جنایات آن تونگیو و وِی لیهویی، مدیران زندان زنان استان جیلین، در آزار و شکنجه فالون گونگ

(Minghui.org) حوالی روز حقوق بشر امسال در 10 دسامبر، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در 38 کشور فهرست جدیدی از عاملان آزار و شکنجه این روش را به دولت‌های خود ارائه کردند و از آن‌ها خواستند که این افراد را به‌دلیل آزار و شکنجه فالون گونگ تحریم کنند، ازجمله اینکه مانع ورود این افراد به کشورشان شوند و دارایی آن‌ها در خارج از کشور را نیز مسدود کنند. این کشورها عبارتند از ایالات متحده، کانادا، بریتانیا، استرالیا، نیوزیلند، 22 کشور اتحادیه اروپا و 11 کشور دیگر از قاره‌های آسیا، اروپا و آمریکا.

در میان مجرمان ذکرشده، آن تونگیو و وِی لیهویی، مدیران زندان زنان استان جیلین نیز به چشم می‌خورند.

***

اطلاعات، سِمَت و موقعیت مجرمان

نام کامل مجرم: آن (نام خانوادگی) تونگیو (نام) (安彤宇)جنسیت: مذکرتاریخ/سال تولد: دسامبر 19692017 تاکنون: مدیر زندان زنان استان جیلین، مدیر سابق زندان جیلین

آن تونگیو

نام کامل مجرم: وِی (نام خانوادگی) لیهویی (نام) (魏丽慧)جنسیت: مؤنثتاریخ/سال تولد: نوامبر 19722014 تاکنون: معاون مدیر زندان زنان استان جیلین، مسئول شستشوی مغزی؛ او سابقاً نگهبان بند چهارم و رئیس بخش اداره زندان بود.

وِی لیهویی

جنایات اصلی

زندان زنان استان جیلین که تحت نام زندان زنان هِیزویزی معروف و تنها زندان زنان در جیلین نیز است، یکی از بدنام‌ترین زندان‌های چین به‌دلیل آزار و شکنجه تمرین کنندگان فالون گونگ است و از مقامات استان جیلین و وزارت دادگستری پاداش‌هایی دریافت کرده است.

از سال 2000، زندان زنان استان جیلین تحت کنترل مستقیم اداره 610 مرکزی و اداره 610 استان جیلین قرار داشته است، نهادی فراقانونی که به‌طور خاص برای آزار و شکنجه فالون گونگ راه‌اندازی شده است. این زندان به‌منظور دستیابی به «نرخ "تبدیل" 100درصدی»، از شستشوی مغزی و تعداد بسیار زیادی از روش‌‌های بی‌رحمانه شکنجه برای هدف قرار دادن تمرین‌کنندگان استفاده می‌کند.

یکی از شکنجه‌ها، آویزان کردن تمرین‌کنندگان ازطریق بستن دست و پایشان به چهار پایه تخت برای مدتی طولانی، به‌ویژه در طول دوره قاعدگی آن‌ها بود (به تصویر زیر مراجعه کنید). نگهبانان همچنین درحالی‌که دست‌های آن‌ها را از پشت به بالا می‌کشیدند، سرشان را به‌سمت پایین هل می‌دادند که باعث ایجاد دردی طاقت‌فرسا برایشان می‌شد. سپس رویشان آب سرد می‌ریختند و با باطوم برقی به آن‌ها شوک وارد می‌کردند. این شکنجه منجر به مرگ، معلولیت و اختلالات روانی می‌شد.

تصویر شکنجه: تحت کشش قرار گرفتن روی تخت

طبق گزارش وب‌سایت مینگهویی، از سال 2000، زندان زنان استان جیلین بیش از 600 تمرین‌کننده از جیلین و سایر استان‌ها را تحت آزار و شکنجه قرار داده است و تمرین‌کنندگان از 6 ماه تا 19 سال در آنجا حبس بوده‌اند. بسیاری از آن‌ها زنانی مسن بوده‌ا‌ند، ازجمله افرادی حدوداً 70 یا 80ساله.

