(Minghui.org) حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در7دسامبر2022 اعلام کرد که به سیاست حذف کامل کووید خود پایان می‌دهد. بسیاری این موضوع را با انقلاب کاغذ سفید مرتبط می‌دانند و معتقدند ح.ک.چ به‌خاطر آرام کردن خشم عمومی، اقدامات سخت‌گیرانه‌اش را کنار گذاشت.
گرچه این انقلاب می‌توانست عامل تأثیرگذاری باشد، اما معتقدم که پایان‌دهی به سیاست حذف کامل کووید، آنقدر‌ها هم که مردم فکر می‌کنند غیرمنتظره نبود. این سیاست از ابتدا محکوم به شکست بود و ح.ک.چ زمانی که نتوانست ویروس را مهار کند، چاره‌ای جز کنار گذاشتن این سیاست نداشت.
تغییر عقیده ناگهانی کاملاً غیرمنتظره نبود
ح.ک.چ از زمان شیوع پاندمی در اواخر 2019، برای سرپوش گذاشتن بر وضعیت کووید، ازبین‌بردن شواهد، ساخت بیمارستان‌های موقت، الزام استفاده از برنامه‌های کد سلامت برای کنترل رفت‌وآمد مردم و ایمن‌سازی اجباری با واکسن‌های داخلی، میلیون‌ها یوآن خرج و منابع بی‌شماری را مصرف کرد. ح.ک.چ با اعمال چنین اقداماتی برای پیشگیری از پاندمی و کنترل آن، «کنترل شهروندان» را به سطح بعدی برد. همچنین این رژیم برای اثبات «اثربخشی» سیاست حذف کامل کووید، داده‌ها و شواهد مربوط به کووید را از بین برد.
سیاست حذف کامل کووید هزینه هنگفتی دربرداشت. کارکنان دا بای (بیگ وایت یا افرادی که سرتاپا لباس سفید می‌پوشند) با پوشش‌های محافظ کل بدن برای اجرای این سیاست استخدام شدند. کوارتز در آوریل 2022 مقاله‌ای را منتشر کرد با این عنوان: «"بیگ وایتز": نامی مستعار که تلاش‌های پکن برای خوب جلوه دادن قدرت‌هایش درخصوص پاندمی را منعکس می‌کند». کوارتز در این مقاله گزارش کرد: «با موارد بیشتری از حوادث خشونت‌آمیز، اکنون شهروندان، بیگ وایت‌ها را "محافظان سفید" می‌نامند.» در یک مورد، دیده شد که کارمندی با لباس محافظ سفید یک سگ کٌرگی را با بیل تا سرحد مرگ کتک می‌زند، آن‌هم بعد از اینکه صاحبش را برای قرنطینه با خود می‌برند. در ویدئوی دیگری گروهی از کارکنان سفیدپوش با میله‌های ضدشورش مردی را محاصره کرده بودند تا او را وادار به استفاده از ماسک صورت کنند. مانند محافظان سرخ که در جریان انقلاب فرهنگی مردم را بی‌پروایانه مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دادند، این محافظان سفید نیز با حمایت رژیم استبدادی ح.ک.چ، در طول سه سال گذشته مرتکب اعمال کثیف بی‌شماری شده‌اند.
ح.ک.چ با وجود این اقدامات سختگیرانه نتوانست ویروس را مهار کند. موارد ابتلا در اوایل اکتبر2022 در منطقه چائویانگ پکن افزایش یافت و سپس به بسیاری از مناطق ازجمله شاندونگ، گوانگشی و سایر استان‌ها گسترش یافت.
ازآنجاکه ح.ک.چ تمام منابع خود را به پایان رسانده بود و دیگر نمی‌توانست موارد ابتلای روبه‌افزایش را کنترل کند، مجبور شد در 7دسامبر2022 از سیاست حذف کامل کووید خود صرف‌نظر کند. درحالی‌که بسیاری این تغییر عقیده را ناگهانی می‌دانند، اما با توجه به شکست این سیاست در مهار ویروس، پایانش کاملاً غیرمنتظره نبود.
