(Minghui.org) خانم تانگ چانگجون، ساکن شهر ووهان در استان هوبِی، در ۱۲آوریل۲۰۱۹، در مترو با یکی از مسافران درباره آزار و شکنجه درحال‌وقوع ایمانش، فالون گونگ، توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) صحبت کرد. او دستگیر و به 3.5 سال زندان محکوم شد. وقتی در ۱۲اکتبر۲۰۲۲، از زندان هانکو در شهر ووهان آزاد شد، قادر به راه‌رفتن نبود، گفتارش نامفهوم بود و به‌شدت لاغر و نحیف شده بود. اما کمیته محلی خیابان به آزارواذیت او ادامه داد و تلاش کرد او را وادار به رها کردن ایمانش کند. خانم تانگ دو ماه بعد، در ۱۷دسامبر، در ۷۴سالگی درگذشت.
خانم وانگ چیونگ، تمرین‌کننده دیگری از ووهان، پس از آنکه حدود ساعت ۶ صبح ۱۲اوت۲۰۱۸ هنگام خرید مواد غذایی دستگیر شد، به دو سال زندان محکوم شد. او در دوران حبس در زندان هانکو، به گوشه‌ای از سرویس بهداشتی، در نقطه‌ای خارج از دید دوربین‌های نظارتی، هل داده شد و چند زندانی، دستمال‌های استفاده‌شده برای تمیزکردن توالت را در دهانش فرو کردند. خانم وانگ در تمام دوران محکومیتش، به‌دقت از سوی زندانیان تحت‌نظر بود و اغلب مجبور می‌شد ساعت‌های طولانی بدون حرکت بایستد.
زندانیان در ۱۸مارس۲۰۲۰، دوباره خانم وانگ را کتک زدند، زیرا او از نوشتن بیانیه‌ای مبنی بر رها کردن فالون گونگ خودداری کرد. یکی از زندانیان موهای او را کشید و سرش را به گوشه نرده فلزی تخت کوبید که باعث شکستگی دو دنده وی شد. زندانیان به‌زور کهنه‌ای را در دهانش فرو کردند و به صورتش سیلی زدند. خانم وانگ یکی از دندان‌هایش را از دست داد، خون بالا آورد، دچار تنگی نفس شد و سپس از هوش رفت.
زندان هانکو همراه با زندان زنان ووهان و زندان جیانگ‌چِنگ، سه زندان زنان در شهر ووهان هستند. زندان هانکو در شماره ۲۸ جاده جیانگ‌دا در ناحیه توسعه اقتصادی جیانگ‌هان، روبه‌روی پارک نمایشگاه باغ ووهان واقع شده است. این زندان در سال ۲۰۰۵، از زندان مردان به زندان زنان تبدیل شد. بیشتر زندانیان آن از زندان زنان ووهان، واقع در جاده بائوفِنگ در منطقه چیائوکو، به آنجا منتقل شده‌اند.
مدیریت زندان هانکو به‌طور فعال در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ مشارکت دارد. این زندان دارای ۹ بخش و 4 سطح مدیریتی است که شامل «آزاد»، «عادی»، «سخت‌گیرانه» و «فوق‌العاده سخت‌گیرانه» می‌باشد. همه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بخش «مدیریت فوق‌العاده سخت‌گیرانه» حبس می‌شوند.
«تبدیل»
به‌محض ورود یک تمرین‌کننده فالون گونگ به زندان هانکو، بین دو تا چهار زندانی مأمور می‌شوند تا به‌صورت شبانه‌روزی او را تحت‌نظر داشته باشند. هر سخن و رفتارش ثبت و برای بازبینی به نگهبانان تحویل داده می‌شود.
