرچه جیانگ یانیونگ، جراح بازنشسته از بیمارستان 301 ارتش آزادی‌بخش خلق، بیانیه‌ای درباره شیوع این بیماری برای رسانه‌ها صادر کرد، اما به‌سرعت ساکت شد و متعاقباً طبق مقررات نظامی مجازات شد.
لوئو گان و وو گوانژنگ، دو عضو کمیته دائمی پولیت‌بورو مرکزی ح.ک.چ، که به‌شدت در آزار و شکنجه فالون گونگ مشارکت داشتند، هر دو در آوریل 2003 به سارس مبتلا شدند. جیانگ زمین تمام خانواده‌اش را به شانگهای منتقل کرد و دستور داد: «ما باید با جانمان از شانگهای محافظت کنیم.»
گرچه بسیاری از مردم در شانگهای آلوده شدند، ح.ک.چ به‌دلایل سیاسی تأیید کرد که این شهر فقط دو مورد ابتلا دارد. ساکنان محلی آن را رد کردند. یکی از کاربران اینترنت نوشت: «این یک شوخی است. درحال‌حاضر پنج نفر در مجتمع آپارتمانی من مبتلا شده‌اند.»
موج دوم
ح.ک.چ ووهان را در 23 ژانویه 2020 قرنطینه و جهان را از شیوع کووید19 مطلع کرد. این روز مصادف بود با نوزدهمین سالگرد صحنه‌سازی به‌اصطلاح حادثه خودسوزی در میدان تیان‌آنمن به‌دست رژیم جیانگ که در سال 2001 برای بدنام کردن فالون گونگ انجام شد. طی چهار ماه، این بیماری با 5.4میلیون مورد ابتلا و 342هزار مورد مرگ تا 23 می 2020، به کل جهان سرایت کرد.
ح.ک.چ مانند سارس، دوباره این بیماری را پنهان و اطلاعات را سانسور کرد. تعداد رسمی مرگ‌ومیرها در ووهان تا 25 مارس 2020 به 2531 نفر رسید، اما براساس آمار مراکز سوزاندن اجساد و خاکسترهای توزیع‌شده در طول آن دوره، تخمین زده می‌شود احتمالاً تلفات واقعی دست‌کم 10 برابر بیشتراست.
موج سوم
اکنون موج سوم را تجربه می‌کنیم. در طول جلسه پیشگیری و کنترل پاندمی استان لیائونینگ در 20 دسامبر، شهرداران هر 14 شهر این استان به‌روزرترین اطلاعات درباره وضعیت کووید محلی خود را ارائه کردند. در این جلسه اعلام شد که حدود 50 درصد از ساکنان شنیانگ مبتلا شده‌اند و این تعداد می‌تواند تا ژانویه به 80 درصد برسد، ازجمله چهار شهرستان تحت مدیریت آن. علاوه‌بر این، 80 درصد از کارمندان دولت در شنیانگ مبتلا شده بودند و فقط 12 درصد هنوز مشغول به کار بودند.
سایر مناطق چین نیز با وضعیت مشابهی روبرو هستند. کمیسیون سلامت ژجیانگ در 25 دسامبر گزارش داد که تعداد مبتلایان به یک‌میلیون نفر رسیده است و موارد جدید ابتلا روزانه با نرخ 10 درصد درحال افزایش بود. مشابهاً دست‌کم 500هزار مورد ابتلا در شهر چینگدائو در استان شاندونگ پیدا شده بود. تانگ ویگوئو، بنیانگذار مهندسی زیستی شانگهای کِهوا، سازنده کیت‌های آزمایش سریع، در 25 دسامبر در 66سالگی براثر ابتلا به کووید درگذشت.
