(Minghui.org) تاریخ ۲۰ژوئیه ۲۰۲۳، بیست‌وچهارمین سالی است که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) شروع به سرکوب فالون گونگ کرد. تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۴۴ کشور فهرست دیگری از مجرمان را به دولت‌های مربوطه خود ارسال کردند و از آن‌ها خواستند که این افراد را برای آزار و شکنجه فالون گونگ در چین پاسخگو بدانند. تمرین‌کنندگان از دولت‌های خود خواستند که مجرمان و اعضای خانواده‌شان را از ورود منع کرده و دارایی‌های آن‌ها را در خارج از کشور مسدود کنند.
ژانگ یی، مدیر کل سابق وزارت دادگستری جیلین، دبیر فعلی گروه رهبری حزب، دادستان کل دادستانی استان هاینان و معاون دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی استان هاینان ازجمله عاملان ذکرشده در میان فهرست نام عاملاان بود.
اطلاعات مجرم
نام کامل عامل: ژانگ (نام خانوادگی) یی (نام) (张毅)جنسیت: مردکشور: شهر یونگ‌چنگ، استان هنان، چینتاریخ/سال تولد: آوریل۱۹۶۷
ژانگ یی
عنوان و منصب
آوریل۲۰۰۲ - اکتبر۲۰۰۴: مدیر بخش بین‌المللی و مدیر بخش مبادلات معاونت قضایی و امور خارجه وزارت دادگستریاکتبر۲۰۰۴ – سپتامبر۲۰۰۷: مدیر بخش قوانین و مقررات، ریاست امور حقوقی، وزارت دادگستریسپتامبر۲۰۰۷ - مارس۲۰۰۹: معاون ریاست امور حقوقی وزارت دادگستریمارس۲۰۰۹ - ژانویه۲۰۱۳: مدیر مرکز تبادل معاضدت قضایی وزارت دادگستریژانویه۲۰۱۳ - اوت۲۰۱۶: معاون اجرایی دبیر کمیته حزب و دبیر کمیته انضباطی وزارت دادگستریاوت۲۰۱۶ - ژانویه۲۰۲۱: دبیر کمیته حزب و مدیر کل اداره دادگستری استان جیلین؛ اولین کمیسر سیاسی اداره زندان استان جیلینژانویه۲۰۲۱ - اکنون: دبیر گروه رهبری حزب و دادستان ارشد دادستانی استان هاینان؛ معاون دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی استان هاینان
جنایات عمده
استان جیلین یکی از استان‌هایی است که آزار و شکنجه فالون گونگ در آن شدیدترین است.
طبق آمار مینگهویی، در سال ۲۰۱۶، تأیید شد که دست‌کم ۱۰۹ زندان در چین در تلاش‌هایشان برای «تبدیل» اجباری تمرین‌کنندگان فالون گونگ از خشونت و شکنجه استفاده کرده‌اند. پنج زندان که بدترین رفتار با تمرین‌کنندگان را داشتند در استان جیلین هستند: زندان شماره ۲ جیلین (زندان جیلین)، زندان زنان جیلین، زندان سیپینگ، زندان گونگژولینگ و زندان تی‌بی.
در دوران تصدی ژانگ یی به‌عنوان مدیرکل و دبیر کمیته حزب در وزارت دادگستری استان جیلین از اوت۲۰۱۶ تا دسامبر۲۰۲۰، او به‌طور فعال سیاست آزار و شکنجه تحمیلی ازسوی ح.ک.چ را با هدف قرار دادن فالون گونگ اجرا کرد. دست‌کم هفت تمرین‌کننده، ازجمله لیو شویان، هوئو رونژی، یانگ بائوسن، شو جینگ، لیو جیانیینگ، شیائو یونگفن و ژانگ زیو تا حد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند. بسیاری از تمرین‌کنندگان تا حد فلج و مجروح‌شدن تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند.
پس از اینکه ژانگ به‌عنوان دادستان اصلی دادستانی استان هاینان و معاون دبیر کمیته امور سیاسی و حقوقی هاینان روی کار آمد، به مشارکت در آزار و شکنجه ادامه داد. در سال ۲۰۲۲، دادستانی استان هاینان اطلاعیه‌ای با عنوان «اطلاعیه درباره جلوگیری مؤثر از نفوذ فرقه‌ها و نابودی آن‌ها» صادر کرد و به دادستان‌های محلی دستور داد که همه موارد فالون گونگ را به دادستانی استان گزارش کنند تا مطمئن شوند که هیچ نرمشی با هیچ تمرین‌کننده‌ای نشان داده نمی‌شود.
