(Minghui.org) مرگ ۱۶ تمرینکننده دیگر فالون گونگ بر اثر آزار و شکنجه بهخاطر ایمانشان در آوریل۲۰۲۵ تأیید شد.
یکی از این موارد در سال ۲۰۱۳، یکی در ۲۰۱۶ و یکی دیگر در ۲۰۲۳ رخ داده است؛ چهار مورد در سال ۲۰۲۴ و ۹ مورد دیگر بین فوریه تا آوریل۲۰۲۵ ثبت شدهاند. بهدلیل سانسور شدید اطلاعات توسط حزب کمونیست چین، گزارش آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون گونگ اغلب بهموقع امکانپذیر نیست و تمامی اطلاعات بهآسانی در دسترس نیست.
از این ۱۶ تمرینکننده، ۱۱ نفر زن بودند و سن آنها در زمان فوت بین ۵۳ تا ۸۷سالگی بود. دو نفر در ۵۰سالگی، چهار نفر در ۶۰سالگی، هفت نفر در ۷۰سالگی و سه نفر در ۸۰سالگیشان بودند.
این متوفیان از هفت استان، شهر مهم یا منطقه خودمختار بودند. استان هبی با پنج مورد بیشترین آمار را داشت. هیلونگجیانگ با چهار مورد در رتبه دوم قرار داشت. جیلین و نینگشیا هرکدام دو مورد داشتند. سه منطقه باقیمانده شامل پکن، جیانگسو و سیچوان هرکدام یک مورد داشتند.
مردی ۷۶ساله در بیمارستان زندان حین گذراندن حکمی نامعلوم درگذشت. دو تمرینکننده، همسرانشان را که سالها پیش بر اثر آزار و شکنجه درگذشته بودند، از دست داده بودند. مرگ یک مادر ۷۵ساله تنها دو ماه پس از مرگ دخترش اتفاق افتاد؛ دختری که پس از آخرین آزار و اذیت پلیس درگذشت. بیشتر تمرینکنندگان دیگر بهدلیل حبس طولانیمدت، شکنجه، آزار و اذیت، و/یا آزار و شکنجه مالی جان باختند.
در ادامه، مواردی از این گزارش آمده است. فهرست کامل تمرینکنندگان درگذشته را میتوانید از اینجا (PDF) دانلود کنید.
مرگ در بازداشت
اخبار دیرمنتشرشده: زندانیشدن یک زوج بهدلیل تمرین فالون گونگ؛ مرگ شوهر در زندان
آقای وانگ لیگونگ اهل شهر چانگچون، استان جیلین، حدود نوامبر۲۰۲۴ هنگام گذراندن حکمی نامشخص بهدلیل ایمان به فالون گونگ، درگذشت. هنوز مشخص نیست که او چه زمانی به زندان گونگژولینگ منتقل شده بود. یک منبع مطلع گزارش داد که او در نوامبر۲۰۲۴ پس از ابتلا به یبوست شدید چند بار در بیمارستان زندان تنقیه و سپس به بخش سالمندان منتقل شد، در آنجا دچار خونریزی مغزی شد و در بیمارستان زندان درگذشت.
رنج و محنت آقای وانگ در ۱۸مه۲۰۲۳ آغاز شد، زمانی که توسط مأموران لباسشخصی، هنگام خروج از ساختمان محل سکونتش دستگیر شد. آنها کلیدش را از او گرفتند و به خانهاش یورش بردند. در جریان این یورش، دهها جلد کتاب فالون گونگ، سه دستگاه رایانه، سه دستگاه چاپگر و مطالب اطلاعرسانی فالون گونگ را توقیف کردند.
در زمان تفتیش، پلیس هیچ حکم بازرسیای ارائه نداد و آقای وانگ و همسر ۷۴سالهاش، خانم گونگ شویینگ، را در اتاقهایی جداگانه نگه داشتند. از آنها پرسیدند کدام وسایل متعلق به کدامیک از آنهاست. این زوج از پاسخدادن امتناع کردند، بنابراین پلیس وسایلی را که از اتاق خانم گونگ توقیف کرده بود متعلق به خانم گونگ و وسایلی را که از اتاق آقای وانگ برداشته بود متعلق به آقای وانگ در نظر گرفت.