پس از آنکه کمیسیون ملی سلامت چین (اِن‌اِچ‌سی) در 26 دسامبر نام این بیماری را از «ذات‌الریه ویروس کرونای جدید» به «عفونت ویروس کرونای جدید» تغییر داد، ژانگ لیانگ، پزشکی در شهر شیجیاژوانگ (استان هبی) در همان روز به رادیو آسیای آزاد گفت که تعداد موارد ابتلا بسیار بالا است، به‌طوری که 80 تا 90 درصد ساکنان محلی آلوده شده‌اند. این رقم با پیش‌بینی مؤسسه سنجش و ارزیابی سلامت(IHME) در دانشگاه واشنگتن مطابقت دارد که تخمین زد چین تا اول مارس 2023 احتمالاً شاهد 4.6میلیون ابتلا در روز خواهد بود.
حتی هنگ کنگ نیز در 28 دسامبر 20865 مورد ابتلای جدید داشت که از میان آن‌ها 1176 مورد مربوط به افرادی بود که از خارج وارد هنگ کنگ شده بودند. ایتالیا، کشور اروپایی‌ای که در فوریه 2020 از موج اول به‌شدت ضربه خورد، آزمایش کووید را در 26 دسامبر برای مسافران از چین اجباری کرد. در دو پرواز از این قبیل که در فرودگاه مالپنسای میلان بررسی شد، نتیجه آزمایش نیمی از مسافران چینی مثبت بود.
تداوم پنهان‌کاری
گرچه ح.ک.چ ادعا کرد که موج جدید کووید ناشی از نوع اٌمیکرون بوده است، بسیاری از مردم در این خصوص تردید داشتند. کاربر اینترنت جینسه هوانیان در 26 دسامبر نوشت که در مدت 6 ساعت، به 29 بیمار در یک کلینیک تب رسیدگی کرد. 21 نفر از آن‌ها در بیمارستان بستری شدند. علاوه‌بر این، همه 22 بیماری که تحت سی‌تی‌اسکن قرار گرفتند، به ذات‌الریه مبتلا بودند. این بدان معنی است که علائمشان ناشی از گونه خفیف اٌمیکرون نیست که به مجرای تنفسی فوقانی حمله می‌کند.
سونگ، پزشکی در شهر چی‌چی‌هار (استان هیلونگ‌جیانگ)، در 27 دسامبر گفت که تقریباً همه بیمارانی که او دیده است، ذات‌الریه دارند. مدیر بخش او به کارمندان گفت که چنین آسیب ریوی‌ای هشداردهنده است، زیرا آنفولانزا یا عفونت مجرای تنفسی فوقانی نیست. علائم نیز متفاوت بود، از درد شدید در سراسر بدن گرفته تا گلودرد که مانع از نوشیدن یا خوردن می‌شد. برخی نیز دچار مشکلات تنفسی شدند.
یک کاربر اینترنت از دوست پاتولوژیستش در پکن شنید که بسیاری از گونه‌های اصلی در عفونت‌های اخیر یافت شده است. درنتیجه موارد زیادی از آسیبِ ریه سفید در بیماران جوان و میانسال دیده شده است. بااین‌حال بدون تعیین توالی ژنتیکی، تعیین سویه دقیق آن دشوار است.
یک کاربر اینترنت در مطلبی که در تاریخ 28 دسامبر، با هشتگ @wuwenhang در توئیتر منتشر کرد، نوشت صرف‌نظر از علائم، به پزشکان دستور داده شده است که از اعلام تشخیص «ذات‌الریه» در بیماران خودداری کنند.
ایالات متحده در واکنش به این بحران، گونه‌های کووید را فعالانه رصد می‌کند تا برای بحرانی احتمالی آماده باشد. این شامل ردیابی مسافران ورودی و پیگیری گونه‌های جهش‌یافته می‌باشد.
چین در پاندمی منحصربه‌فرد است
کووید19 از چین شروع شد، در سراسر جهان گسترش یافت و خسارات زیادی به بار آورد و اکنون دوباره گسترده‌تر و کشنده‌تر در چین افزایش یافته است.
چین در این پاندمی منحصربه‌فرد است، همچنین به این دلیل که رژیم ح.ک.چ همیشه، از موج اول تا موج دوم و تا موج سوم کنونی، وضعیت واقعی را پنهان و اطلاعات را سانسور کرده است. با توجه به سابقه دروغ‌ها و وحشیگری‌های ح.ک.چ از سال 1949 که قدرت را به دست گرفت، چنین چیزی تصادفی نیست.
