(Minghui.org) یادداشت سردبیر: این گزارش بخشی از مجموعه موارد مرگ است که به‌تازگی توسط وب‌سایت انگلیسی مینگهویی ترجمه شده است‌.‌ این موارد مدت‌هاست که در وب‌سایت چینی مینگهویی منتشر شده‌اند، اما تاکنون ترجمه نشده بودند.

نام: شن لیانگ‌هوانام به زبان چینی: 申亮华جنسیت: مردسن:
شهر:
لیائوچنگ
استان: شاندونگشغل:
تاریخ فوت:
۱۶نوامبر۲۰۲۲
تاریخ آخرین دستگیری: ۲۵فوریه۲۰۰۸آخرین محل بازداشت: اردوگاه کار اجباری وانگکون

آقای شن لیانگ‌هوا، ساکن شهر لیائوچنگ در استان شاندونگ، در ۱۶نوامبر۲۰۲۲، پس از تحمل دو دوره حبس در اردوگاه کار و آزار و اذیت بی‌وقفه به‌خاطر ایمانش، درگذشت. حتی با گذشت ۲۸ روز از درگذشت او، مأموران روستا همچنان برای آزار خانواده‌اش می‌آمدند.

آقای شن اولین بار در ژوئیه۲۰۰۱، هنگام کار در مزرعه دستگیر شد. همسرش، خانم ژائو یویون نیز ساعاتی بعد دستگیر و هردو به یک مرکز محلی شستشوی مغزی فرستاده شدند. دو فرزندشان در دوران بازداشت آن‌ها، بدون مراقب رها شدند. آقای شن بعد از ۲۰ روز آزاد شد. مشخص نیست خانم ژائو چه مدت در بازداشت بوده است.

آقای شن در اواخر سال ۲۰۰۱، به‌منظور دادخواهی برای حق تمرین فالون‌گونگ به پکن رفت. او توسط پلیس در میدان تیان‌آنمن مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. او پس از بازگردانده شدن به شاندونگ، به‌مدت ده روز در بازداشتگاه شهرستان گوان حبس شد.

آقای شن در فوریه۲۰۰۲، به اردوگاه کار اجباری وانگ‌کون برده شد. نگهبانان او را از خواب محروم و زندانیان را موظف کردند ۲۴ ساعت شبانه‌روز مراقبش باشند. هر زمان که آقای شن چشمانش را می‌بست، زندانیان با پر به پلک و سوراخ‌های بینی‌اش می‌زدند. این وضعیت بیش از یک ماه طول کشید، اما آقای شن تسلیم نشد. سپس نگهبانان او را به سلول انفرادی بردند، کفش‌هایش را درآوردند، روی زمین آب ریختند و یک هفته با باطوم‌های برقی به او شوک وارد کردند.

پس از اینکه نگهبانان نتوانستند او را وادار به تسلیم کنند، با دست‌های باز و از مچ، او را از بالای تخت دوطبقه آویزان کردند به‌طوری‌که تمام وزن بدنش روی مچ‌ها بود، روش شکنجه‌ای که به «غل و زنجیر صلیب» معروف است.

پلیس پس از آزادی آقای شن در سپتامبر۲۰۰۴، به آزار و اذیتش ادامه داد. در شب ۲۵فوریه۲۰۰۸، هفت مأمور به خانه‌اش حمله و او را به زمین انداختند و کتک زدند. یکی از مأموران با چراغ قوه ضربه محکمی به صورتش زد که دو دندان جلو وی افتاد. آن‌ها او را بدون اطلاع خانواده‌اش، به یک بازداشتگاه و سپس به اردوگاه کار اجباری وانگ‌کون بردند.

پس از فرستادن آقای شن به اردوگاه کار اجباری، همسرش مجبور شد به‌تنهایی از خانواده و دو فرزند خردسالشان مراقبت کند. اما مأموران اداره ۶۱۰ به آزار و اذیت آن‌ها ادامه دادند. درنتیجه، خانم ژائو مجبور شد خانه را ترک کند.

زمانی‌که دوره کار اجباری آقای شن در ۲۸مه۲۰۰۹ به پایان رسید، پلیس دوره محکومیت او را یک ماه تمدید کرد. وقتی دخترش به‌دنبال او به آنجا رفت، مسئولان اردوگاه کار اجازه ملاقات ندادند. او از مسئولان خواست تا لباس‌هایی را به پدرش بدهند، اما آن‌ها از این کار خودداری کردند.

خانم ژائو در ۱۵ژوئن۲۰۱۱، به خانه بازگشت. ساعاتی بعد، سه مأمور لباس‌شخصی با ماشینی بدون پلاک آمدند و وارد خانه شدند. آن‌ها دو کامپیوتر، یک چاپگر و مقداری وسایل شخصی را توقیف کردند. آقای شن در مزرعه، مشغول برداشت گندم بود و خانم ژائو در خانه، تنها بود. مأموران او را دستگیر و به بازداشتگاه لیائوچنگ بردند.

پلیس دو بار دیگر در ۲۱اوت۲۰۱۲ و ۳اوت۲۰۱۵ سعی داشت آقای شن را دستگیر کند، اما وقتی آمد او در خانه نبود.

پلیس دوباره در ۵اوت۲۰۱۵ آمد و خانم ژائو را دستگیر کرد. پس از اینکه او موفق به فرار از اداره پلیس شد، او و آقای شن مجبور شدند ماه‌ها دور از خانه زندگی کنند و فرزندان خود را تنها در خانه رها کنند.

مدت کوتاهی پس از بازگشت خانم ژائو به خانه، پلیس در ۲۲آوریل۲۰۱۶، از حصار منزل همسایه بالا رفت و دوباره وارد خانه شد. خانم ژائو مجبور شد بار دیگر مخفی شود. او بعداً دستگیر و به زندان زنان استان شاندونگ فرستاده شد.