با اینکه در طول این پاندمی سه‌ساله، 400میلیون نفر در چین جان خود را از دست دادند، ح.ک.چ هنوز با بی‌شرمی «موفقیت خود در شکست‌دادن ویروس» را جشن می‌گیرد. ح.ک.چ حتی از مردم خواست هرچه زودتر آلوده شوند تا به ایمنی جمعی دست یابد.
دینگ لیانگ، کارشناس بهداشت عمومی در ایالات‌متحده، در پایان دسامبر گذشته به VOA (صدای آمریکا) گفت که به‌نظر می‌رسد پکن می‌خواهد «کسانی که مبتلا می‌شوند زودتر آلوده شوند و کسانی که خواهند مرد زودتر از روی زمین محو شوند. به‌این‌ترتیب زودتر به نقطه اوج خواهند رسید و همه‌چیز زودتر به "حالت عادی" باز خواهد گشت.»
«حذف پویای کامل کووید» فقط تاکتیکی برای فریب مردم است
ح.ک.چ به سیاست «حذف پویای کامل کووید» خود به‌عنوان راهی مؤثر برای ازبین بردن ویروس با هزینه کمتر، نسبت به قرنطینه کل کشور می‌بالید. هدف بخش «پویای» این سیاست، پیدا کردن و کنترل سریع شیوع محلی بیماری بود تا از تأثیرگذاری آن بر سایر مناطق جلوگیری شود.
این سیاست اغلب مقامات محلی را وادار می‌کرد اقدامات شدیدی برای پایش، آزمایش و قرنطینه شهروندان انجام دهند، زیرا عملکرد شغلی‌شان اغلب به نحوه کنترل ویروس (براساس موارد ابتلا و مرگ‌های گزارش‌شده) مرتبط بود. مقامات به‌جای تلاش در جهت بهبود سلامت عمومی، فقط به موقعیت سیاسی خود اهمیت می‌دادند. آن‌ها در تلاش‌های خود برای ازبین بردن ویروس اغلب بدون هشدار، همه‌چیز را قرنطینه، و زندگی مردم و اقتصاد را مختل می‌کردند. موارد ابتلا و مرگ‌ومیر اغلب کمتر از میزان واقعی گزارش و در این زمینه پنهان‌کاری می‌شد، تا این‌طور دیده شود که مسؤلان در کنترل پاندمی «خوب عمل می‌کنند.»
همچنین گزارش‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه مقامات محلی از مقامات بالاتر دستور می‌گرفتند موارد ابتلا را پنهان کنند تا این برداشت نادرست در مردم ایجاد شود که سیاست حذف کامل کووید در کنترل ویروس مؤثر بوده است.
ازآنجاکه تمام سطوح دولت سرگرم بازی با اعداد بودند، افرادی که جان خود را براثر کووید ازدست می‌دادند در آمار مرگ‌ومیر ناشی از کووید طبقه‌بندی نمی‌شدند و بسیاری این‌گونه فکر کردند که پاندمی تحت کنترل است. حتی شاید به‌خاطر به‌اصطلاح «اثربخشی» سیاست حذف کامل کوویدِ ح.ک.چ، حساسیتشان به این سیاست کمتر شد یا سپاسگزار آن بودند.
این موضوع تاکتیک جدید ح.ک.چ نبود. ح.ک.چ بعد از شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در ژوئیه 1999، سوگند خورد فالون گونگ را در عرض سه ماه ریشه‌کن کند. وقتی چنین چیزی رخ نداد، ح.ک.چ کمپین‌های متعدد دیگری را راه‌اندازی کرد، ازجمله کمپین حذف کامل که قبل از پاندمی شروع شد، تا تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ در لیست سیاه دولت را مجبور کند ایمان‌شان را انکار کنند. سیاست حذف کامل کووید صرفاً کمپین دیگری بود که ح.ک.چ به بهانه مبارزه با کووید، برای کنترل مردم راه‌اندازی کرد.