در هنگام ورود به زندان، تمام وسایلی که یک تمرین‌کننده همراه خود دارد باید دور ریخته شود و او مجبور است همه‌چیز را دوباره بخرد، آن‌هم با قیمت‌هایی بسیار بالاتر از حد معمول. خودکارها، مواد شوینده و کیسه‌های زباله هر ماه به‌طور منظم ضبط می‌شوند. اگر خانواده تمرین‌کننده برایش عکس بفرستند، فقط اجازه دارد دو عدد از آن‌ها را نگه دارد و بقیه باید تحویل داده شوند. زمانی که دوره محکومیتش به پایان می‌رسد، اجازه ندارد هیچ وسیله‌ای با خود ببرد، جز یک دست لباس که مجبور است با پرداخت ۱۴۰ یوان، آن را بخرد. همچنین مجبور می‌شود بیانیه‌ای را امضا کند مبنی بر اینکه «اسرار زندان را فاش نخواهد کرد.»
این تمرین‌کننده در طول دوران حبسش اجازه ندارد با خانواده‌اش تماس بگیرد، برای‌شان نامه بنویسد یا با آن‌ها ملاقات داشته باشد. او از انجام هر کاری به‌تنهایی یا صحبت با سایر تمرین‌کنندگان زندانی منع می‌شود. حتی نمی‌تواند شستن لباس‌هایش را شروع کند تا زمانی که تمرین‌کننده قبلی کارش تمام شده و به سلول خود بازگشته باشد.
اگر این تمرین‌کننده از رها کردن فالون گونگ خودداری کند، نگهبانان، او و زندانیانِ مأمورِ مراقبت از او را مجبور می‌کنند ساعت‌های طولانی بایستند، درحالی‌که باید مطالب شست‌وشوی مغزی را مطالعه کنند. وقتی زندانیان پس از مدت طولانی ایستادن دچار خستگی، ورم پا یا ناراحتی‌های جسمی دیگر می‌شوند، شروع به توهین و ناسزاگویی به این تمرین‌کننده، و او را متهم به خودخواهی می‌کنند. گاهی نیز محلول فلفل تند به‌صورت او می‌پاشند. اگر این تمرین‌کننده همچنان بر ایمانش استوار بماند، نگهبانان شروع به پخش ویدئوهایی می‌کنند که فالون گونگ و بنیان‌گذار آن را بدنام می‌سازد. برخی زندانیان نیز در برابر این تمرین‌کننده مقالات توهین‌آمیز می‌خوانند. بعضی از زندانیان حتی خود را به دیوار یا تخت فلزی کوبیده‌اند تا با این رفتارها این تمرین‌کننده را تحت فشار بگذارند تا تسلیم شود.
در بیشتر موارد، نگهبانان مستقیماً در آزار و شکنجه دخالت نمی‌کنند، بلکه زندانیان را تحریک می‌کنند تا به‌جای آن‌ها عمل کنند. زندانیانِ مأمور مراقبت زیر نظر یک «زندانی سرپرست» اداره می‌شوند. پاداش‌ها، کاهش مدت محکومیت و حق خرید آن‌ها از فروشگاه زندان مستقیماً به این بستگی دارد که آیا تمرین‌کننده تحت مراقبتشان از تمرین فالون گونگ دست می‌کشد یا نه.
زندانیِ سرپرست معمولاً از روش‌های مختلفی برای تحت فشار قراردادن این تمرین‌کننده به‌منظور «تبدیل» استفاده می‌کند؛ گاهی او را تهدید می‌کند که عکس بنیان‌گذار فالون گونگ را روی زمین می‌گذارد تا دیگران روی آن پا بگذارند [اقدامی بسیار نامحترمانه]، یا سایر زندانیان را وادار می‌کند که به‌نوبت به بنیان‌گذار فالون گونگ توهین لفظی کنند.
هر روز، این تمرین‌کننده موظف است مقدار مشخصی «تکلیف» انجام دهد. او همچنین باید هر هفته یک مقاله و هر ماه «گزارش‌های فکری» بنویسد. در ایام تعطیل، مجبور می‌شود با حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) بیعت کند و ترانه‌هایی در ستایش این حزب بخواند.
