(Minghui.org) معلم مدرسه ابتدایی در شهر کونمینگ، استان یوننان، پس از دستگیری در اوت۲۰۱۴ بهدلیل توزیع بروشور فالون گونگ، به هفت‌سال و نیم حبس در دومین زندان زنان استان یوننان محکوم شد. مأموران او را مجبور به انجام کارهای سخت بدون دستمزد کرده، او را شکنجه می‌کردند، سعی داشتند او را شستشوی مغزی دهند، غذای کمی به او می‌دادند و به سختی به او اجازه شستشو یا استفاده از توالت را می‌دادند.
هنگامی که خانم وانگ جوژن در اوت2020 یک سال و نیم زودتر از پایان دوره حبسش، آزاد شد، متوجه شد که مدرسه او را اخراج کرده است، اگرچه او یک معلم برجسته بود و چند جایزه اداره آموزش و پرورش شهرستان و استان را در کارنامه اعتباری خود داشت. او که هیچ وسیله‌ای برای حمایت از خود ندارد، اکنون در تلاش است تا زندگی عادی خود را از سر بگیرد.
فالون گونگ که با نام فالون دافا نیز شناخته می‌شود، تمرینی معنوی است که از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.
آخرین دستگیری و محکومیت
خانم وانگ و سه تمرین‌کننده فالون گونگ دیگر، آقای وانگ ژنگلی، خانم بی جین‌می، و خانم لی شیائولینگ، در 16اوت2014 به شهرستان همسایه شوندیان رفتند تا آگاهی مردم را در مورد آزار و شکنجه افزایش دهند.
آنها به طور اتفاقی بروشوری را به گوئی‌مینگشینگ، دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی محلی دادند. کمیته امور سیاسی و حقوقی یک سازمان فراقضایی است که وظیفه نظارت بر آزار و شکنجه را بر عهده دارد. گوئی آنها را گزارش کرد و مأموران اداره پلیس بلافاصله آمدند. پلیس برای جلوگیری از اینکه تمرین‌کنندگان با اتومبیل محل را ترک کنند، به لاستیک‌های اتومبیل‌شان شلیک، و آنها را دستگیر کرد. یک مأمور آنها را کتک و به صورتشان سیلی زد. یکی از دندان‌های خانم بی کنده شد.
افسران و مأموران اداره 610 تمرین‌کنندگان را یک شب در اداره پلیس کندیان نگه داشتند وتمرین‌کنندگان را به صندلی آهنی دستبند زدند. روز بعد، پلیس سه خانم را به بازداشتگاه زنان شهر کونمینگ و آقای وانگ را به بازداشتگاه شهرستان شوندیان منتقل کرد.
پلیس شهرستان سانگمینگ و شوندیان به‌زور وارد خانه تمرین‌کنندگان شدند و خانه آنها را غارت کردند. آنها دارایی‌های 10هزار یوآنی، از جمله کامپیوتر، دی‌وی‌دی رایتر، چاپگر، کتاب‌های فالون گونگ و پول نقد را مصادره کردند.
ابزار شکنجه: صندلی آهنی، یکی از ابزارهایی است که مقامات چینی برای شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌کنند.
تمرین‌کنندگان در 10آوریل2015 در دادگاه شهرستان شوندیان حاضر شدند و به «خرابکاری در اجرای قانون» متهم شدند، بهانه‌ای رایج که برای جرم‌انگاری فالون گونگ استفاده می‌شود. در خارج از ساختمان دادگاه، صدها مأمور پلیس ساختمان را محاصره کردند و سالن دادگاه توسط پلیس و مقامات قضایی اشغال شد. به ازای هر تمرین‌کننده تنها دو عضو خانواده اجازه ورود به دادگاه را داشتند.
دادستان چندین شاهد را در کیفرخواست ذکر کرد، اما هیچ یک از آنها برای پذیرش بازجویی متقابل در دادگاه حاضر نشدند. وکیل خانم وانگ درخواست کرد که مدارک در دادگاه به نمایش گذاشته شود، اما قاضی این درخواست را نادیده گرفت.
وکلا برای تمرین‌کنندگان درخواست بی‌گناهی ارائه کردند. آنها استدلال کردند که آزادی عقیده تمرین‌کنندگان توسط قانون اساسی محافظت می‌شود و نباید توسط دولت نقض شود. آنها تأکید کردند که دادستان هیچ مدرکی ارائه نکرده است که نشان دهد چگونه موکلان آنها با اعتقاد معنوی خود اجرای قانون را تضعیف می کنند. آنها درخواست کردند که تمرین‌کنندگان تبرئه شوند.