این دو نفر به اداره پلیس نانهو منتقل شدند و بهمدت دو روز در بازداشت بودند. در این مدت، آنها را برای معاینه جسمانی به بیمارستان شماره 1 استان جیلین و بیمارستان شهر چانگچون بردند. هر دو بیمارستان وضعیت سلامتی این زوج را برای بازداشت، نامناسب تشخیص دادند.
پلیس قصد داشت در تاریخ ۲۰مه۲۰۲۳، آنها را به بیمارستان سومی ببرد، اما نظرش را تغییر داد. همان روز آقای وانگ را با قرار وثیقه آزاد کردند، البته پس از آنکه او را مجبور کردند ابتدا مبلغ ۳۰۰۰ یوان و سپس ۲۰۰۰ یوان دیگر (بدون صدور هیچ رسیدی) برای پوشش هزینههای معاینه پزشکی و بازداشت خودش و همسرش پرداخت کند. در همین حین، خانم گونگ به بازداشتگاه شهر چانگچون در بخش شینگلونگشان منتقل شد.
آقای وانگ بعداً به اداره پلیس نانهو رفت تا دربارهٔ وضعیت پروندهٔ همسرش پرسوجو کند. چندین بار رفتوآمد کرد تا بالاخره توانست مأمور مسئول را پیدا کند و متوجه شد که پلیس، پروندهٔ همسرش را در تاریخ ۲۶مه۲۰۲۳، به دادستانی منطقه چائویانگ ارسال کرده است. درحالیکه خود آقای وانگ با قرار وثیقه آزاد شده بود، اما هیچ اطلاعیهٔ رسمیای مبنی بر این موضوع به او داده نشده بود.
آقای وانگ برای همسرش وکیلی استخدام کرد. زمانی که وکیل در ۳ژوئیه۲۰۲۳، برای ملاقات با خانم گونگ به بازداشتگاه رفت، نگهبانان از او خواستند که نامههایی از اداره دادگستری محلیاش و نیز اداره پلیس نانهو ارائه دهد که تأیید کنند او وکالت یک تمرینکننده فالون گونگ را برعهده دارد.
وکیل استدلال کرد که هیچ قانونی چنین نامههایی را الزامی نمیداند. نگهبانان پاسخ دادند که این الزام از سوی کمیته امور سیاسی و حقوقی شهر چانگچون اعمال شده است؛ نهادی فراقضایی که وظیفهاش نظارت بر آزار و شکنجه فالون گونگ است. بااینحال نتوانستند هیچ سندی برای اثبات این ادعا ارائه دهند.
وکیل به دادستانی شهر چانگچون مراجعه کرد تا از بازداشتگاه شکایت کند. اما دادستانی جانب بازداشتگاه را گرفت. آقای وانگ در تاریخهای ۴ و ۵ژوئیه۲۰۲۳، با خط ویژهٔ شهردار تماس گرفت و به او گفته شد که وکیل باید الزامات بازداشتگاه را رعایت کند تا اجازهٔ ملاقات با موکلش به او داده شود.
چهار مرد، حدود ساعت ۱۰ صبح ۲۶اوت۲۰۲۳، آقای وانگ را از منزلش ربودند. او و همسرش بعداً هردو به زندان محکوم شدند. جزئیات مربوط به کیفرخواستها، دادگاهها و مدت محکومیت آنها مشخص نیست. آقای وانگ به زندان گونگژولینگ منتقل شد و حوالی نوامبر۲۰۲۴، در آنجا درگذشت. مشخص نیست که همسرش برای گذراندن محکومیتش، به کجا منتقل شده است
محنتهای خانوادگی
خانم ژانگ فِنگلینگ، ۷۵ساله، اهل شهر داآن در استان جیلین، در تاریخ ۲۷مارس۲۰۲۵، کمتر از دو ماه پس از مرگ دخترش، بر اثر آزار و شکنجه بهخاطر ایمانشان به فالون گونگ درگذشت.