آزار و شکنجه در زندان‌های جیلین
زندان زنان جیلین
تحت کنترل اداره۶۱۰ مرکزی و اداره ۶۱۰ استان جیلین، زندان زنان جیلین نیروی اصلی در شستشوی مغزی تمرین‌کنندگان زندانی در استان بوده است. در محیط منزوی زندان، نگهبانان زندانیان را مورد بهره‌برداری قرار می‌دهند تا برخی از جانکاه‌ترین و نفرت‌انگیزترین روش‌های شکنجه را روی تمرین‌کنندگان انجام دهند.
برای مثال، آن‌ها تمرین‌کنندگانی را که دوره عادت ماهانه را سپری می‌کردند، روی تخت شکنجه می‌گذاشتند و با استفاده از روش «کشیده‌شدن توسط پنج اسب» در پنج جهت مختلف می‌بستند (تصویر زیر را ببینید). شکنجه‌های دیگر عبارتند از: آویزان‌کردن، ضرب‌وشتم، فروبردن در آب سرد، و اعمال شوک با باتوم الکتریکی، ازجمله روش‌های جانکاه دیگری که باعث مرگ، فلج‌شدن، اختلالات روانی و جراحت شدید می‌شود.
تصویر شکنجه: «تکه‌تکه کردن بدن پنج اسب »
زندان زنان جیلین توسط وزارت دادگستری استان جیلین و مقامات ح.ک.چ در سطح استان به‌عنوان الگویی برای تاکتیک‌های عاری از وجدان و بی‌رحمانه‌اش در آزار و شکنجه شناخته شده است.
از ماه مه۲۰۱۸، زندان زنان جیلین «کمپین فشرده ۱۰۰ روزه» را با هدف «تبدیل» تمرین‌کنندگان اجرا کرد. نگهبانان تمرین‌کنندگان را در واحدهای «مدیریت سختگیرانه» نگه می‌داشتند و از ارتباط آن‌ها با خانواده‌شان خودداری می‌کردند. تمرین‌کنندگان مجاز به خرید غذا نبودند و فقط اجازه داشتند ۲۰ یوان در ماه برای مایحتاج روزانه خرج کنند. از ساعت ۵ صبح تا ۹ شب، مجبور می‌شوند روی چهارپایه‌هایی کوچک با سطح ناهموار بنشینند.
زندان جیلین
زندان جیلین طیف وسیعی از روش‌های شکنجه را روی تمرین‌کنندگان فالون گونگ به کار می‌برد. این موارد شامل مجبورکردن تمرین‌کنندگان برای نشستن طولانی‌مدت روی تختهای سخت، ضرب‌وشتم، شوک الکتریکی، سلول انفرادی، کشش در موقعیت‌های شدید برای مدتی طولانی، فروکردن سوزن، بستن دهان با پارچه‌های کثیف، سوزاندن با آب جوش، تحت فشار قرار دادن کره چشم و بیضه‌ها، خوراندن اجباری و محرومیت از خواب.
نگهبانان در شکنجه تمرین‌کنندگان با دوره‌های طولانی تخصص دارند، به‌ویژه کسانی که از ترک اعتقادات خود امتناع می‌کنند. پس از اینکه تمرین‌کنندگان در بازداشت مجروح یا فلج می‌شدند، به‌جای درمان مناسب، برای آزار و شکنجه بیشتر به بیمارستان زندان منتقل می‌شدند. به بسیاری از آن‌ها به‌زور داروهای نامعلومی تزریق شد که منجر به آسیت (شرایطی که در آن مایعات در شکم جمع می‌شوند) می‌شد. تمرین‌کنندگان مبتلا به این عارضه به نظر می‌رسید که هفت یا هشت ماهه باردار هستند، اما با کاهش وزن بدن و ضعف عمومی همراه بود. برخی دیگر به سل و ریه‌های عفونی مبتلا شدند.
زندان گونگژولینگ
سلول‌های زیادی در زندان گونگژولینگ برای تمرین‌کنندگان وجود داشت، ازجمله سلول انفرادی ویژه‌ای که برای شکنجه کسانی اختصاص داده شده بود که حاضر به انکار عقایدشان نبودند.