ح.ک.چ مدعی شد که سیاست سه‌ساله حذف کامل کووید میزان ابتلا و مرگ‌ومیر را بسیار پایین نگه داشته است و موارد ابتلا صرفاً پس از لغو این سیاست افزایش یافته است. واقعیت این است که از زمان شروع پاندمی در سه سال پیش، درباره وضعیت واقعی کووید مخفی‌کاری شده است.
هدف از پیشگیری پاندمی، جلوگیری از آگاهی مردم به حقیقت است
اقدامات ح.ک.چ درخصوص پاندمی درواقع برای جلوگیری از مطلع شدن مردم و سایر کشورها از وضعیت واقعی پاندمی بود. ح.ک.چ به این منظور، آمار را «مدیریت» کرد تا واقعیت را پنهان کند. برای مثال وقتی کشورهای دیگر ح.ک.چ را زیر سؤال بردند، حزب کل موارد مرگ ناشی از کووید را در 17آوریل2020 از 2579 نفر به 3869 نفر (دقیقاً افزایش 50درصدی) افزایش داد و چنین رقمی را گزارش کرد. اما با توجه به تعداد فزاینده کوزه‌های نگهداری خاکستر و آمار سوزاندن اجساد، تعداد افراد فوت‌شده فقط در شهر ووهان (پایتخت استان هبی) حدود 45500 نفر تخمین زده شد. داده‌های منتشرشده توسط وزارت صنعت و اطلاعات نیز اثبات کردند که سه شرکت پیشرو تلفن همراه (چاینا موبایل، چاینا یونیکام و چاینا تلکام) درکل 21میلیون کاربر تلفن همراه خود را بین ژانویه تا فوریه 2020 از دست دادند.
نویسنده فانگ فانگ در 13فووریه2022 در ووهان گفت: «چیزی که بیش از همه قلبم را شکست تصویری بود که یکی از دوستان پزشک برایم فرستاد. تلفن‌های همراه در کف مراکز سوزاندن اجساد همه‌جا ریخته بودند. صاحبانشان به خاکستر تبدیل شده و آن‌ها را برای همیشه رها کرده بودند.»
ازآنجاکه ح.ک.چ منابع خود را به اتمام رسانده بود، اقتصاد زمین‌گیر شده و میزان ابتلا و مرگ‌ومیر رو به افزایش بود، تنها انتخاب حزب، کنار گذاشتن سیاست حذف کامل کووید بود.
رد کردن ح.ک.چ
همان‌طور که نویسنده فانگ و دیگران گزارش کردند، حقیقت درباره وضعیت کووید اغلب به‌سرعت مسدود و سرکوب می‌شد و «نسخه جایگزین» واقعیت ح.ک.چ اغلب به خورد شهروندان چینی و رسانه‌های غربی داده می‌شد.
از قحطی بزرگ غم‌انگیز تا انقلاب فرهنگی ویرانگر، از کشتار میدان تیان‌آنمن تا سرکوب فالون گونگ، از برداشت اجباری اعضای بدن تا ماجرای سه‌ساله کووید، هدف ح.ک.چ تغییر نکرده و آن این است: مردمش را به هر قیمتی کنترل کند تا حاکمیت خود را حفظ کند.
درست است که محافظان سرخ به تاریخ پیوسته‌اند، محافظان سفید برچیده شده‌اند و اکنون بسیاری از شهروندان عادی از دروغ‌های «پویایی» که ح.ک.چ به خوردشان می‌دهد، خسته و منزجر شده‌اند. بااین‌حال هنوز ممکن است از تعداد دقیق مرگ‌ومیر ناشی از کووید که در آمار رسمی لحاظ نشده، آگاهی نداشته باشند.
ح.ک.چ مدعی است که همیشه حق با اوست. زمانی که سیاست حذف کامل کووید خود را اعمال کرد، ویروس را به‌عنوان بیماری کشنده معرفی کرد. وقتی این سیاست را کنار گذاشت، گفت این بیماری مانند سرماخوردگی معمولی ملایم است. لازم است برای تضمین آینده‌ای بهتر برای خودمان، ح.ک.چ را نفی کنیم و فریب دروغ‌هایش را نخوریم.
دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
