(Minghui.org)
نام: چن جینفنگنام چینی: 陈金凤جنسیت: زنسن: ۷۴شهر: مودانجیانگاستان: هیلونگ‌جیانگشغل: کتابدار دانشگاهتاریخ فوت: ۲۷مارس۲۰۲۵تاریخ آخرین دستگیری: ۲۹آوریل۲۰۰۹آخرین محل بازداشت: زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ
شهروندی در شهر مودانجیانگ در استان هیلونگ‌جیانگ، در تاریخ ۲۷مارس۲۰۲۵، به‌دلیل آزار و شکنجه به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ درگذشت. خانم چن جینفنگ یک بار حبس در اردوگاه کار و دو بار محکومیت زندان، درمجموع به‌مدت ۱۳ سال، را گذراند. شکنجه‌های بی‌وقفه بر سلامت او تأثیر گذاشت و درنهایت جان او را گرفت، درحالی‌که ۷۴ سال داشت.
خانم چن جینفنگ
خانم چن سابقاً در دانشگاه رادیو و تلویزیون جنگلداری مودانجیانگ، به‌عنوان کتابدار مشغول به کار بود. او در سال ۱۹۹۸، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد و اندکی بعد از بسیاری از بیماری‌های شدید، ازجمله نورالژی عصب سه‌قلو، هیپرپلازی استخوان، فشار خون پایین و میاستنی گراویس (یک بیماری خودایمنی مزمن عصبی-عضلانی که باعث ضعف نوسانی در عضلات اسکلتی می‌شود) بهبود یافت. او پس از آغاز آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹، همچنان در تمرین فالون گونگ ثابت‌قدم ماند و بارها دستگیر، بازداشت و شکنجه شد.
علاوه‌بر زندانی شدن و شکنجه‌هایی که در طول سال‌ها متحمل شد، کارفرمایش، دانشگاه رادیو و تلویزیون جنگلداری مودانجیانگ، از اوت۲۰۰۰، به‌طور رسمی وی را اخراج و مستمری‌اش را قطع کرد، که این اقدام مطابق با سیاست آزار و شکنجه برای «نابود کردن تمرین‌کنندگان فالون گونگ از نظر مالی» بود که توسط رهبر پیشین حزب کمونیست چین، جیانگ زمین، اعلام شده بود.
درحالی‌که خانم چن در زندان بود، پسرش که در آن زمان در دانشگاه تحصیل می‌کرد، با مشکلات مالی زیادی روبه‌رو بود و دچار سوءتغذیه شد. به‌‌رغم اینکه دانشگاه پسرش پیشنهاد داد که او مرخصی پزشکی بگیرد، پسرش به تحصیلش ادامه داد و برای تأمین مخارج خود کارهای پاره‌وقت انجام می‌داد. اما به‌دلیل کمبود حمایت مالی، درنهایت از تحصیل انصراف داد و دیگر نتوانست دانشگاه را به پایان برساند.
دو دستگیری اول و دو سال کار اجباری
خانم چن اولین بار در تاریخ ۲۴ژوئیه۲۰۰۰ دستگیر شد، پس از اینکه درحین توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ، توسط پلیس تعقیب شد. پلیس منزلش را تفتیش کرد و کتاب‌های فالون گونگ، دستگاه ضبط صوت و مطالب اطلاع‌رسانی‌اش را توقیف کرد. او به‌مدت شش هفته در بازداشتگاه شهر مودانجیانگ حبس شد. نگهبانان از او ۳۰۰۰ یوان اخاذی کردند و مجبورش کردند ۲۵۰ یوان دیگر بابت هزینه غذا پرداخت کند.
خانم چن دوباره در تاریخ ۵اکتبر۲۰۰۰، به‌دلیل دادخواهی برای حق تمرین فالون گونگ در پکن دستگیر شد. در بازداشتگاه شهرستان هوای‌رو، مأموری او را مجبور کرد به‌مدت شش ساعت خمیده بماند. همچنین به او دستبند زدند و با استفاده از یک حوله، دستبند را به جلو کشیدند تا حدی که او به زمین افتاد. سپس روی دستانش پا گذاشتند. همچنین کتاب‌های فالون گونگ را پاره کردند و در حضور او، به فالون گونگ توهین کردند.
چند روز بعد، دو مأمور او را به دفتر ارتباطات مودانجیانگ در پکن بردند. آن‌ها هزاران یوان از او اخاذی کردند تا هزینه تعطیلات شخصی خود را در پکن تأمین کنند، سپس او را در تاریخ ۱۰اکتبر۲۰۰۰، به مودانجیانگ بازگرداندند. او در بازداشتگاه محلی حبس شد و در ژانویه۲۰۰۱، کمی قبل از سال نو چینی، به اردوگاه کار منتقل شد تا دوره محکومیت دوساله خود را بگذراند.
پس از آزاد شدن خانم چن در اکتبر۲۰۰۲، پلیس تلاش کرد او را به یک مرکز شستشوی مغزی بفرستد. او اعتراض کرد و درنهایت پلیس آزادش کرد.
اولین محکومیت زندان پنج‌ساله پس از سومین دستگیری
خانم چن سومین بار در تاریخ ۲۹آوریل۲۰۰۳ دستگیر شد، پس از اینکه به‌دلیل نصب مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ به پلیس گزارش شد. درحین بازجویی از او در ایستگاه پلیس شیانگ‌یانگ، مأموران از بخش امنیت داخلی منطقه آیمین، به او دستبند زدند، او را روی زمین فشار دادند و روی سرش پا گذاشتند.