آن تونگیو و وی لیهویی به‌عنوان مدیر و معاون زندان، سیاست‌های آزار و شکنجه «نابود کردن اعتبار تمرین‌کنندگان، ورشکسته کردنشان از نظر مالی و نابودی جسمی‌شان» را فعالانه اجرا کردند. همچنین دستورالعمل‌های ح.‌ک.‌چ، مانند «عدم نیاز به پاسخگویی نگهبان‌ها بابت ضرب‌وشتم تمرین‌کنندگان تا سرحد مرگ»، «کتک زدن آن‌ها تا سرحد مرگ خودکشی محسوب می‌شود»، «جسدشان را بدون تحقیق سوزاندن» و «قتل بدون استثنا» را اجرا کردند. بسیاری از نگهبانان و زندانیان با وعده ترفیع، پاداش‌های مالی یا کاهش دوره محکومیتشان، برای مشارکت در آزار و شکنجه بسیج شدند.

در ماه مه 2018، زندان زنان استان جیلین «کمپینی 100روزه» را برای «تبدیل» تمرین‌کنندگان راه‌اندازی کرد. مقامات زندان تمرین‌کنندگان را در سلول‌هایی خاص محبوس و آن‌ها را از ملاقات با خانواده و تماس تلفنی با آن‌ها منع کردند. تمرین‌کنندگان مجبور شدند از ساعت 5 صبح تا 9 شب روی چارپایه‌هایی با سطوح ناهموار بنشینند، تحت خوراندن اجباری قرار گرفتند، انگشتانشان شکسته و صورتشان نیشگون گرفته شد.

تحت رهبری آن تونگیو و وی لیهویی، دست‌کم 7 تمرین‌کننده فالون گونگ براثر آزار و شکنجه جان باختند. بسیاری دیگر تا سرحد ناتوان شدن شکنجه شدند، به‌شدت مجروح یا دچار اختلال روانی شدند.

7 تمرین‌کننده زیر براثر آزار و شکنجه جان خود را از دست دادند:

- خانم لیو شویان، ساکن شهر یوشو (استان جیلین)، در 21 آوریل 2017- خانم ژانگ پینگ، ساکن لیائویان (استان جیلین)، در نوامبر 2017- خانم هوئو رِنژی، ساکن شهر نونگان (استان جیلین)، در 14 نوامبر 2017- خانم لیو جیان‌یینگ، ساکن شهر دهویی (استان جیلین)، در 30 دسامبر 2019- خانم شو جینگ، ساکن شهر چانگچون (استان جیلین)، در مه 2019- خانم شیائو یونگفو، ساکن شهر دهویی (استان جیلین)، در 31 ژانویه 2020، در مسیر رفتن به بیمارستان از زندان- خانم فو گویهوا، ساکن شهر چانگچون (استان جیلین)، در 25 ژوئیه 2021

گزیده‌ای از موارد آزار و شکنجه

1. مرگ خانم هوئو رونژی کمتر از 2 ماه پس از آزادی مشروط پزشکی

خانم هوئو رونژی زمانی که با آمبولانس زندان به خانه برده می‌شد، ذهنش هشیار نبود و بدنش پر از کبودی بود. او هر روز از درد فریاد می‌زد و کمتر از دو ماه بعد، از دنیا رفت.

این ساکن شهرستان نونگ‌آن در مارس 2016 به‌دلیل امتناع از انکار فالون گونگ دستگیر شد. او به 3 سال حبس در زندان زنان استان جیلین محکوم شد و در آنجا مورد آزار جسمی و روحی قرار گرفت. او را چنان بد کتک زدند که تمام بدنش مجروح شد و تمام دندان‌هایش لق شدند. دچار فشار خون بالا نیز شد و بعداً به سرطان روده بزرگ مبتلا شد.

مسئولان زندان تا اواخر آوریل 2017 خانواده خانم هوئو را از سرطان روده بزرگ او مطلع نکرد. پسر خانم هوئو چند هفته بعد با او در زندان ملاقات کرد و به او گفته شد که از طرف مادرش درخواست آزادی مشروط پزشکی بدهد. نگهبانی به او گفت که نمی‌خواهند شاهد مرگ مادرش در زندان باشند.

بااین‌حال پذیرش درخواست آزادیِ مشروط با یک شرط همراه بود: خانم هوئو باید بیانیه‌هایی را امضا می‌کرد و تعهد می‌داد که فالون گونگ را رها می‌کند. هنگامی که او از امضا کردن خودداری کرد، نگهبانان دستش را گرفتند و نامش را به‌زور روی سند نوشتند.

