(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۴۵ کشور، در ژوئیه۲۰۲۵، یعنی ۲۶ سال پس از آنکه حزب کمونیست چین دستور آزار و اذیت را صادر کرد، فهرست دیگری از مقامات حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) را ارائه کردند که فالون گونگ و تمرین‌کنندگان را تحت آزار و شکنجه قرار داده‌اند. تمرین‌کنندگان از دولت‌های خود خواستند که این عاملان و اعضای خانواده‌شان را از ورود به کشورشان منع کنند و دارایی‌هایشان در خارج از کشور چین را طبق قانون مسدود کنند.

این ۴۵ کشور شامل پنج چشم (ایالات متحده، کانادا، انگلستان، استرالیا، نیوزیلند)، تمام ۲۷ کشور اتحادیه اروپا (EU) و ۱۳ کشور در سایر قاره‌ها هستند. کشورهای اتحادیه اروپا عبارتند از آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، سوئد، بلژیک، ایرلند، اتریش، دانمارک، رومانی، چک، فنلاند، پرتغال، یونان، مجارستان، اسلواکی، بلغارستان، لوکزامبورگ، کرواسی، لیتوانی، اسلوونی، لتونی، استونی، قبرس و مالت. ۱۳ کشور باقیمانده در آسیا، اروپا و آمریکا قرار دارند: ژاپن، کره جنوبی، اندونزی، سوئیس، نروژ، لیختن‌اشتاین، اسرائیل، مکزیک، آرژانتین، کلمبیا، شیلی، جمهوری دومینیکن و پاراگوئه. این اولین باری است که پاراگوئه به این فهرست پیوست.

براساس گزارشی که توسط سازمان جهانی برای بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG) منتشر شده است، ح.ک.چ در نشستی در ماه مه۲۰۲۴ که توسط وزارت امنیت عمومی سازماندهی شد، بر هدفی تأکید کرد: «به همکاری بین فالون گونگ و سیاستمداران غرب برای تحریم رهبران سطح بالای چین توجه ویژه داشته باشید. به هر قیمتی این رفتارها را متوقف کنید.»

لی یانچون، دبیر حزب و سرپرست زندان زنان استان شاندونگ، نیز در میان عاملان فهرست شده بود.

اطلاعات عامل آزار و شکنجه

نام کامل مرتکب: لی (نام خانوادگی) یانچون (نام) (李延群)جنسیت: مردکشور: چینتاریخ/سال تولد: نامشخصمحل تولد: نامشخص


عنوان شغلی یا سِمَت

قبل از اکتبر۲۰۲۳: معاون دبیر و کمیسر سیاسی کمیته حزب زندان زوچنگ در استان شاندونگاکتبر۲۰۲۳ - تاکنون: دبیر حزب و سرپرست زندان زنان استان شاندونگ

جرایم اصلی

از زمانی که لی یانچون در سال ۲۰۲۳ به سمت دبیر حزب و مدیر زندان زنان شاندونگ ارتقا یافت، به‌طور فعال سیاست آزار و شکنجه فالون گونگ توسط ح.‌ک.‌چ را اجرا کرده است. در این دوره دست‌کم چهار تمرین‌کننده ازجمله خانم لین جیانپینگ، خانم لی فنگ‌یینگ، خانم وانگ یولینگ و خانم شو هایهونگ تا سرحد مرگ شکنجه شدند.

به‌محض ورود تمرین‌کنندگان به زندان، مجبور به انجام معاینات پزشکی مختلف می‌شوند. بیش از ۹۰ درصد از آن‌ها «بیماری‌های زیادی» داشتند که قبلاً هرگز به آن‌ها مبتلا نشده بودند و سپس مجبور به مصرف دارو و محدودیت‌های غذایی می‌شدند. برخی از آن‌ها سال‌ها اجازه خوردن نان بخارپز یا نان برنجی را نداشتند و فقط می‌توانستند نان ذرت بخورند. اگر تمرین‌کنندگان از مصرف داروها امتناع می‌کردند، نگهبانان به زندانیان دستور می‌دادند که بدون اطلاع آن‌ها، داروها را به غذای تمرین‌کنندگان اضافه کنند.