هنگامی که خانم وانگ در دفاع از خود شهادت داد، قاضی بارها حرف او را قطع کرد و به او اجازه ادامه کار را نداد.
قاضی این احکام را در 4مه2015 صادر کرد: خانم وانگ، آقای وانگ و خانم بی هر کدام به هفت سال و شش ماه حبس و خانم لی به سه سال حبس همراه با چهار سال حبس تعلیقی محکوم شدند. خانم وانگ به دادگاه میانی شهر کونمینگ دادخواست تجدید نظر ارائه کرد که این دادگاه در 20 ژوئیه حکم اولیه را تأیید کرد.
مدیران دفتر آموزش شهرستان سونگمینگ، خانم وانگ را در 17سپتامبر2015 اخراج کردند، اگرچه او 27 سال از زندگی خود را به آموزش عمومی کمک کرده بود.
یک سال کار اجباری در بازداشتگاه
خانم وانگ قبل از اینکه به زندان منتقل شود، بیش از یک سال را در بازداشتگاه زنان کونمینگ گذراند، که آنجا مجبور شد کارهای اجباری سخت انجام دهد. همه روزه از ساعت 6:30 صبح تا 6:30 بعدازظهر لامپ‌ها را سرهم می‌کرد و آنها را به سوکت لامپ وصل می‌کرد. او باید هر روز بیش از 1000 لامپ را تکمیل می‌کرد و اگر تقاضا بیشتر بود، ساعات بیشتری را اضافه‌کاری می‌کرد. انگشتانش تاول زد، پینه بست و خونریزی می‌کرد. بخشی از این محصولات صادر می‌شد.
بازآفرینی شکنجه: انجام کار اجباری سخت توسط زندانیان در داخل بازداشتگاه‌ها و زندان‌های چین
خانم وانگ مجبور بود 12 ساعت در روز کار کند، اما صرفاً خوراکی‌هایی مانند کلم پوشیده از حشرات یا کدو حلوایی برای چندین ماه متوالی به او داده شد. سیب زمینی به‌عنوان یک کالای لوکس در نظر گرفته می‌شد، زیرا تنها زمانی عرضه می‌شد که مقامات ناظر برای بازدید از محل یا در ایام تعطیلات می‌آمدند.
شکنجه در زندان زنان
خانم وانگ و خانم بی در 23سپتامبر201۵ به دومین زندان زنان استان یوننان منتقل شدند. مأموران به یک زندانی دستور دادند که خانم وانگ را برهنه کنند و لباس و شامپوی او را بردارند. او بعداً متوجه شد که آن زندانی وسایلش را به زندانیان دیگر داده است و تنها چند جفت لباس زیر و یک تکه صابون باقی مانده است.
مأموری به دو زندانی دستور داد خانم وانگ را شبانه روزی تحت نظر قرار دهد. برخلاف سایر زندانیان جدید که می‌توانستند از کاسه‌های برنجی که زندان تهیه می‌کرد، استفاده کنند، به تمرین‌کنندگان غذا در کاسه‌های نودل فوری مستعمل داده می‌شد.
در 9 ماه اول زندان، مأموران خانم وانگ را تحت مدیریت شدید قرار دادند. او مجبور بود به مدت 13 ساعت در روز روی یک چهارپایه کوچک بی‌حرکت بنشیند که به شدت به کمر و پاهایش آسیب رساند. وقتی او از حفظ قوانین زندان امتناع می‌کرد، نگهبانان اجازه نمی‌دادند بخوابد. آنها همچنین سعی کردند او را مجبور به خواندن کتاب‌هایی کنند که به فالون گونگ تهمت می‌زدند و او را وادار به نوشتن گزارش هایی درباره افکارش می‌کردند. در زمستان که سایر زندانیان مجبور بودند برای گرم ماندن دو ژاکت بپوشند، خانم وانگ فقط یک پیراهن نازک داشت. زندانیان شبانه روز به او بددهنی می‌کردند و نگهبانان از آن چشم پوشی می‌کردند.
بازآفرینی شکنجه: بی‌حرکت نشستن روی یک چهارپایه کوچک
مأموران سعی کردند با وادار کردن تمرین‌کنندگان به انکار علنی ایمان‌شان از مافوق خود امتیاز بگیرند. در اتاقی مملو از افراد، خانم وانگ ابتدا به روی سکو رفت و گفت: «تمرین‌کنندگان فالون گونگ به خاطر اعتقادشان مقصر نیستند. وقتی این زندان را ترک کنم، بقیه عمرم را صرف شکایت از مسئولان زندان به دلیل آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان می‌کنم.» مأموران بلافاصله او را تحت مدیریت شدید قرار دادند.