خانم ژانگ فِنگلینگ
خانم ژانگ فنگلینگ، ۷۵ساله و ساکن شهر داآن در استان جیلین، در تاریخ ۲۷مارس۲۰۲۵، کمتر از دو ماه پس از مرگ دخترش، درگذشت؛ هردو بهدلیل آزار و شکنجهای که بهخاطر ایمانشان به فالون گونگ تحمل کردند، جان خود را از دست دادند.
خانم ژانگ در تاریخ ۱۵ژوئیه۲۰۲۲ بازداشت و حدوداً در ۱۵ژانویه۲۰۲۳ به ده ماه زندان محکوم شد. خانوادهاش هرگز اجازه ملاقات با او را نداشتند و از وضعیت پروندهاش نیز بیخبر بودند. تازه در ۱۸ژانویه۲۰۲۳ بهطور غیررسمی متوجه شدند که وی به زندان منتقل شده است. تا امروز هم نمیدانند او در کدام زندان دوران محکومیتش را گذراند.
وقتی خانم ژانگ در ماه مه۲۰۲۳ آزاد شد، بهدلیل بدرفتاریها در دوران بازداشت، جسمش بهشدت تحلیل رفته بود و اغلب در خانه غش میکرد. دفتر تأمین اجتماعی منطقه، حقوق بازنشستگی او را در دوران دهماهه زندان قطع کرده بود (جمعاً نزدیک به ۲۸۰۰۰ یوان). او بیوه بود و با دشواری معیشت خود را تأمین میکرد. مأموران اداره پلیس هوییانگ بارها به خانهاش رفتند، از او بدون رضایت عکس گرفتند و مجبورش کردند اسنادی را امضا کند. آنها ادعا داشتند که همه تمرینکنندگان فالون گونگ که زندانی شدهاند، پس از آزادی باید بهمدت سه سال تحت نظارت شدید باشند.
علاوه بر رنجهایی که خانم ژانگ متحمل شد، دخترش، خانم وانگ هونگیان نیز بهخاطر ایمان مشترکشان هدف سرکوب قرار گرفت. او پس از پایان دوره چهارساله زندان در سال ۲۰۲۱، از وضعیت ضعیف سلامتیاش و بیماری شدید کبدی رنج میبرد. پس از آنکه مجدداً مورد آزار و اذیت قرار گرفت، در تاریخ ۹فوریه۲۰۲۵ درگذشت. او ۵۲ساله بود.
مرگ خانم وانگ ضربه روانی شدیدی به مادرش وارد کرد. خانم ژانگ در تاریخ ۲۷مارس۲۰۲۵ به کما رفت و همان روز درگذشت.
مرگ زن و شوهری در سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۲۵ در نتیجه آزار و شکنجه بهدلیل ایمان مشترکشان به فالون گونگ
پس از آنکه رژیم کمونیست چین در ژوئیه۱۹۹۹ کمپین ریشهکنسازی فالون گونگ را آغاز کرد، یک زوج ساکن شهر داچینگ در استان هیلونگجیانگ، بهمدت دهها سال تحت آزار و شکنجه وحشیانه قرار گرفتند. شوهر، آقای گوان ژائوچی، در تاریخ ۲۶ژوئیه۲۰۰۹، فقط ده ماه پس از پایان دوره ۶ساله زندانش بهدلیل تمرین فالون گونگ، درگذشت. همسرش، خانم یو گوییشیانگ، درحالیکه در سوگ همسرش بود، همچنان بهدلیل باور مشترکشان، با بازداشتها و آزارهای مداوم مواجه بود. او در تاریخ ۱۹فوریه۲۰۲۵ درگذشت.
زمانیکه آقای گوان هنوز در حال گذراندن دوران محکومیت خود بود، پدرش که در ۸۰ سالگی قرار داشت، بهشدت نگران او بود و دچار پریشانی شد. او در سپتامبر۲۰۰۵ درگذشت، بدون آنکه فرزندش را برای آخرینبار ببیند. پس از آنکه آقای گوان نیز سالها بعد درگذشت، مادرش دچار فروپاشی روانی شد و اغلب خارج از خانه سرگردان بود. او نیز طی چند سال بعد درگذشت.