کسانی که از انکار فالون گونگ امتناع می‌کردند، در اتاق تاریکی به مساحت کمتر از ۱۰ متر مربع نگهداری می‌شدند و اجازه تماس با دیگران یا شکایت به مدیریت زندان را نداشتند. زندانیانی که برای نظارت بر آن‌ها تعیین شده بودند، به آن‌ها اجازه صحبت، شستن خود یا راه رفتن را نمی‌دادند. آن‌ها باید یک درخواست رسمی می‌نوشتند و در صورت نیاز به استفاده از توالت اعتراف می‌کردند که مجرم هستند. به مدت یک ماه و نیم، به هر فرد فقط یک رول دستمال توالت که با پول خودش خریداری شده بود، داده می‌شد. برخی از تمرین‌کنندگان مجبور می‌شدند در شلوار خود ادرار و مدفوع کنند و اجازه تعویض لباس یا دوش گرفتن نداشتند.

گاهی اوقات نگهبانان و زندانیان دست تمرین‌کنندگان را می‌گرفتند و مجبورشان می‌کردند تا بیانیه‌هایی مبنی بر انکار فالون گونگ بنویسند. برای جلوگیری از درخواست کمک تمرین‌کنندگان، نگهبانان موهای آن‌ها را به عقب می‌کشیدند. یک نگهبان یک بار به تمرین‌کنندگان گفت: «باید بدانید که تا وقتی اینجا هستید، میزان تبدیل ۱۰۰ درصد است.»

بخش یازدهم زندان زنان شاندونگ به‌طور ویژه برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌شود. این تنها بخشی است که با حصار سیم خاردار و شبکه برق احاطه شده است. تعداد انگشت‌شماری از زندانیان توسط نگهبانان برای آزار و اذیت تمرین‌کنندگان تحریک می‌شوند.

موارد منتخب مرگ و شکنجه

مورد ۱: خانمی ۶۳ساله که پس از چهار ماه زندان تا حد وخیمی شکنجه شد، دو هفته پس از آزادی با قید ضمانت پزشکی درگذشت

خانم لین جیانپینگ، اهل شهر چیشیا، در اواسط اکتبر۲۰۲۴ برای گذراندن دوره سه ساله زندان که در مارس۲۰۲۳ به‌دلیل تمرین فالون گونگ به آن محکوم شده بود، دوباره به زندان منتقل شد. او در زندان مورد آزار و شکنجه و در شرایط وخیمی قرار گرفت. مقامات زندان او را در ۳۰ژانویه۲۰۲۵ به قید ضمانت پزشکی آزاد کردند و او در ۱۳فوریه درگذشت. او ۶۳ساله بود.

خانم لین جیانپینگ

مرگ خانم لین، به دهه‌ها رنج او به دست حزب کمونیست چین به‌دلیل پایبندی به ایمانش پایان داد. او در ۲۶سپتامبر۲۰۰۴ دستگیر و به سه سال کار اجباری محکوم شد. پس از انقضای دوره محکومیتش، مستقیماً به زندان منتقل شد تا بدون طی مراحل قانونی، دوره سه ساله حبس خود را بگذراند. او در حین حبس به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد.

خانم لین پس از دستگیری دیگری در ۶فوریه۲۰۲۲، در حبس خانگی قرار گرفت و در همان روز آزاد شد. او در ۲۹مارس۲۰۲۳ به سه سال زندان دیگر با جریمه ۵۰۰۰ یوانی محکوم شد. دادگاه تجدیدنظر شهر یانتای درخواست تجدیدنظرش را رد کرد. او به دلایل بیماری بلافاصله زندانی نشد.