او در آن زمان از صحبت با هر کسی، از جمله خانواده اش منع شده بود. اگر می‌خواست نامه بنویسد یا دریافت کند یا ملاقات خانوادگی داشته باشد، باید درخواستی می‌فرستاد. این درخواست باید توسط ده‌ها مأمور تأیید می شد و در یک جلسه بررسی می‌شد. مأموران اجازه نمی‌دادند که او غذا یا آب خود را به تنهایی دریافت کند، بنابراین زندانیانی که برای نظارت بر او تعیین شده بودند مجبور بودند این کار را برای او انجام دهند. آنها از این کار اضافی راضی نبودند و مقدار غذای او را کم می‌کردند و استفاده از آب گرم را برایش محدود کردند.
او مجبور بود از ساعت 6:30 صبح تا 10:30 شب روی یک چهارپایه کوچک بی‌حرکت بنشیند و بین دو زمان مقرر شده فقط دو ساعت زمان برای راه رفتن داشت. مأموران هفته‌ای یک سطل آب تمیز به او می‌دادند و مجبورش می‌کردند ظرف نیم ساعت حمام کند و لباس‌هایش را بشوید. روزهای دیگر فقط مقدار کمی آب برای مسواک زدن به او می‌دادند. او فقط می‌توانست روزی 6 بار زیر نظر زندانیان به توالت برود. آنها او را از صحبت با دیگران یا نگاه کردن به اطراف منع می‌کردند.
به زندانیان، که بیشتر آنها بهدلیل قاچاق مواد مخدر داخل بودند، قدرت مطلق به آنها داده شده بود و می توانستند وسایل تمرین‌کنندگان را به میل خود ببرند. آنها عبارت بودند از وانگ پینگ که به حبس ابد محکوم شده بود. سونگ جینگ، وانگ روشین، گو شانگچیونگ و یو بوشیانگ که همگی به 1۵ سال زندان محکوم شدند و گی فن که به 12 سال زندان محکوم شد. آنها دائماً راه‌های مختلفی برای محدود کردن تمرین‌کنندگان می‌اندیشیدند تا مأموران بتوانند تمرین‌کنندگان را تحت مدیریت سخت‌گیرانه قرار دهند و آنها را شکنجه کنند.
پس از اینکه متوجه شدند خانم بی یک رول دستمال کاغذی به یک زندانی دیگر داده است، کسانی که او را تحت نظر داشتند، او را به برقراری ارتباط بدون اجازه متهم کردند. سپس خانم بی تحت مدیریت شدید قرار گرفت.
آزار و شکنجه پس از آزادی ادامه دارد
تنها یک ماه پس از آزادی خانم وانگ در 17اوت2020، مسئولان آمدند و او را مورد آزار و اذیت قرار دادند. مدیر اداره 610 در 16سپتامبر شخصی را برای تهدید خانواده‌اش فرستاد. این فرد گفت که خانم وانگ باید به پلیس گزارش دهد و اگر این کار را نکند خانواده‌اش را زیر نظر خواهند گرفت و سرویس تلفن همراه آنها را قطع می‌کنند. مأموران اداره پلیس شهر سونگ یانگ شش روز بعد تماس گرفتند و به او دستور دادند که دوباره به آنها گزارش دهد.
مسئولان و پلیس در اکتبر2020 و ژانویه2021 با خانم وانگ و خانواده‌اش تماس گرفتند و برای آزار و اذیت آنها به دیدن‌شان رفتند.
یکی از مسئولان دفتر امور سیاسی و حقوقی در دسامبر2021 با او تماس گرفت و به او گفت که به اداره مراجعه کند. خانم وانگ به فرد هشدار داد که تمرین فالون گونگ حق قانونی او است و باید این آزار و اذیت متوقف شود. آن شخص او را تهدید کرد: «تو فقط نشان دادی که هنوز فالون گونگ را تمرین می‌کنی. من پلیس را می‌فرستم.»
گزارش‌های مرتبط:
چهار نفر به‌خاطر توزیع اطلاعاتی که آزار و شکنجه فالون گونگ را افشا می‌کند، محاکمه شدند
چهار تمرین‌کننده به دلیل توزیع بروشورهای فالون گونگ با محاکمه غیرقانونی روبرو می‌شوند
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