خانم هوئو در 16 اوت به خانه برده شد و در 14 نوامبر درگذشت، درحالی‌که 72 سال داشت.

2. خانم لیو جیان‌یینگ به‌رغم شرایط بحرانی، از آزادی مشروط محروم شد و یک ماه بعد درگذشت

خانم لیو جیان‌یینگ از شهر دهویی در 15 ژوئیه 2018 به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شد و در مارس 2019 در دادگاه شهر دهویی به 2.5 سال حبس در زندان زنان استان جیلین محکوم شد.

هنگامی که به این آزار و شکنجه اعتراض کرد، او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند. او در هضم غذا مشکل داشت و مدام بالا می‌آورد و وزنش مدام کاهش می‌یافت. چنان ضعیف شده بود که نمی‌توانست برای دیدن خانواده‌اش به اتاق ملاقات برود. زندان به خانواده او اجازه‌ای ویژه داد که در نوامبر 2019 برای ملاقات با او وارد سلولش شوند، مشروط بر اینکه تلاش کنند او را به رها کردن فالون گونگ متقاعد کنند. خانواده‌اش متوجه شدند که او دو دندان جلویی خود را از دست داده است. نگهبانی گفت دلیلش این است که او یک بار نتوانست تعادلش را حفظ کند و به زمین افتاد.

خانواده خانم لیو مدت کوتاهی پس از ملاقات با او، درخواست آزادی مشروط پزشکی برایش دادند. مقامات زندان این درخواست را رد کردند، حتی پس از آنکه اطلاعیه وضعیت بحرانی برایش صادر شد.

خانم لیو در 30 دسامبر 2019 در 57سالگی در زندان درگذشت. مقامات روز بعد برخلاف میل خانواده‌اش و بدون انجام کالبدشکافی جسد او را سوزاندند.

3. خانم فو گویهوا تا سرحد مرگ در زندان شکنجه شد و دخترش که به‌خاطر ایمان مشترکشان زندانی شده بود نیز مورد آزار و اذیت قرار گرفت

خانم فو گویهوا و دخترش خانم یو جیانلی از شهر چانگچون در استان جیلین، در 15 اوت 2019 در یک پاکسازی گروهی دستگیر شدند. خانم فو بعداً به 7.5 سال و خانم یو به 7 سال حبس محکوم شدند. آن‌ها در 27 می 2021 به زندان زنان استان جیلین منتقل شدند.

این مادر و دختر ابتدا به‌مدت 2 هفته در بخش قرنطینه در طبقه اول حبس شدند. در آن مدت، خانم فو هنوز بسیار سالم بود و مدام به خانم یو یادآوری می‌کرد که از عاملان آزار و شکنجه رنجشی به دل نگیرد.

بعداً، چیان وِی، رئیس بند هشتم، خانم فو را به طبقه سوم منتقل کرد، درحالی‌که خانم یو در طبقه اول ماند. وقتی خانم فو پس از 43 روز حبس در سلول 310، همچنان حاضر به رها کردن فالون گونگ نشد، چیان او را برای تشدید آزار و شکنجه به سلول بعدی، 311 منتقل کرد.

به‌گفته یکی از خودی‌ها، زندانی گوئو لیهوا در سلول 310 خانم فو را مجبور می‌کرد هر روز بیش از 12 ساعت روی چارپایه‌ای با ارتفاع 15 سانتی‌متر با سطحی ناهموار بنشیند. او تکه‌ای کاغذ را بین پاهای خانم فو می‌گذاشت و اگر کاغذ می‌افتاد به او توهین کلامی می‌کرد. باسن خانم فو شروع به خونریزی و چرک کردن کرد. پشت شلوارش پر از لکه شده بود.

گوئو همچنین در تابستان بسیار گرم به خانم فو اجازه نمی‌داد آب بنوشد. خانم فو آنقدر تشنه بود که غذا خوردن برایش سخت بود. فقط در این صورت بود که گوئو جرعه‌ای کوچک آب به او می‌داد. برخی از تمرین‌کنندگان آنقدر تشنه بودند که نیمه‌شب با عجله از سلول بیرون می‌آمدند و از آبی که برای نظافت استفاده می‌شد می‌نوشیدند.