درحالیکه این آزار و شکنجه بود که این زوج را از مراقبت از والدین و خانوادهشان ناتوان کرده بود، مقامات رژیم کمونیست علیه آنها تبلیغات کردند و چنین القا میکردند که تمرین فالون گونگ باعث شده آنها از مراقبت والدینشان غافل شوند.
مرگ پس از شکنجه در زندان، بازداشت طولانیمدت و آزار و اذیت
درگذشت بانویی ۷۴ساله پس از ۱۳ سال حبس و شکنجه بهدلیل ایمانش به فالون گونگ
خانم چن جینفِنگ از شهر مودانجیانگ، استان هیلونگجیانگ، در تاریخ ۲۷مارس۲۰۲۵ درگذشت. او مجموعاً یک دوره کار اجباری و دو دوره زندان را بهمدت ۱۳ سال گذراند. در زمان مرگ، ۷۴ساله بود.
علاوهبر زندانی شدن و شکنجههایی که در طول سالها متحمل شد، کارفرمایش، دانشگاه رادیو و تلویزیون جنگلداری مودانجیانگ، از اوت۲۰۰۰، بهطور رسمی وی را اخراج و مستمریاش را قطع کرد، که این اقدام مطابق با سیاست آزار و شکنجه برای «نابود کردن تمرینکنندگان فالون گونگ از نظر مالی» بود که توسط رهبر پیشین حزب کمونیست چین، جیانگ زمین، اعلام شده بود.
درحالیکه خانم چن در زندان بود، پسرش که در آن زمان در دانشگاه تحصیل میکرد، با مشکلات مالی زیادی روبهرو بود و دچار سوءتغذیه شد. بهرغم اینکه دانشگاه پسرش پیشنهاد داد که او مرخصی پزشکی بگیرد، پسرش به تحصیلش ادامه داد و برای تأمین مخارج خود کارهای پارهوقت انجام میداد. اما بهدلیل کمبود حمایت مالی، درنهایت از تحصیل انصراف داد و دیگر نتوانست دانشگاه را به پایان برساند.
در بازداشت ۲۹آوریل۲۰۰۳، پلیس او را روی یک صندلی فلزی بست، تحت خوراندن اجباری روغن خردل قرار داد و سرش را در یک کیسه پلاستیکی پیچاند. نزدیک بود خفه شود. این شکنجه چند بار تکرار شد و او بعداً دچار درد شدیدی شد.
پلیس تلاش کرد او را مجبور کند تا اطلاعاتی درمورد سایر تمرینکنندگان فالون گونگ ارائه دهد. وقتی او حاضر به همکاری نشد، شدت شکنجه افزایش یافت. معاون رئیس اداره پلیس منطقه آیمین، فریاد زد: «بزنیدش تا بمیرد! اگر بمیرد، مسئولیتی بر گردن هیچکس نخواهد بود.»
چندین مأمور او را به یک صندلی بستند و چهار دست و پایش را در جهتهای مختلف کشیدند. یکی از مأموران همچنین با باطوم برقی، به دستانش شوک وارد کرد. او بیهوش شد. پس از اینکه به هوش آمد، شکنجه ادامه یافت. یکی از مأموران، به دستان او ضربه زد و دستانش سیاه و کبود شد و دیگر نمیتوانست آنها را بلند کند. آنها همچنین سرش را پوشاندند و استخوان ساق پایش را به لبه میز فشار دادند.
او بعدها به ۵ سال زندان محکوم شد و در ۲۹آوریل۲۰۰۸ در شرایط جسمی وخیم آزاد شد.
در تاریخ ۲۹آوریل۲۰۰۹، تنها یک سال پس از آزادی خانم چن، او دوباره بهدلیل صحبت کردن با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شد. ازآنجاکه از همکاری با نگهبانان در بازداشتگاه امتناع کرد، آنها به او دستبند و به سرش لگد زدند تا اینکه بیهوش شد. همچنین با سوزن به انگشتانش و با آرنج به سینهاش ضربه زدند. او بهمدت چند روز دچار درد شدید در قفسه سینه شد و با مشکل در نفس کشیدن و راه رفتن روبهرو بود.
