(Minghui.org)
نام: وانگ ژان‌هاینام چینی: 王占海جنسیت: مردسن: ۶۷شهر: آنشاناستان: لیائونینگشغل: کارمند پیشین کارخانه تولید دکل آنشانتاریخ درگذشت: ۱۰مه۲۰۲۴تاریخ آخرین دستگیری: نداردآخرین محل بازداشت: ندارد
آقای وانگ ژان‌های در ۱۶فوریه۲۰۰۲ موفق شد از دستگیری فرار کند؛ پس از آن‌که او و شش تمرین‌کننده دیگر فالون گونگ در شهر آنشان، استان لیائونینگ، برای پخش ویدئوهایی که تبلیغات افتراآمیز حزب کمونیست چین درباره فالون گونگ را افشا می‌کرد، به سیگنال تلویزیونی نفوذ کردند. برای گریز از بازداشت، او از آن زمان ناچار شد خانه‌اش را ترک و در تبعید زندگی کند. این شرایط دشوار به سلامت جسمی‌اش آسیب وارد کرد. او پس از ۲۲ سال زندگی در تبعید، در ۱۰مه۲۰۲۴ درگذشت. وی ۶۷ سال داشت.
آقای وانگ ژان‌های
در حالی‌که آقای وانگ موفق به فرار شد، شش تمرین‌کننده دیگر که در نفوذ به سیگنال تلویزیونی مشارکت داشتند، طی هفته‌های بعد همگی بازداشت شدند. پلیس در شب حادثه به پا و بینی آقای شو ژائوبین شلیک کرد. او و چهار تمرین‌کننده دیگر توسط دادگاه شهر آنشان به احکام سنگین محکوم شدند: آقای وی ژی‌یی به ۲۰ سال، آقای شن های‌لونگ به ۱۸ سال، آقای شو به ۱۷ سال، خانم لی گویی‌هونگ به ۱۵ سال، و خانم هه شیاوچیو به ۱۴ سال زندان.
خانم ژانگ لی در ۱۹مارس۲۰۰۲ دستگیر و در ۲۷اوت۲۰۰۲ تحت شکنجه درگذشت. او ۴۰ سال داشت. یکی از مطلعان فاش کرد که او در بازداشتگاه شماره یک شهر آنشان بارها بازجویی شد. هر بار او را روی برانکارد از اتاق بازجویی بیرون می‌بردند و در راهرو رها می‌کردند؛ جایی‌که افراد می‌توانستند بدن زخمی و خون‌آلودش را ببینند. به گفته شاهدی که پس از مرگش بدن او را دیده بود، نای او بریده شده بود و زیر هر دو بغلش آثار بریدگی دیده می‌شد. این شاهد مظنون بود که او قربانی برداشت اعضای بدن توسط حزب کمونیست چین شده است.
گزیده‌ای از شکایت کیفری آقای وانگ علیه جیانگ زمین
در سال ۲۰۱۵، آقای وانگ شکایت کیفری علیه جیانگ زمین، رئیس سابق رژیم کمونیستی چین و آغازگر آزار و شکنجه را ثبت کرد. در ادامه، بخش‌هایی از شکایت او آمده است که دلیل گرایشش به فالون گونگ و بخشی از آزارهایی را که متحمل شده، شرح می‌دهد.
«من در سال ۱۹۹۵ تمرین فالون گونگ را آغاز کردم. این تمرین به مردم می‌آموزد که براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری زندگی کنند تا انسان خوبی باشند. فالون گونگ نه‌تنها مرا به فرد بهتری تبدیل کرد، بلکه سلامت جسمی‌ام را نیز بهبود بخشید. مشکلات معده، پروستات و سل من برطرف شد و سرشار از انرژی شدم.
در ژوئیه۱۹۹۹، جیانگ زمین آزار و شکنجه بی‌سابقه فالون گونگ را آغاز کرد. همه رسانه‌های دولتی—تلویزیون، رادیو و روزنامه‌ها—پر از دروغ‌هایی شدند که فالون گونگ را بدنام می‌کردند.
در آن زمان، من در کارخانه تولید دکل آنشان کار می‌کردم. همه تمرین‌کنندگان فالون گونگی که آنجا بودند، در محل کار تحت‌نظر بودند. پلیس و کارکنان کمیته محل سکونت نیز مرتباً مرا آزار می‌دادند.