پلیس در سپتامبر۲۰۲۴ درِ خانه خانم لین را باز کرد و او را برای معاینه پزشکی به بیمارستان برد. وضعیت او همچنان برای بازداشت نامناسب تشخیص داده شد و به خانه فرستاده شد. حدود اواسط اکتبر۲۰۲۴، پلیس دوباره تلاش کرد و موفق شد او را در زندان زنان استان شاندونگ واقع در مرکز، جینان، مورد پذیرش قرار دهد.

خانم لی به‌دلیل بدرفتاری‌هایی که در زندان متحمل شده بود، در وضعیت وخیمی قرار داشت، گیج و سردرگم بود. زندان در ۳۰ژانویه۲۰۲۵ (دومین روز از سال نو چینی) به خانواده‌اش اطلاع داد تا او را ببرند. خانواده‌اش او را مستقیماً برای درمان اورژانسی به بیمارستان بردند. او ساعت ۲ بامداد ۱۳فوریه۲۰۲۵ درگذشت. مشخص نیست که آیا او در بیمارستان فوت کرد یا در خانه.

مورد ۲: بیمار سرطانی که در شرایط بحرانی از زندان آزاد شد، چهار ماه بعد درگذشت

خانم لی فنگ‌یینگ، ساکن ۵۲ساله شهرستان وولیان، حدود ساعت ۴ صبح ۳۱دسامبر۲۰۲۴، چهار ماه پس از آزادی از زندان در شرایط بحرانی، درگذشت.

خانم لی در ۱۰اکتبر۲۰۲۲ به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شد. او در ۱۵مه۲۰۲۳ به هشت سال زندان با جریمه ۲۰ هزار یوانی محکوم شد. با وجود وضعیت نامناسب سلامتی‌اش درنتیجه شکنجه در بازداشتگاه، قاضی دستور داد که در ۸اوت۲۰۲۳ به زندان زنان استان شاندونگ منتقل شود.

تنها چند روز پس از پذیرش در زندان، خانم لی مجبور شد به‌سرعت به بیمارستان منتقل شود، در آنجا مبتلا به لنفوم (سرطان سیستم لنفاوی) و سرطان رحم تشخیص داده شد. درخواست او برای آزادی به قید ضمانت پزشکی رد شد. هم او و هم خانواده‌اش از شیمی‌درمانی خودداری کردند، اما بیمارستان زندان او را مجبور به انجام این درمان کرد. او روز به روز ضعیف‌تر می‌شد. وقتی خانواده‌اش به ملاقاتش رفتند، بیش از یک ساعت طول کشید تا مسافت کوتاهی را تا اتاق ملاقات طی کند.

با بدتر شدن وضعیت خانم لی، زندان سرانجام در ۲۳اوت۲۰۲۴ او را به قید ضمانت آزاد کرد. او چهار ماه بعد درگذشت.

مورد ۳: خانمی ۷۴ساله که در زندان به او دارو خورانده و شکنجه شده بود، کمتر از دو سال پس از آزادی درگذشت

خانم وانگ یولینگ، ساکن شهر زیبو، در ۷اکتبر۲۰۲۴، کمتر از دو سال پس از اتمام دوره زندانش به‌دلیل تمرین فالون گونگ، درگذشت. به‌دلیل شکنجه‌های جسمی و تجویز اجباری دارو که در زندان متحمل شده بود، برای بهبودی دست و پنجه نرم می‌کرد و قبل از مرگ درد شدیدی داشت. او ۷۴ساله بود.

پس از آنکه رژیم کمونیستی چین در ژوئیه۱۹۹۹ شروع به آزار و شکنجه فالون گونگ کرد، خانم وانگ بارها به‌دلیل حفظ ایمانش هدف قرار گرفت. ازآنجاکه در سال ۱۹۹۹ برای درخواست حق تمرین فالون گونگ به پکن رفته بود، در یک بیمارستان روانی بستری شد و در آنجا به او داروهای سمی تزریق و شوک الکتریکی اعمال شد.