این تمرین‌کننده علاوه‌بر انجام «تکالیف» روزانه مجبور است هر روز ساعت‌های طولانی بی‌حرکت روی چارپایه کوچکی بنشیند یا بایستد. هنگام نشستن باید دست‌هایش را روی پاهایش بگذارد، پشتش را صاف نگه دارد و کاملاً بی‌حرکت بماند. در شکنجه ایستادن، باید سرش را پایین بیندازد، به انگشتان پای خود نگاه کند و همچنان بی‌حرکت بایستد. این وضعیتِ اجباریِ ایستادن و نشستن هر ساعت یک بار با هم جابه‌جا می‌شود. زندانیِ سرپرست به‌طور مداوم این تمرین‌کننده را زیر نظر دارد و اگر وضعیت بدنش مطابق دستور نباشد، با مجازات‌های بیشتری روبه‌رو خواهد شد.
این تمرین‌کننده و زندانیانی که مأمور مراقبت از او هستند به‌عنوان یک گروه تلقی می‌شوند و باید همه‌چیز را باهم انجام دهند، ازجمله استفاده از توالت و نوشیدن آب در زمان‌های ازپیش‌تعیین‌شده. اگر یکی از آن‌ها این مقررات را نقض کند، تمام اعضای آن گروه مجازات می‌شوند. اگر کسی خارج از زمان مقرر نیاز به استفاده از توالت داشته باشد، باید از نگهبانان اجازه بگیرد.
این تمرین‌کننده و زندانیان مراقبش همچنین مجبورند پیش از صرف غذا، ترانه‌هایی در ستایش حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) بخوانند و حضور و غیاب انجام دهند. اگر در زمان شام، برنامه خبری اصلی شبانه تلویزیون مرکزی چین (سخنگوی رسمی ح.ک.چ)، یعنی «شین‌وِن لیان‌بو»، از تلویزیون پخش شود، همه باید دست از خوردن بکشند و خبرها را تماشا کنند.
غذای زندان بسیار بی‌کیفیت است. گاهی نگهبانان به زندانیان برنج مانده همراه با ترب شور و تند می‌دهند. برخی وعده‌ها فقط شامل یک نان بخارپز یا رشته‌فرنگی ساده است که تقریباً هیچ پروتئین یا سبزیجاتی ندارد. برای نودل فوری یا غلات نیز آب داغ در دسترس نیست.
فارغ از فصل، این تمرین‌کننده و زندانیانِ مأمورِ مراقبت از او، فقط هر سه‌شنبه دو فلاسک آب داغ برای استحمام دریافت می‌کنند. با اینکه آب گرم کافی نیست، اجازه ندارند با آب سرد هم دوش بگیرند. در مقابل، زندانیِ سرپرست که مسئول نظارت بر دیگران است، هر روز یک فلاسک آب داغ برای نوشیدن و استحمام در اختیار دارد.
کار اجباری
این تمرین‌کننده پس از گذراندن مدت مشخصی تحت «تبدیل»، به یکی از بخش‌های عادی منتقل می‌شود، جایی که باید پنج روز در هفته همراه سایر تمرین‌کنندگان و زندانیان کار کند. بیشتر آن‌ها در کارگاه تولید لباس، به بیگاری گرفته می‌شوند؛ یک روز در هفته را برای «مطالعه» و یک روز را برای استراحت تعیین کرده‌اند. اما وقتی حجم کار زیاد باشد، همه مجبورند در روزِ «مطالعه» نیز کار کنند. روز کاری به‌شدت طولانی است، اما در زمان بازرسی مقامات، وانمود می‌شود که ساعات کاری منظم و عادی است.