ازآنجاکه این رژیم توتالیتر به زندگی مردم اهمیتی نمی‌دهد، طی سه سال گذشته قرنطینه‌ای به سبک نظامی را اجرا کرد تا زمانی که به‌دلیل خشم عمومی دیگر نتوانست آن را حفظ کند. اما پس از کاهش سختگیری‌ها، حدود 250میلیون نفر طی سه هفته اول دسامبر آلوده شدند.
قدما در چین می‌گفتند: «طاعون چشم دارد.» این بیماری از آغاز، اعضای ح.ک.چ و کسانی را که از نزدیک این رژیم را دنبال می‌کنند، هدف قرار داده است.
ایمن ماندن در پاندمیِ غیرقابل‌پیش‌‌بینی
طاعون مانند سایر بلایا، هزاران سال است که تاریخ بشر را همراهی کرده است. طاعون معمولاً زمانی رخ می‌دهد که جامعه قطب‌نمای اخلاقی خود را از دست بدهد و افراد خوب را مورد آزار و شکنجه قرار دهد. برای مثال، امپراطوری روم باستان در بحبوحه آزار و شکنجه مسیحیان براثر طاعون‌های متعدد تضعیف شد و درنهایت سقوط کرد.
همین اتفاق برای چین، سرزمینی با تاریخ 5000ساله که در آن تقوا را گرامی می‌داشتند، رخ داد. اما با آموزش‌های تلقینی کمونیسم از زمان به‌قدرت رسیدن ح.ک.چ، چین نیز تخریب فرهنگی و اجتماعی بی‌سابقه‌ای را پشت سر گذاشته است. کمونیسم پس از ویران کردن پاریس در انقلاب فرانسه و نابودی اتحاد جماهیر شوروی با کشتار گسترده، آسیب بیشتری به چین وارد کرد. این شامل مرگ دست‌کم 45میلیون شهروند در قحطی بزرگ، تخریب نظام‌مند فرهنگی در طول انقلاب فرهنگی، سرکوب جنبش دموکراتیک در کشتار تیان‌آنمن، و آزار و شکنجه درحال‌وقوع فالون گونگ است.
به‌‌رغم وحشیگری و دروغ‌های ح.ک.چ، تمرین‌کنندگان فالون گونگ هرگز از پیروی از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری برای شهروندان خوبی شدن، دست برنداشتند. این تمرین رشد ذهن و بدن، امید را برای جامعه چین و فراتر از آن به ارمغان آورد. اما ایدئولوژی اصلی ح.ک.چ مبنی بر دروغ، شرارت و مبارزه طبقاتی کاملاً در تضاد با حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری است. طی 23 سال گذشته، ده‌هامیلیون تمرین‌کننده فالون گونگ، همراه با اعضای خانواده‌شان، به‌دلیل ایمانشان مورد تبعیض قرار گرفتند. تعداد زیادی بازداشت، زندانی و شکنجه شدند و بسیاری تحت کار اجباری، آزار و اذیت روحی و حتی برداشت اجباری اعضای بدن قرار گرفتند.
اما درحالی‌که ح.ک.چ اهداف کمونیستی را در چین و در سطح جهانی فعالانه پیش می‌برد، بسیاری از مردم با اطلاعات سانسورشده آن، ازجمله تبلیغات افتراآمیز علیه تمرین‌کنندگان بی‌گناه فالون گونگ، گمراه شده‌اند. ح.ک.چ حتی قبل از این پاندمی، درحال پایین کشیدن ما به درون یک پرتگاه بود.
سه سال پاندمی منجر به 663میلیون مورد ابتلا، 6.7میلیون مورد مرگ و خسارات اجتماعی و مالی‌ای شده که قابل‌ارزیابی نیست. وقت آن است که درس بگیریم، ح.ک.چ را رد کنیم و برای فردای بهتر و ایمن‌تر از وجدان خود پیروی کنیم.
دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