پس از بازگشت خانم چن به خانهاش، پلیس به آزار و اذیت او و پسرش ادامه داد. در تاریخ ۱۱ژوئیه۲۰۲۲، مأموران ایستگاه پلیس یانگمینگ خانه او را تفتیش و کتابهای فالون گونگ و پرتره بنیانگذار فالون گونگ را توقیف کردند. پسرش نیز دو بار برای بازجویی، به ایستگاه پلیس برده شد.
خانم چن پس از سالها زندان و شکنجه، قادر نبود بهتنهایی بایستد یا راه برود. وی بهدلیل آسیب به اعضای داخلی بدنش، دچار خلط بیش از حد شد. دائماً احساس ضعف داشت و عرق میریخت. دندانهایش یکی پس از دیگری افتادند. همچنین دچار زخمهای مزمن دهان بود. در سالهای پایانی عمرش، حافظهاش کمکم ضعیف شد و پس از خوردن غذا، اغلب بالا میآورد. او درنهایت در تاریخ ۲۷مارس۲۰۲۵، در ۷۴سالگی درگذشت.
بانوی اهل هیلونگجیانگ یک سال پس از پایان محکومیت ۱۲ساله جان باخت
خانم ژانگ هوییجوان، ۶۳ساله، اهل شهرستان ییلان استان هیلونگجیانگ، درحالیکه مشغول گذراندن محکومیت ۱۲سالهاش بود، به سرطان مبتلا شد، اما مقامات زندان از آزادی با ضمانت پزشکی او خودداری کردند. پس از آزادی در پایان دورهاش، پلیس همچنان او را آزار میداد. سلامت او رو به وخامت گذاشت و یک سال بعد، در ۵فوریه۲۰۲۵ در ۶۳ سالگی درگذشت.
خانم ژانگ در شب ۲۹مارس۲۰۱۳ بهاتهام نصب بنرهای اطلاعرسانی درباره فالون گونگ در حاشیه بزرگراه بازداشت شد. دادگاه شهرستان ییلان او را به ۱۲ سال حبس محکوم کرد.
در زندان زنان استان هیلونگجیانگ، او تحت شکنجه قرار گرفت و مجبور به کار اجباری طولانیمدت بدون دستمزد شد. اگر سهمیه روزانه را تکمیل نمیکرد، اجازه خوردن غذا یا خوابیدن نداشت. یکبار هنگام حمل یک کیسه سنگین، بهدلیل خستگی و سوءتغذیه بیهوش شد و سایر زندانیان برای تسریع کار خود از روی بدن او عبور کردند.
یکی از محصولاتی که او مجبور به تولید آن بود، جعبههای کاغذی بود. بدون تجهیزات ایمنی، بدن او هنگام تماس با چسب و مواد شیمیایی سمی دچار تورم میشد، از جمله چشمهایش.
سایر محصولاتی که او کار میکرد شامل مژه مصنوعی، خلالدندان و همزن قهوه بودند. بسیاری از تمرینکنندگان در هنگام ساخت مژهها دچار ضعف بینایی شدند و یکی از آنها بینایی چشم راست خود را از دست داد.
بعدها روی بازویش تودهای با ترشح ظاهر شد که سرطان تشخیص داده شد، اما مقامات زندان با آزادی پزشکی مخالفت کردند. پس از آزادی در سال ۲۰۲۴، وضعیت جسمانی او بهسرعت وخیم شد. اما پلیس او را رها نکرد و سرانجام در ۵فوریه۲۰۲۵ در ۶۳سالگی درگذشت.
