روش شکنجه مورداستفاده در زندان و اردوگاه کار اجباری در استان جیلین: ریختن نمک روی زخم‌های باز

(Minghui.org) از 20ژوئیه1999 که حزب کمونیست چین آزار و شکنجه وحشیانه فالون گونگ را آغاز کرد، بسیاری از تمرین‌کنندگان تحت شکل‌های مختلف شکنجه قرار گرفتند.

هم زندان گونگژولینگ و هم اردوگاه کار اجباری چائویانگگو در استان جیلین از شکنجه‌ای خاص استفاده می‌کردند تا تمرین‌کنندگان بیشتر رنج بکشند: مالیدن نمک به زخم‌های باز. این روش بارها و بارها روی زخم‌هایی که در شرف بهبودی بودند استفاده می‌شد. همچنین با باتوم‌های الکتریکی روی زخم‌ها و ناحیه مقعد تمرین‌کنندگان شوک وارد می‌کردند.

چگونه نگهبانان در زندان گونگژولینگ تمرین‌کنندگان را شکنجه می‌کنند

بخش 9 در زندان گونگژولینگ برای بازداشت تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌شود. زمانی که آقای چو گویان در تیم شماره 1 (برای تازه‌واردان) حبس بود، مربی او را از تاریخ 5فوریه2020 به‌مدت شش روز به تخت مرگ بست.

باز آفرینی صحنه شکنجه: تخت مرگ

آقای نی ژونگپو، کارمند اداره زمین‌شناسی و منابع معدنی در شهر سیپینگ، به سلولی در بخش 8 فرستاده شد و به‌مدت پنج روز از خواب محروم شد. در این مدت نگهبانان به چشمان او آب فلفل پاشیدند و به او دستور دادند برای انکار ایمانش بیانیه‌ای بنویسد. او را به‌مدت سه ماه در سلول انفرادی حبس و مجبورش کردند روی چارپایه‌ای به‌عرض هفت هشت سانتیمتر بنشیند که باعث چرکی شدن باسنش شد. اگر حرکت می‌کرد کتک می‌خورد. او پس از رها شدن از سلول انفرادی در ایمانش ثابت‌قدم ماند. سپس او را بیش از ده روز در سلول انفرادی حبس کردند.

زندان دارای یک تیم مدیریت سختگیرانه برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگانی است که به‌تازگی وارد زندان شده‌اند یا در ایمان خود ثابت‌قدم هستند. هر وعده غذایی شامل یک تا دو لقمه فرنی ذرت است. برنج و رشته‌فرنگی استفاده‌شده از قبل فاسد یا کهنه شده‌اند.

تمرین‌کنندگان تحت بسیاری از روش‌های شکنجه قرار می‌گیرند، ازجمله نشستن روی چارپایه‌ای کوچک، شوک دادن با باتوم الکتریکی، محکم بستن، اجبار به پوشیدن جلیقه تنگ‌پوش و بستن به تخت مرگ. آن‌ها همچنین برای مدتی طولانی از خواب محروم هستند. آقای نی و ژانگ جینشنگ به‌مدت سه ماه از خواب محروم بودند. آقای گیو یانشیانگ و آقای چو بارها تحت مدیریت سختگیرانه قرار گرفتند.

ازآنجا‌که نگهبانان می‌ترسیدند این آزار و شکنجه فاش شود، هنگام بازرسی مقامات بالاتر از زندان، تمرین‌کنندگانی را که در ایمان خود ثابت‌قدم بودند حبس می‌کردند. وقتی تمرین‌کنندگان با خانه تماس می‌گرفتند، مجبور می‌شدند به خانواده‌شان بگویند که در زندان با آن‌ها خوب رفتار می‌شود، در غیر این‌ صورت شکنجه می‌شدند.

آقای یو چونبو درسال 1997 شروع به تمرین فالون گونگ کرد. او عادت‌های بد و بدخلقی‌اش را ترک کرد و خانواده‌اش هماهنگ شدند. همچنین بسیاری از بیماری‌هایش ازجمله مشکلات معده، مشکلات کلیوی و هموروئیدش بهبود یافت.

آقای یو تجارت قارچ پررونقی داشت و کشاورزان بسیاری می‌خواستند به او بپیوندند. متأسفانه پس از شروع آزار و شکنجه، او بارها دستگیر، بازداشت و شکنجه شد و خسارات مالی هنگفتی به او وارد شد. آقای یو و همسرش بعداً برای تأمین مخارج دخترشان که در دبیرستان درس می‌خواند، یک غرفه صبحانه راه‌اندازی کردند.