پلیس او را روی یک صندلی فلزی بست، تحت خوراندن اجباری روغن خردل قرار داد و سرش را در یک کیسه پلاستیکی پیچاند. نزدیک بود خفه شود. این شکنجه چند بار تکرار شد و او بعداً دچار درد شدیدی شد.
پلیس تلاش کرد او را مجبور کند تا اطلاعاتی درمورد سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ ارائه دهد. وقتی او حاضر به همکاری نشد، شدت شکنجه افزایش یافت. شنگ شیائوجیانگ، معاون رئیس اداره پلیس منطقه آیمین، فریاد زد: «بزنیدش تا بمیرد! اگر بمیرد، مسئولیتی بر گردن هیچ‌کس نخواهد بود.»
چندین مأمور او را به یک صندلی بستند و چهار دست و پایش را در جهت‌های مختلف کشیدند. یکی از مأموران همچنین با باطوم برقی، به دستانش شوک وارد کرد. او بی‌هوش شد. پس از اینکه به هوش آمد، شکنجه ادامه یافت. یکی از مأموران، به دستان او ضربه زد و دستانش سیاه و کبود شد و دیگر نمی‌توانست آن‌ها را بلند کند. آن‌ها همچنین سرش را پوشاندند و استخوان ساق پایش را به لبه میز فشار دادند.
پلیس پس از ساعت‌ها شکنجه خانم چن، او را به بازداشتگاه منتقل کرد. او به‌دلیل روغن خردلی که به‌زور به او خورانده بودند، دچار نفخ شکم شد و دیگر قادر به غذا خوردن یا دراز کشیدن نبود. یک بار وقتی نمی‌توانست نفس بکشد و بی‌هوش شد، هم‌سلولی‌هایش پزشک بازداشتگاه، یانگ، را فراخواندند، اما او بی‌تفاوت بود و از درمان او امتناع کرد.
دادگاه منطقه آیمین بعداً خانم چن را به پنج سال زندان محکوم کرد. به‌دلیل ابتلایش به گال، زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ از پذیرش او خودداری کرد و او را به بازداشتگاه بازگرداند. رئیس بازداشتگاه، یو چانگلونگ، به‌شدت عصبی شد. او دستور داد که نگهبانان لباس‌های وی را درآورند و او را برای چند روز روی تختی، در وضعیت عقاب با بال‌های باز، ببندند، بدون اینکه اجازه استفاده از توالت را به او بدهند. وضعیت او به‌سرعت رو به وخامت گذاشت.
خانم چن در تاریخ ۴سپتامبر۲۰۰۴، پس از گذراندن ۱۶ ماه در بازداشتگاه، در زندان پذیرفته شد.
به خانم چن در اکتبر۲۰۰۶، به‌دلیل انجام تمرینات فالون گونگ در زندان، دستبند زده شد و او را به تخت بستند. او دچار تپش قلب سریع شد و پس از ناتوان شدن، در اوایل سال ۲۰۰۷، به بیمارستان زندان منتقل شد. وی در شرایط بحرانی بود و در تاریخ ۲۹آوریل۲۰۰۸ آزاد شد.
دومین محکومیت زندان شش‌ساله پس از چهارمین دستگیری
در تاریخ ۲۹آوریل۲۰۰۹، تنها یک سال پس از آزادی خانم چن، او دوباره به‌دلیل صحبت کردن با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شد. ازآنجاکه از همکاری با نگهبانان در بازداشتگاه امتناع کرد، آن‌ها به او دستبند و به سرش لگد زدند تا اینکه بی‌هوش شد. همچنین با سوزن به انگشتانش و با آرنج به سینه‌اش ضربه زدند. او به‌مدت چند روز دچار درد شدید در قفسه سینه شد و با مشکل در نفس کشیدن و راه رفتن روبه‌رو بود.
دادگاه منطقه آیمین خانم چن را در اوت۲۰۰۹، به شش سال زندان محکوم کرد. او دوره محکومیت خود را در زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ گذراند و در تاریخ ۲۹آوریل۲۰۱۵ آزاد شد.
مرگ نهایی
پس از بازگشت خانم چن به خانه‌اش، پلیس به آزار و اذیت او و پسرش ادامه داد. در تاریخ ۱۱ژوئیه۲۰۲۲، مأموران ایستگاه پلیس یانگ‌مینگ خانه او را تفتیش و کتاب‌های فالون گونگ و پرتره بنیان‌گذار فالون گونگ را توقیف کردند. پسرش نیز دو بار برای بازجویی، به ایستگاه پلیس برده شد.
خانم چن پس از سال‌ها زندان و شکنجه، قادر نبود به‌تنهایی بایستد یا راه برود. وی به‌دلیل آسیب به اعضای داخلی بدنش، دچار خلط بیش از حد شد. دائماً احساس ضعف داشت و عرق می‌ریخت. دندان‌هایش یکی پس از دیگری افتادند. همچنین دچار زخم‌های مزمن دهان بود. در سال‌های پایانی عمرش، حافظه‌اش کم‌کم ضعیف شد و پس از خوردن غذا، اغلب بالا می‌آورد. او درنهایت در تاریخ ۲۷مارس۲۰۲۵، در ۷۴سالگی درگذشت.
گزارش‌های قبلی:
بانویی اهل مودانجیانگ پس از 13 سال حبس و شکنجه، در بستر بیماری است
خانم چن جینفنگ و آقای لین چوان در بازداشتگاه مودانجیانگ حبس شدند
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