فشار برای انجام سریع همه کارها بسیار زیاد است. زندانیان پس از بیدارشدن، باید ظرف پنج دقیقه با عجله صف بکشند تا حضور و غیاب شوند. تا سی دقیقه بعد از آن، اجازه استفاده از توالت را ندارند. اگر کسی هنگام حضور و غیاب در حالت چمباتمه ننشیند یا جمله «صبح‌به‌خیر، قربان» را فریاد نزند، تمام سلول مجازات می‌شود؛ ازجمله کسر امتیاز، مجبورشدن به ایستادن طولانی‌مدت، یا واداشته‌شدن به تمیزکردن زندان یا بازنویسی مقررات زندان برای هفته‌ها یا حتی ماه‌ها.
زندانیان موظف هستند ناهار خود را در مدت‌زمان کوتاهی تمام کنند و سپس با عجله به کارگاه برگردند، بدون آنکه اجازه داشته باشند دست‌هایشان را بشویند، دهان خود را آب بکشند یا ظرف‌هایشان را بشویند.
پس از پایان کار در غروب، باید دوباره ترانه‌هایی در ستایش حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) بخوانند و به‌صورت منظم و هماهنگ در صف حرکت کنند. هیچ وسیله‌ای اجازه ندارد از کارگاه به سلول بازگردانده شود. نگهبانان هر روز یک گروه را برای تفتیش بدنی کامل (با برهنه شدن) انتخاب می‌کنند.
کارگاه زندان در طبقات بالاتر ساختمان قرار دارد. چون آسانسور وجود ندارد، زندانیان مجبورند رول‌های پارچه‌ای به وزن چندصد پوند (ده‌ها کیلوگرم) را از پله‌های باریک و تاریک بالا ببرند. برخی از زندانیان سالخورده یا آن‌هایی که از نظر جسمی ضعیف هستند، دراثر حمل این بارها از هوش می‌روند. اگر زندانی هنگام کار به‌طور تصادفی با سوزن دست خود را زخمی کند، حق ندارد آسیب را گزارش دهد یا برای درمان اقدام کند؛ در غیر این‌صورت مجازات خواهد شد.
هر روز در ساعات کار فقط دو نوبت اجازه استفاده از توالت داده می‌شود. اگر نیاز فوری باشد که بیش از این، از توالت استفاده کنند، باید ابتدا از نگهبانان اجازه بگیرند و سپس تمام گروه باید با هم بروند. اگر گروه نتواند سهمیه کاری روزانه را تمام کند، در شب مجازات می‌شود.
در هر جا که باشند یا هر کاری که انجام دهند، باید هر لحظه برای حضور و غیاب یا تفتیش بدنی آماده باشند. اگر مرتکب اشتباهی شوند؛ حتی اگر اشتباهی ظاهری باشد؛ مجازات می‌شوند.
هر هفته، نگهبانان تخت‌ها و وسایل شخصی زندانیان و تمرین‌کنندگان را برای یافتن اقلام ممنوعه تفتیش می‌کنند؛ ازجمله آبِ آغشته به روغن‌های اسانسی، تمبر یا کیسه‌های مواد غذایی. حتی استفاده مجدد از یک کیسه بیسکویت برای آب‌نبات یا برای کوبیدن بادام‌زمینیِ سفت مجاز نیست. به‌اشتراک‌گذاشتن غذا یا اقلام روزمره نیز اکیداً ممنوع است. اگر کسی درحال نقض مقررات دیده شود، موجب مجازات کل گروهِ ناظرِ بر او خواهد شد.
تمرین‌کنندگانی که دوره محکومیت خود را در زندان هانکو گذرانده‌اند یا همچنان در آنجا محبوس هستند
علاوه‌بر دو تمرین‌کننده‌ای که در ابتدای گزارش به آن‌ها اشاره شد، افراد زیر که همگی اهل استان هوبِی هستند نیز دوره محکومیت خود را در زندان هانکو گذرانده‌اند یا هنوز در آنجا محبوس هستند:
خانم جیانگ لی‌یو، اهل هوبِی که در پکن کار می‌کرد، در ۱۲مه۲۰۱۷، به‌دلیل توزیع فلایرهای فالون گونگ در پکن دستگیر شد. او در ۱۲ژوئیه۲۰۱۸، توسط دادگاه شیشینگ‌شان پکن به چهار سال زندان محکوم شد. وی در مارس۲۰۱۹، به زندان هانکو منتقل و در مه۲۰۲۱ آزاد شد.