آقای یو در 12نوامبر2020 دستگیر شد و حدوداً در دسامبر2021 به سه سال و شش ماه حبس در زندان گونگژولینگ محکوم شد. به او دستور دادند برای انکار ایمانش بیانیه‌ای بنویسد. او به‌دلیل همکاری نکردن، روزهای زیادی در دفتر نگهبانان شکنجه شد.

در 24فوریه2022، نگهبانان و زندانیان 90 سیلی به‌صورت آقای یو زدند، با باتوم الکتریکی به مقعد او شوک وارد کردند و با خط‌کش فولادی به ران‌ها، ساق پا، پشت و باسن او ضربه زدند. سپس نمک را به زخم‌ها مالیدند، قبل از شروع مجدد ضرب‌وشتم، و پس از آن دوباره با نمک ماساژ دادند. این شکنجه دو ساعت طول کشید.

بازآفرینی صحنه شکنجه: شوک دادن با باتوم‌های الکتریکی

عاملان آزار و شکنجه آقای یو را در روز دوم و سوم به دفتر نگهبانان بردند. آن‌ها پوسته‌ها را با خط‌کش‌های فولادی تراشیدند و سپس ضرب‌شتم، ماساژ نمک و شوک الکتریکی را تکرار کردند. این شکنجه در هر دو روز دو ساعت به‌طول ‌انجامید.

در روز پنجم، نگهبانان دوباره آقای یو را شکنجه کردند. بعد از اینکه او در شوک الکتریکی دچار حمله قلبی شد، نگهبانان مقداری داروی قلبی سریع‌الاثر که تهیه کرده بودند به او دادند.

پس از آن، آقای یو مجبور بود هر روز حداقل 15 ساعت بایستد و برای هر وعده غذای بسیار کمی به او داده می‌شد. او به‌شدت سوء‌تغذیه داشت و معده‌اش سوراخ شد. سپس به‌مدت 27 روز در بیمارستان بستری شد.

آقای یو در 18 آوریل2022 برای درمان اضطراری به بیمارستانی محلی منتقل شد. مسئولین با بهانه‌ کردن پاندمی، از ملاقات خانواده‌اش با او جلوگیری کردند. خانواده بسیار نگرانِ او از زندان گونگژولینگ درخواست کردند او را با آزادی مشروط پزشکی آزاد کنند، اما فایده‌ای نداشت. آقای یو همچنان بازداشت و توسط زندانیان عادی تحت جلسات شستشوی مغزی قرار گرفت.

برادر آقای یو، آقای یو چونهای، به‌دلیل حفظ ایمانش شکنجه شد. در آوریل2001 آقای یو چونهای به اردوگاه کار اجباری چائویانگگو در شهر چانگچون منتقل شد. او تحت شکنجه‌های مختلفی ازجمله گرسنگی، کار اجباری برای ساعات طولانی، ضرب‌وشتم وحشیانه، محرومیت از خواب و شستشوی مغزی قرار گرفت.

در یک مورد، یک معتاد به مواد مخدر با چوب یک تخت‌خواب به طول 91 سانتیمتر و به عرض 20 سانتیمتر، او را بیش از بیست بار با خشونت کتک زد. باسن او زخمی شده بود و نوارهای گوشتی از آن جدا شده بود. زندانیانی که او را کتک زدند بدون معطلی گفتند: «نگهبان‌ها از ما خواستند او را کتک بزنیم و رئیس اردوگاه کار از ما ‌خواست این کار را انجام دهیم و افراد دادگستری هم خواستند او را بزنیم.»

آقای یو چونهای نهایتاً در اوایل ماه مه2001 به خانه بازگشت. خانواده بیش از 10هزار یوآن برای درمان او در طول سه سال بعد هزینه کردند، اما فایده‌ای نداشت. او در 10مارس2007 در 32سالگی درگذشت و همسر و دو فرزند خردسال 2 و 8ساله‌اش از او به یادگار ماند.

روش‌های شکنجه مورداستفاده در اردوگاه کار اجباری چائویانگگو

از سال 2004 در اردوگاه کار اجباری چائویانگو نیز از ریختن نمک روی زخم‌های باز استفاده می‌شد.

رژیم کمونیستی چین از سال 2000 تا آوریل2002 دستور‌العمل‌هایی را برای تبدیل اجباری تمرین‌کنندگان فالون گونگ صادر کرد. مسئولین در اردوگاه چائویانگگو درخواست نرخ تبدیل 95 درصد و بالاتر را داشتند. مسئولین برای وادار کردن تمرین‌کنندگان به‌ نوشتن اظهاریه‌های تضمین آن‌ها را به‌شدت مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دادند تا اینکه صورتشان کبود می‌شد و جمجمه‌شان تغییر شکل می‌داد. برخی از تمرین‌کنندگان آنقدر کتک می‌خوردند که نمی‌توانستند برای صرف غذا از پله پایین بروند، و یک تمرین‌کننده تا سرحد مرگ کتک خورد.