مأموران اداره پلیس لینگ‌شان در حدود ساعت ۹شب ۹دسامبر۱۹۹۹ برای آزار مجدد من به خانه‌مان آمدند. من در خانه نبودم، اما خانواده‌ام پس از بازگشتم این موضوع را برایم تعریف کردند. همان شب تصمیم گرفتم برای دادخواهی حق تمرین فالون گونگ به پکن بروم.
در پکن دستگیر و به اداره پلیس محلی بازگردانده شدم. مأمور چوی یونگ‌چوان با کفش بیش از ۳۰ بار به صورتم ضربه زد. صورتم و دهانم شدیداً متورم شد و در خوردن غذا دچار مشکل جدی شدم. پس از ۳۰ روز بازداشت اداری، به سه ماه دیگر بازداشت کیفری محکوم شدم.
وقتی سرانجام آزاد شده و به کار بازگشتم، مدیرم ۲٬۰۰۰ یوان از حقوقم کسر کرد و مرا مجبور کرد ۳٬۰۰۰ یوان دیگر به‌عنوان ضمانت پرداخت کنم تا دوباره به پکن نروم.
علاوه‌بر آزار مالی، مدیر کارخانه و دیگران مرتباً مرا آزار می‌دادند و مرا تحت فشار قرار می‌دادند تا از فالون گونگ دست بکشم. در محل کار تحقیر و با تبعیض مواجه شدم. نهایتاً استعفا دادم.
در شب ۲۳ژانویه۲۰۰۱، در آستانه سال نو چینی، کانال تلویزیون دولتی نمایش حقه خودسوزی در میدان تیان‌آنمن را پخش کرد. پس از آن، آزار و شکنجه و تبلیغات علیه فالون گونگ شدت گرفت. بسیاری از مردم عادی که قبلاً از ما حمایت می‌کردند، به ما بدبین شدند. برای اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه، شروع به توزیع بروشور و جستجوی راه‌های دیگر برای روشنگری کردیم.
در ۱۶فوریه۲۰۰۲، هنگامی‌که من و سایر تمرین‌کنندگان در حال تلاش برای قطع سیگنال تلویزیونی جهت پخش ویدئوهای روشنگری بودیم، پلیس ما را محاصره کرد. من موفق به فرار شدم، اما در فهرست تحت تعقیب قرار گرفتم و ناچار به زندگی دور از خانه شدم.
در آن مدت، پلیس اغلب مخفیانه وارد خانه‌ام می‌شد و دستگاه شنود برای ضبط مکالمات خانواده‌ام نصب می‌کرد. چند نفر از بستگانم نیز مورد آزار قرار گرفتند و حتی بازداشت شدند. کمک‌هزینه ماهانه ۲۹۶ یوانی برای همسرم که به‌تازگی از کار اخراج شده بود، فقط پس از دو ماه قطع شد و او به‌همراه فرزندمان که در سن تحصیل بود، دچار مشکلات شدید مالی شدند. پلیس حتی تلاش کرد با تطمیع دوستانم از محل اختفای من مطلع شود. در ایام تعطیلات مهم، پلیس خارج از خانه والدینم مستقر می‌شد تا مرا زیر نظر بگیرد. همه اعضای خانواده‌ام تحت فشار روانی شدید ناشی از آزار بودند.
در دوران فرار، نتوانستم شغلی پیدا کنم و به‌ندرت می‌توانستم از خانه خارج شوم. همچنین از اینکه نتوانستم از والدین سالخورده‌ام مراقبت کنم یا وظایفم به‌عنوان یک پدر را انجام دهم، ناراحت بودم.
فشارهایی که تحمل کرده‌ام، چه جسمی، چه روانی، و چه مالی، برای بسیاری از مردم قابل تصور نیست. در تمام این سال‌ها، نه‌فقط من، بلکه تمرین‌کنندگان بی‌شماری از فالون گونگ چنین آزار وحشیانه‌ای را تحمل کرده‌اند، از خانواده‌هایشان جدا شده‌اند یا حتی تا سرحد مرگ تحت شکنجه قرار گرفته‌اند.»
گزارش مرتبط:
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