پس از انتقال خانم فو به سلول 311، زندانی لیو شینمیائو او را از خواب و همچنان از نوشیدن آب محروم کرد. خانم فو طی 3 روز از دنیا رفت، درحالی‌که 55 سال داشت.

در همین حین، خانم یو نیز مورد شکنجه قرار گرفت، ازجمله محرومیت از خواب، نشستن روی چارپایه‌ای کوچک برای مدتی طولانی و محدودیت استفاده از توالت.

4. چشم خانم چه پینگ‌پینگ براثر آزار و شکنجه مجروح شد

خانم چه پینگ‌پینگ، استاد تربیت بدنی دانشگاه، دو بار محکوم و به زندان زنان استان جیلین فرستاده شد. او در زندان بر انجام تمرینات فالون گونگ اصرار داشت و از «تبدیل» شدن اجتناب کرد. نامه شکایتی درباره آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بخش 8 نیز نوشت. همچنین از حقوق سایر تمرین‌کنندگان در این بخش دفاع کرد.

نی شیائوهونگ، رئیس منطقه‌ای این زندان و گائو یانگ، نگهبان، چند بار آب فلفل تند به صورت او اسپری کردند، به‌خصوص در چشمانش. خانم چه اجازه نداشت بعد از آن، چشمانش را تمیز کند و به سلول انفرادی منتقل شد. درنتیجه، چشمانش به‌شدت آسیب دید و دیدش تار شد که درنهایت منجر به جدا شدن شبکیه در چشم راستش شد. او اکنون تقریباً به‌طور کامل بینایی چشم راستش را از دست داده است.

تصویر شکنجه: بستن با غل و زنجیر و دستبند به حلقه‌ای که روی زمین ثابت شده است

نگهبانان خانم چه را متهم کردند که در 24 مارس 2017 به آن‌ها حمله کرده است و او را به سلول انفرادی، اتاقی تاریک و بدون پنجره، بردند. آن‌ها به او غل و زنجیر بستند و سپس دست‌بندها را به حلقه‌ای که روی زمین ثابت شده بود زنجیر کردند، درحالی‌که او قادر به ایستادن یا دراز کشیدن نبود.

خانم چه در اعتراض، دست به اعتصاب غذا زد. برای تلافی، او را روی یک چرخ دستی فلزی بستند و به بیمارستان زندان منتقل کردند تا روزی 2 بار تحت خوراندن اجباری قرار گیرد. بعداً نگهبانان او را روی برانکارد منتقل می‌کردند و به خوراندن اجباری او ادامه دادند. تا 16 آوریل 2017، وزن او فقط 30 کیلوگرم بود درحالی‌که در ابتدای ورود به زندان 65 کیلوگرم بود.

5. خانم لی گویی‌یینگ به‌مدت 2 سال در زندان مجبور بود هر روز روی چارپایه‌ای کوچک بنشیند

خانم لی گویی‌یینگ در 25 اکتبر 2016 درحالی‌که 49 سال داشت دستگیر شد و در 13 ژوئیه 2017 به 4 سال حبس محکوم شد. پس از اینکه در ژوئیه 2017 به زندان زنان استان جیلین منتقل شد، مجبور شد تا سپتامبر 2019 روی چارپایه‌ای کوچک بنشیند. نگهبانان به او دستور دادند پاهایش را خم نگه دارد و دستانش را روی پاهایش بگذارد. هم‌زمان مجبور به تماشای ویدئوهایی افتراآمیز درباره فالون گونگ نیز شد. چند زندانی او را تحت‌نظر داشتند و به میل خود او را مورد ضرب‌وشتم و آزار کلامی قرار می‌دادند.

خانم لی پس از بیش از 2 سال شکنجه، از یک پا ناتوان شد و نمی‌توانست به‌تنهایی راه برود. وقتی دیگر از نشستن روی چارپایه کوچک خودداری کرد، نگهبانان او را در سپتامبر 2019 به‌مدت یک ماه در سلول انفرادی حبس کردند. پس از بازگشت به سلول عادی، ضربان قلبش به‌طرزی غیرعادی تند شد و در ماه نوامبر در بیمارستان بستری شد.

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.