آقای جیائو شوتونگ از نوشتن اظهاریه امتناع کرد و نگهبان یانگ تائو از تیم شماره 1 در بخش شماره 6 با استفاده از باتوم الکتریکی، باتوم‌ها، چوب‌های بامبو، سیم‌های فلزی و موارد دیگر او را مورد ضرب‌وشتم قرار داد. صورتش متورم و بدشکل شده بود و کبودی‌ها صورتش را پوشانده بود. روز بعد که خونریزی زخم‌هایش داشت بند می‌آمد، نگهبانان دوباره او را کتک زدند که باعث شد همه بریدگی‌ها دوباره باز شود و خون از صورتش چکه کند.

لباس‌های آقای ما شنگبو را در میانه زمستان برفی یخ‌بندان درآوردند. نگهبانان در و پنجره‌ها را باز کردند و روی بدنش آب به‌شدت سرد ریختند. اندکی بعد تمام بدنش بی‌اختیار شروع به لرزیدن کرد. بعد به‌تدریج عضلاتش گرفت. روی زمین خم شد. نهایتاً از هوش رفت.

نگهبانان گفتند: «آن‌ را بنویس! [بیانیه تضمین را]! می‌نویسی؟!» اما جوابی دریافت نکردند و او را با یک چوب بامبو زدند. آن‌ها او را نه با سمت صاف چوب، بلکه با لبه چوب کتک زدند. نهایتاً بدن برهنه آقای ما با زخم‌های فراوان دچار خونریزی شدیدی شد. نگهبانان همچنین به زندانیان دستور دادند روی زخم‌های بدنش نمک بپاشند و مخلوط فلفل تند و آب را در دهانش ریختند. هر وقت آقای ما از هوش می‌رفت او را می‌زدند تا به‌ هوش بیاید. علاوه‌بر این، آقای ما را از پاهایش بالا کشیدند و روی زمین به این طرف و آن طرف کشاندند.

آقای چن مینگشیان که حدود 62 سال داشت، مدیر مدرسه بود. او بازداشت و در قسمت 2 از بخش 6 حبس شد. نگهبان وانگ او را به‌طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب‌وشتم قرار داد. کمرش به‌شدت متورم شد. وانگ با چارپایه‌ای پلاستیکی آنقدر به آقای چن ضربه زد که چارپایه شکست و سر آقای چن خونریزی کرد. صورت و دهانش آنقدر متورم شده بود که به‌سختی می‌شد او را تشخیص داد. درنتیجه آقای چن در خوردن غذا مشکل داشت.

دو تمرین‌کننده دیگر، آقای ژنگ یونگ‌‎پینگ و آقای ژانگ چوانفو ، در بخش 6 تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند.

یک زندانی روی دستان آقای ژانگ آب جوش ریخت. هنگامی ‌که او بسیار خسته بود و نمی‌توانست برای ناهار به طبقه پایین برود، رئیس بخش لی ژونگبو از دو زندانی خواست که او را به کافه‌تریا ببرند. فقط وقتی آقای ژانگ در آستانه مرگ بود، نهایتاً او را به بیمارستان فرستادند. او در کمتر از یک روز پس از انتقال به بیمارستان دار فانی را وداع گفت.

یک تمرین‌کننده دیگر، آقای فو دکای، مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت تا اینکه بدنش خونی شد و دو چوب بامبو شکست.

آقای هو شیمینگ 54ساله بود. مأموران پلیس پس از درآوردن لباس‌های او، روی بدنش آب سرد و سپس آب جوش ریختند. درنتیجه تمام کمرش سوخته و تاول زده بود. نگهبانان همچنین از باتوم‌های الکتریکی 30هزارولتی برای شوک وارد کردن به اندام تناسلی او استفاده کردند. حتی زندانیان آنجا می‌گفتند که نگهبانان بسیار شرور بودند.

باز آفرینی صحنه شکنجه: ضرب‌وشتم

آقای یو چونبو نیز در اردوگاه کار اجباری حبس بود. پنج نگهبان به‌مدت یک روز او را با باتوم مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. تمام بدنش کبود و بنفش تیره شده بود. او پس از شکنجه قادر نبود به این‌طرف و آن‌طرف برود.

گزارش مرتبط:

نگهبانان اردوگاه کار اجباری چائویانگگو روی زخم‌های باز نمک می‌پاشند و با باتوم‌های الکتریکی به اندام تناسلی تمرین‌کنندگان شوک وارد می‌کنند

کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.