در سپتامبر۲۰۰۲، دو ماه قبل از شانزدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین، خانم وانگ دستگیر و دوباره در یک بیمارستان روانی نگهداری شد، در آنجا دوباره به او داروهای سمی تزریق و به‌زور خورانده شد. مقامات بعداً او را به بازداشتگاه ژانگدیان منتقل و او را به سه سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم کردند. درحالی ‌که دوران محکومیتش را در اردوگاه کار اجباری وانگچون می‌گذراند، برای مدتی طولانی در سلول انفرادی نگهداری شد، از خواب محروم و مجبور به تماشای مطالبی تبلیغاتی شد که فالون گونگ را بدنام می‌کرد.

خانم وانگ در اواخر اوت۲۰۲۱ دوباره به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شد. پلیس قبل از آزادی و قرار دادن او در حبس خانگی، ۲۰۰۰ یوان از او اخاذی کرد. خانه‌اش نیز غارت شد.

آخرین دستگیری خانم وانگ در ژوئیه۲۰۲۲ بود که منجر به ۱.۵ سال حبس شد. ازآنجاکه از انکار فالون گونگ خودداری کرد، به‌مدت پنج ماه در زندان زنان استان شاندونگ در سلول انفرادی نگهداری شد. چهار زندانی به نوبت و شبانه‌روزی او را زیر نظر داشتند. آن‌ها همچنین به او دستور می‌دادند که هر روز مقالاتی در انکار فالون گونگ بنویسد. وقتی از انجام این کار خودداری کرد، دستش را گرفتند و او را مجبور به نوشتن کردند.

نگهبانان همچنین خانم وانگ را مجبور کردند که سه بار در روز داروهای نامعلومی را مصرف کند. اگر از این کار امتناع می‌کرد، زندانیان او را تحت خوراندن اجباری قرار می‌دادند. زندانیان به تحریک نگهبانان، او را به‌طور خودسرانه کتک می‌زدند و مورد آزار و اذیت کلامی قرار می‌دادند. اغلب مجبور می‌شد ساعت‌ها بی‌حرکت روی یک چهارپایه کوچک بنشیند و اجازه استفاده از توالت را نداشت.

خانم وانگ پس از آزادی در 30ژانویه2023، بسیار ضعیف بود و با عوارض شدید ناشی از دارو در زندان دست و پنجه نرم می‌کرد. این درد اغلب شب‌ها بدتر می‌شد و گاهی اوقات باعث می‌شد از شدت درد فریاد بزند.

خانم وانگ در 31اوت2024 ناگهان غش کرد و برای درمان اورژانسی به بیمارستان منتقل شد. پزشک گفت که او دچار نارسایی چند عضوی شده است. او دو ماه بعد در 7اکتبر2024 درگذشت.

مورد ۴: خانمی به‌دلیل ارسال نامه‌ای به رئیس پلیس جدید که از او خواست فالون گونگ را مورد آزار و اذیت قرار ندهد، به سه سال زندان محکوم شد

خانم دوان گوئی‌شیو، اهل شهر چینگدائو، در ۲۹نوامبر۲۰۲۱ به‌دلیل ارسال نامه‌ای به رئیس پلیس جدید که از او خواست فالون گونگ را مورد آزار و اذیت قرار ندهد، دستگیر شد. او در ۷ژانویه۲۰۲۲ با قرار وثیقه آزاد شد. دادگاه محلی در ۱۷مارس۲۰۲۳ او را به سه سال زندان با جریمه ۲۰ هزار یوانی محکوم کرد. او در همان روز دوباره به زندان منتقل شد.

در عرض دو ماه پس از پذیرش در زندان، آنقدر شکنجه شد که در راه رفتن مشکل داشت. در طول یک ملاقات خانوادگی در ۵سپتامبر۲۰۲۴، مجبور شدند خانم دوان را با صندلی چرخدار به اتاق ملاقات بیاورند. بدنش به‌طور غیرقابل کنترلی می‌لرزید و در طول جلسه ملاقات مدام استفراغ می‌کرد.