خانم هو شوئه‌فانگ، اهل شهر هوانگ‌گانگ، در ۲۷فوریه۲۰۱۸ دستگیر شد. او بعداً به 3.5 سال زندان محکوم و در ۲۷اوت۲۰۲۱، از زندان هانکو آزاد شد.
خانم وو بیلین، اهل ووهان، در ۱۹مه۲۰۱۸ دستگیر و در آوریل۲۰۱۹، به پنج سال زندان محکوم شد. او دوران محکومیت خود را در زندان هانکو گذراند و در تمام این مدت، از ملاقات با خانواده‌اش محروم بود.
خانم شائو لیان، حدوداً 70ساله و اهل شهر جینگژو، در ۲۷اوت۲۰۱۹ دستگیر و در ۱۷دسامبر۲۰۲۰، به سه سال حبس محکوم شد. اگرچه در ابتدا اجازه یافته بود که دوره محکومیتش را در منزل بگذراند، اما اداره 610 ناحیه شاشی او را به زندان هانکو برد تا دوره محکومیتش را در آنجا بگذراند.
خانم لیو مولان، ساکن ۵۶ساله شهر ووهان، در ۱۶اکتبر۲۰۱۹ دستگیر شد. دادگاه ناحیه هانیانگ در اواخر ژانویه۲۰۲۱، او را به چهار سال زندان و پرداخت جریمه ۴۰۰۰یوانی محکوم کرد. پس از آنکه دادگاه میانی درخواست تجدیدنظر او را رد کرد، در آوریل۲۰۲۱، به زندان هانکو منتقل شد.
خانم چن شون‌یینگ، حدوداً 70ساله و اهل شهر جینگژو، در اواخر سال ۲۰۱۹، به‌دلیل توزیع مطالب فالون گونگ دستگیر شد. او به 3.5 سال حبس محکوم و در سپتامبر۲۰۲۰ به زندان هانکو منتقل شد. خانواده‌اش اجازه ملاقات با او را نداشتند.
خانم هو آیلا و خانم رائو شیائوپینگ، هردو از شهر ووهان، در اواسط سپتامبر۲۰۱۹، به‌دلیل تمرین فالون گونگ محکوم شدند. خانم هو به هشت سال زندان و پرداخت جریمه ۴۰هزاریوانی و خانم رائو به هفت سال زندان و پرداخت جریمه ۳۰هزاریوانی محکوم شد. هردو درحال‌حاضر دوره محکومیت خود را در زندان هانکو می‌گذرانند.
خانم چیان یویون، اهل شهر ووهان، در دسامبر۲۰۲۰، برای گذراندن محکومیت دوساله خود به زندان هانکو منتقل شد. وی در نتیجه کتک‌خوردن‌های مداوم و تزریق اجباری دارو، دچار دردهای مداوم، کاهش بینایی و افت حافظه شد.
خانم لوئو یوان‌یینگ و خانم هوانگ هونگوی در ۲۲فوریه۲۰۲۱، پس از گزارش‌شدن به پلیس، به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شدند. دادگاه منطقه هانیانگ در سال ۲۰۲۲، دو جلسه دادرسی مشترک در ۳۱مه و ۱۷ژوئن برگزار کرد و سپس در ۸اوت۲۰۲۲، خانم لو را به هفت سال و خانم هوانگ را به 3.5 سال زندان محکوم کرد. اندکی پس از آنکه دادگاه میانی شهر ووهان در ۲۸نوامبر۲۰۲۲ درخواست تجدیدنظر آن‌ها را رد کرد، هردو به زندان هانکو منتقل شدند.
گزارش مرتبط به زبان چینی:
近年被湖北省汉口监狱迫害的法轮功学员
گزارش مرتبط:
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