آزار و شکنجه مالی
آقای فِنگ شیائوچی، ۷۴ساله، اهل شهر چِنگده در استان هبی، در تاریخ ۱۲سپتامبر۲۰۲۴، یعنی یک روز پیش از برگزاری جلسه دادرسی، برای رسیدگی به درخواست تجدیدنظرش درخصوص تعلیق غیرقانونی مستمریاش از سوی اداره تأمین اجتماعی محلی، دچار سکته مغزی شد. او در تاریخ ۲۳فوریه۲۰۲۵ درگذشت. نُه روز پس از درگذشت او، در تاریخ ۴مارس، دادگاه تجدیدنظر درخواست او را رد کرد.
او در ۳۱اوت۲۰۰۳ بهخاطر تهیه مطالب افشاگرانه درباره آزار و شکنجه فالون گونگ بازداشت شد و در ۱۱ژوئن۲۰۰۴ به ۱۴ سال زندان محکوم گردید. مشخص نیست که آیا او زودتر از موعد، یعنی قبل از اوت۲۰۱۷ آزاد شده بود یا خیر.
آقای فنگ در سال ۲۰۱۲، به سن بازنشستگی رسید و از سپتامبر همان سال، مستمری بازنشستگی دریافت میکرد. در اوت۲۰۲۰، اداره تأمین اجتماعی شهر چنگده ناگهان مستمری او را متوقف کرد و همچنین به او دستور داد پرداختهایی را که از سپتامبر۲۰۱۲ تا ژوئیه۲۰۲۰ (جمعاً ۹۵ ماه) به او پرداخت شده بود، بازگرداند.
براساس قانون تأمین اجتماعی چین، آقای فنگ در سال ۲۰۰۷، شرایط لازم برای پرداخت حق بیمه مستمری را برآورده کرده بود و پس از رسیدن به سن بازنشستگی در سال ۲۰۱۲، حق دریافت مستمری کامل را داشت. اداره تأمین اجتماعی، حکم زندان او را بهعنوان دلیل توقف مستمری ذکر کرد، اما طبق قانون، هیچکدام از نهادهای دولتی نمیتوانند مستمری بازنشستگان را مصادره کنند. بنابراین آقای فنگ درخواست بازگشت مستمری خود را به اداره تأمین اجتماعی ارائه داد، اما این اداره هیچ پاسخی به او نداد. سپس او علیه این اداره شکایتی را به دادگاه منطقه شوآنگچیائو ارائه کرد.
دادگاه به نفع اداره تأمین اجتماعی حکم صادر کرد. آقای فنگ سپس درخواست بازرسی مجدد اداری را به دادگاه میانی شهر چنگده ارائه داد. درحالیکه پرونده درحال رسیدگی بود، اداره تأمین اجتماعی تهدید کرد که خانه او را بهعنوان بازپرداخت «بدهی» ناشی از ۹۵ ماه پرداخت مستمری توقیف خواهد کرد.
دادگاه میانی تاریخ جلسه را برای ۱۳سپتامبر۲۰۲۴ تعیین کرد، اما آقای فنگ شب قبل از آن، دچار سکته مغزی شد. او بیهوش و با عجله به بیمارستان منتقل شد، و بیش از یک ماه بستری بود. پس از بازگشت به خانه، برای بهبود تقلا میکرد و درنهایت در تاریخ ۲۳فوریه۲۰۲۵ درگذشت. دادگاه میانی در تاریخ ۴مارس۲۰۲۵ حکم به تأیید تصمیم دادگاه بدوی داد، تصمیمش مبنی بر دستور بازپرداخت ۹۵ ماه مستمری صادرشده برای آقای فنگ، بین سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰، به اداره تأمین اجتماعی. هنوز مشخص نیست که آیا اداره تأمین اجتماعی قصد دارد خانه او را برای بازپرداخت «بدهی»اش توقیف کند یا خیر.
گزارشهای مرتبط:
گزارششده در مارس۲۰۲۵: درگذشت ۱۳ تمرینکننده فالون گونگ براثر آزار و شکنجهگزارششده در فوریه۲۰۲۵: هشت تمرینکننده فالون گونگ براثر آزار و شکنجه جان باختندگزارششده در ژانویه ۲۰۲۵: مرگ ۱۳ تمرینکننده فالون گونگ درنتیجه آزار و شکنجه
کپیرایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.