احترام نگذاشتن به والدین جرم است (قسمت اول)

(Minghui.org) اخیراً درباره سه فرزند شنیدم که به والدینشان احترام نمی‌گذاشتند.

اولی پسری دبیرستانی بود که درسش ضعیف بود. مادرش در تعطیلات زمستانی هر روز او را درحال بازی با تلفنش می‌دید و به او می‌گفت که رویکردش را قبول ندارد. این باعث ناراحتی پسر و عصبانیتش شد و به صورت مادرش سیلی زد. سپس بیرون رفت و از دیدن مادرش یا پاسخ‌دادن به تماس‌های او امتناع کرد.

دومی زنی جوان بود. پدر و مادرش با اینکه بازنشسته شده بودند، شغل دیگری پیدا کردند تا بتوانند از نظر مالی دخترشان را تأمین کنند. او لوس شده بود و پدر و مادرش هر کاری برای او انجام می‌دادند. دختر پس از فارغ‌التحصیلی از کالج، در جنوب چین شغلی پیدا کرد. وقتی چند ماه پیش، قبل از سال نو چینی، به خانه بازگشت، مادرش به‌دلیل ابتلای طولانی‌مدت به کووید۱۹با افسردگی شدید دست‌وپنجه نرم می‌کرد. اما دختر هنوز هم انتظار داشت والدینش هر کاری برای او انجام دهند. وقتی پدر و مادرش از او به‌خاطر کمک‌نکردن انتقاد کردند، او خانه را ترک کرد و به محل زندگی‌اش در جنوب چین بازگشت و پدر و مادر مسن خود را رها کرد تا سال نو چینی را خودشان به‌تنهایی سپری کنند.

زن جوان دیگری پس از طلاق والدینش، نزد مادرش بزرگ شد. در دوران دبیرستان، مادرش با غلبه بر انواع مشکلات، او را برای تحصیل بهتر به خارج از کشور فرستاد. دختر بعداً به یک کالج مشهور رفت. او با مرد جوانی آشنا شد و تصمیم گرفت با او ازدواج کند. مادر گفت که او خیلی جوان است و به او پیشنهاد کرد که تا پایان تحصیلات تکمیلی صبر کند. دختر حرف مادرش را نادیده گرفت و به‌هرحال بدون اینکه به مادرش بگوید ازدواج کرد.

جرمی بزرگ

احترام به والدین، یا محبت فرزند به والدین، یک معیار اخلاقی اساسی در چین باستان بود. تخطی از آن جرم بزرگی محسوب می‌شد. در سلسله شیا، اولین سلسله در چین، این‌طور ثبت شد: «بیش از ۳۰۰۰ جرم وجود دارد، اما بدترین آن‌ها محبت نکردن فرزندان به والدین است.»

در سلسله‌های دیگر هم همین‌طور بود. در سلسله بعدی، سلسله شانگ، اعتقاد بر این بود که «محبت نکردن فرزندان به والدین از همه ۳۰۰ جرم دیگر بدتر است.» در شانگ شو (کتاب اسناد) نوشته شده است: «بدترین جرم احترام‌نکردن به والدین یا رفتار غیردوستانه با خواهران و برادران است... من از پادشاه می‌خواهم که این افراد را براساس قوانین مجازات کند، زیرا جرمشان بخشش‌ناپذیر است.»

حتی کسانی که به دیگران می‌گفتند با والدین خود بدرفتاری کنند به‌شدت مجازات می‌شدند. در متون بامبو از سلسله هان، که در ژانگجیاشان (استان هوبی) کشف شد، نوشته شده است: «وقتی شخصی به دیگران می‌گوید به والدین خود بی‌احترامی کنند، مجازاتش کار سخت و علامتی روی صورت است که نشان دهد مرتکب چه جرمی شده است.» این بدترین مجازات غیر از اعدام بود.

در سلسله تانگ، ۱۰ جرم بزرگ وجود داشت که 3 مورد آن مربوط به محبت نکردن فرزندان به والدین بود. آن‌ها عبارت بودند از: کتک زدن پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ، احترام نگذاشتن به والدین و احترام نگذاشتن به اعضای خانواده. به‌طور خاص، هر کسی که والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ خود را مورد آزار لفظی قرار می‌داد، به دار آویخته می‌شد. هر کسی که پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ خود را کتک می‌زد نیز اعدام می‌شد.

نمونه‌ای از سلسله چینگ

سلسله‌های بعدی نیز از همین رویه پیروی کردند. یعنی تحقیر یا کتک زدن والدین مجازات اعدام را در پی داشت. نمونه زیر از سلسله چینگ است.

در سال ۱۸۶۶، رزمی‌کار ژنگ هانژن از هانچوان (در استان هوبی امروزی) و همسرش هوانگ مادر ژنگ را کتک زدند و همسایگانشان موضوع را به مقامات گزارش دادند. در آن زمان فرماندار هوگوانگ مشغول بازرسی هانچوان بود. او این زن و شوهر را دستگیر کرد و آن‌ها را به امپراطور تونگجی گزارش داد و امپراطور فرمانی برای این زوج و سایر افراد درگیر صادر کرد:

- قرار شد ژنگ و همسرش هوانگ اعدام شوند و پس از آن پوست آن‌ها را جدا کنند، بدنشان را بسوزانند و خاکسترشان پخش شود.

- عموی ژنگ و سه عموزاده قرار شد به دار آویخته شوند.
- قرار شد رئیس روستا به دار آویخته شود.
- همسایه‌هایی که می‌دانستند چه اتفاقی افتاده است، اما آن را گزارش نکردند، هر کدام با یک عصای چوبی ۸۰ ضربه خوردند و به‌عنوان سرباز به رودخانه دورافتاده وولونگ فرستاده شدند.

- مربی هنرهای رزمیِ ژنگ باید ۸۰ بار با عصای چوبی کتک می‌خورد.

- مدیران شهرستان و هانچوان قرار شد از سمت خود برکنار شوند، زیرا نتوانستند مردم خود را آموزش دهند.

- قرار شد روی پوست مادر هوانگ علامتی بزنند: «من دختری را بزرگ کردم، اما او را تربیت نکردم» و در هفت استان در انظار عمومی گردانده شود.

- پدر هوانگ قرار شد ۸۰ بار با عصای چوبی کتک بخورد و به مکانی دورافتاده در ۱۵۰۰کیلومتری فرستاده شود.

- پسر نه‌ماهه ژنگ قرار شد توسط دولت هنچوان بزرگ شود و نام او به «شوئه شان» (یادگیری خوب‌ بودن) تغییر یافت.

- مقامات هوبی باید از مادر ژنگ حمایت می‌کردند و هر روز یک لیتر برنج و یک‌دهم تل نقره به او می‌دادند.

- قرار شد زمین ژنگ خالی از سکنه شود.

فرماندارِ هوگوانگ این فرمان را چاپ و در سراسر منطقه پخش کرد و قول داد که هر کسی با والدین خود بدرفتاری کند به همین ترتیب مجازات خواهد شد. درنتیجه مردم سراسر کشور درباره‌ این حادثه شنیدند، به این هشدار توجه و مطابق با آن رفتار کردند.

(ادامه دارد)

دیدگاه‌های ارائه‌شده در این مقاله بیانگر نظرات یا درک خود نویسنده است. کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. مینگهویی به‌طور منظم و در مناسبت‌های خاص، از محتوای آنلاین خود، مجموعه مقالاتی را تهیه خواهد کرد.