کف این اتاقک انفرادی حدود یک متر پایین‌تر از طبقات بیرون سلول است. فضای داخلی به‌شدت تاریک و مرطوب است و دمای داخل به دمای غیرقابل تحمل پایین در زمستان می‌رسد. پنجره‌ها با پرده‌های سیاه پوشیده شده‌اند در حالی که دیوارها و کف‌ها عایق صدا هستند تا افراد بیرون نتوانند آنچه را که در داخل می‌گذرد بشنوند.
در داخل اتاق، تخت مرگ با دستبند و مچ‌بند وجود دارد تا تمرین‌کنندگان را در حالت عقابی با بال‌های گشوده تحت کشش قرار دهند. تمرین‌کنندگانی که از «تبدیل» امتناع می‌کنند، روی این تختهای مرگ مهار می‌شوند و تا زمانی که قادر به حرکت نباشند آن‌ها را می‌کشند. اگر باز هم از انکار اعتقاد خود امتناع کنند، با چند باتوم الیکتریکی به‌طور همزمان تحت اعمال شوک قرار می‌گیرند. دهان آن‌ها با نوارچسب بسته می‌شود تا کسانی که از آنجا گذر می‌کنند صدای فریاد آن‌ها را نشنوند.
سایر روش‌های شکنجه مورد استفاده در گونگژولینگ شامل شوک الکتریکی، ضرب‌وشتم، محرومیت از خواب، سلول انفرادی و ساعات طولانی کار اجباری است.
موارد منتخب مرگ در جیلین
۱. آقای یانگ بائوسن پس از ده سال حبس در شرایط بحرانی آزاد شد، یک ماه بعد درگذشت
آقای یانگ بائوسن از شهر سونگیوان در استان جیلین به ۱۰ سال زندان محکوم شد. او پس از تحمل نزدیک به نُه سال شکنجه در زندان گونگژولینگ، در ۲۷ فوریه ۲۰۱۸ برای مراقبت‌های اضطراری به بیمارستان منتقل شد.
در تاریخ ۳مارس، سی‌تی اسکن از قفسه سینه‌اش نشان داد که به عفونت شدید ریه مبتلا شد. مایع در حفره‌های ریه‌اش جمع می‌شد. قادر به خوردن نبود و مجبور می‌شد تغذیه مایع را به صورت داخل وریدی دریافت کند.
مقامات ابتدا برنامه‌ریزی کردند که او را در ۵مارس به قید آزادی مشروط پزشکی آزاد کنند، اما تا ۷ مارس اجازه پیدا نکرد به خانه برود. او قادر به راه‌رفتن نبود و در هنگام آزادی در صحبت‌کردن مشکل داشت. به‌رغم وضعیت او، مقامات همچنان برای آزار و اذیتش می‌آمدند. او در ساعت ۳ بامداد روز ۷آوریل چشم از جهان فرو بست. او ۶۱ سال داشت.
۲. خانم لیو شویان در زندان زنان جیلین تا سرحد مرگ شکنجه شد
خانم لیو شویان از شهر یوشو در ۲۶نوامبر۲۰۱۵ دستگیر و بعداً به سه سال زندان محکوم شد. او پس از انتقال به زندان زنان جیلین در ۷ژوئیه۲۰۱۶ به‌مدت ۱۲ روز دست به اعتصاب غذا زد و تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار گرفت.
او درنتیجه شکنجه‌های طولانی‌مدت، در ۲۰آوریل۲۰۱۷ برای مراقبت‌های اورژانسی به بیمارستان منتقل شد. وقتی خانواده‌اش او را دیدند، بیهوش بود، نبضش ضعیف بود و به‌سختی نفس می‌کشید. او در همان روز با آزادی مشروط پزشکی آزاد شد و روز بعد درگذشت. او ۶۱ساله بود.
۳. آقای ژانگ زیو در زندان گونگژولینگ تا سرحد مرگ شکنجه شد
آقای ژانگ زیو از شهر چانگچون در ۱۴آوریل۲۰۱۷ دستگیر شد. او در ۱نوامبر۲۰۱۷ توسط دادگاه منطقه توسعه صنعتی با فناوری پیشرفته به شش سال زندان محکوم و در ۲۲نوامبر به زندان گونگژولینگ منتقل شد. در آنجا دچار سکته شد و متوجه شدند که دیابت دارد. او نمی‌توانست از خودش مراقبت کند یا حتی به‌تنهایی راه برود. خانواده‌اش درخواست آزادی مشروط پزشکی برایش کردند، اما زندان بارها درخواست‌های آن‌ها را رد کرد و آشکارا اعتراف کرد که دلیل تمام مسائل این است که آقای ژانگ تمرین فالون گونگ را رها نکرد.