مورد ۵: خانمی تحت خوراندن اجباری قرار گرفت و مجبور شد روی چهارپایه کوچکی با سطح مشبک بنشیند

خانم هوانگ چونلینگ، اهل شهر جینینگ، در ۲۴سپتامبر۲۰۱۹، کمتر از شش ماه پس از پایان دوره محکومیت پنج‌ساله قبلی‌اش به‌دلیل تمرین فالون گونگ، دستگیر شد. او در ۲۲اکتبر۲۰۲۰ توسط دادگاه منطقه رنچنگ به سه سال حبس دیگر محکوم شد.

درحالی‌که در بخش یازدهم زندان دوران محکومیتش را می‌گذراند، از انکار فالون گونگ خودداری کرد و به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد. هنگامی که برای اعتراض به آزار و اذیت دست به اعتصاب غذا زد، شو یومی، رئیس بخش، به چند زندانی دستور داد تا او را محکم روی زمین نگه دارند و به‌زور به او غذا بدهند. زندانیان دهان او را با قاشق باز کردند و بیش از ۴۰ دقیقه با قاشق به دهان و دندان‌هایش ضربه زدند. دهانش به‌شدت آسیب دید و خون زیادی از دهانش بیرون ریخت.

پس از سال نو چینی ۲۰۲۳، نگهبان زندانیان را تحریک کرد تا به خانم هوانگ فحاشی کند و او را مجبور کردند روی یک چهارپایه پلاستیکی کوچک با سطح مشبک نازک بنشیند. یک بار یکی از زندانیان توری را به زانوی خانم هوانگ فشار داد و درد ناشی از آن مانند این بود که زانویش با چاقو بریده شده است. بار دیگر زندانی یک برش طولانی روی ساق پای خانم هوانگ ایجاد کرد و دستانش را زیر چهارپایه قرار داد. میله افقی نگهدارنده چهارپایه به مچ دست‌هایش فشار آورد و جای عمیقی روی آن‌ها گذاشت.

مورد ۶: خانمی ۷۱ ساله به‌ناحق به بیش از هفت سال زندان محکوم و در زندان به‌شدت شکنجه شد

خانم سونگ آیو، ساکن ۷۱ساله شهر لین‌یی، در اکتبر۲۰۲۲ پس از آنکه پلیس او را به‌دلیل توزیع مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ در نزدیکی ایستگاه پلیس منطقه لانشان تعقیب کرد، دستگیر شد. او در پایان سال ۲۰۲۲ به هفت سال و هشت ماه حبس محکوم شد و خیلی زود به زندان رفت. وقتی خانواده‌اش در تاریخی نامعلوم به ملاقاتش رفتند، به‌دلیل شکنجه شدید، وضعیت بسیار بدی داشت. کمرش تقریباً ۹۰ درجه خمیده شده بود و وزنش کمتر از ۴۰ کیلوگرم بود.

مورد ۷: خانمی که به‌خاطر ایمانش هشت سال در زندان بود، با وجود وضعیت وخیم، از آزادی مشروط پزشکی محروم شد

خانم ژانگ شیولان، ساکن شهر جیائوژو، در سال ۲۰۲۲ برای گذراندن دوره هشت‌ساله حبس از بازداشتگاه جیمو به زندان منتقل شد. وقتی خانواده‌اش در ژوئن۲۰۲۴ به ملاقاتش رفتند، وضعیت سلامتی نامناسبی داشت و لاغر شده بود. دو زندانی او را با صندلی چرخدار به بیرون هل دادند. او آنقدر ضعیف بود که نمی‌توانست به تنهایی بنشیند. یکی از زندانیان مجبور بود از پشت او را نگه دارد و دیگری میکروفون را برای او نگه داشت. صدایش بسیار آهسته بود و به خانواده‌اش گفت که پس از خوردن کمی غذا احساس ناراحتی می‌کند. با وجود شرایطش، زندان از آزادی او به قید ضمانت پزشکی خودداری کرد.