آقای ژانگ پس از سه سال و ده روز حبس، در ۱۳دسامبر۲۰۲۰ در زندان درگذشت. او ۶۸ سال داشت.
۴. خانم هوئو رونژی کمتر از دو ماه پس از آزادی مشروط پزشکی درگذشت
خانم هوئو رونژی زمانی که با آمبولانس زندان به خانه برده شد، گیج و نامنسجم و بدنش پوشیده از آثار کبودی شده بود. او هر روز از شدت درد فریاد می‌زد و کمتر از دو ماه بعد درگذشت.
او که ساکن شهرستان نونگان بود در مارس۲۰۱۶ به‌خاطر امتناع از انکار فالون گونگ دستگیر شد. او به سه سال حبس در زندان زنان استان جیلین محکوم شد و در آنجا مورد آزار و شکنجه‌های مختلف جسمی و روانی قرار گرفت. او را چنان مورد ضرب‌وشتم قرار دادند که در تمام بدنش آثار جراحت دیده می‌شد و تمام دندان‌هایش لق شده بودند. همچنین دچار فشار خون بالا و بعداً به سرطان روده بزرگ مبتلا شد.
زندان تا اواخر آوریل۲۰۱۷ به خانواده خانم هوئو درخصوص تشخیص سرطان روده بزرگ اطلاع نداد. پسر خانم هوئو چند هفته بعد با او در زندان ملاقات کرد و از او خواسته شد که از طرف مادرش درخواست آزادی مشروط پزشکی ارائه دهد. نگهبانی به او گفت که نمی‌خواهند ببینند مادرش در زندان می‌میرد.
اما، درخواست آزادی مشروط با یک شرط همراه بود: خانم هوئو باید اظهاراتی را مبنی‌بر انکار فالون گونگ امضا می‌کرد. وقتی خانم هوئو از دادن امضا خودداری کرد، نگهبانان دست او را گرفتند و به زور نام او را روی برگه نوشتند.
خانم هوئو در ۱۶اوت به خانه برده شد و در ۱۴نوامبر درگذشت. او ۷۲ سال داشت.
۵. خانم لیو جیانینگ باوجود شرایط بحرانی از آزادی مشروط محروم شد، یک ماه بعد درگذشت
خانم لیو جیانیینگ از شهر دیهویی در ۱۵ژوئیه۲۰۱۸ به‌خاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شد و در مارس۲۰۱۹ توسط دادگاه شهر دیهویی به ۲.۵ سال حبس در زندان زنان استان جیلین محکوم شد.
در زندان هنگامی که به آزار و شکنجه اعتراض کرد، او را تحت شکنجه خوراندن اجباری قرار دادند. او همچنین در بلع غذا مشکل داشت و وزنش مدام کاهش می‌یافت. آنقدر ضعیف شد که نمی‌توانست برای دیدن خانواده‌اش به اتاق ملاقات‌کنندگان برود. در نوامبر۲۰۱۹، زندان به خانواده او اجازه ویژه داد وارد سلولش شوند تا با او ملاقات کنند، مشروط بر اینکه تلاش کنند او را متقاعد کنند که فالون گونگ را رها کند. وقتی خانواده‌اش متوجه شدند که او دو دندان جلویی‌اش را از دست داده است، نگهبان گفت دلیلش این است که نمی‌تواند تعادلش را حفظ کند و می‌افتد.
خانواده خانم لیو مدت کوتاهی پس از ملاقات برایش درخواست آزادی مشروط پزشکی کردند. مقامات زندان این درخواست را رد کردند، حتی پس از آن که به او اخطاریه درخصوص وضعیت وخیم او اعلام شد.
خانم لیو در ۳۰دسامبر۲۰۱۹ در ۵۷سالگی در زندان درگذشت. مقامات روز بعد برخلاف میل خانواده و بدون انجام کالبد‌شکافی جسد او را سوزاندند.
کلیۀ مطالب منتشرشده در این وب‌سایت دارای حق انحصاری کپی‌رایت برای وب‌سایت مینگهویی است. بازنشر غیرتجاری این مطالب باید با ذکر منبع باشد. (مانند: «همان‌طور که وب‌سایت مینگهویی گزارش کرده است، ...») و لینکی به مقالۀ اصلی ارائه شود. در صورت استفاده تجاری، برای دریافت مجوز با بخش تحریریۀ ما تماس بگیرید.
