آیا به دافا باوری راسخ دارم؟

(Minghui.org)

21 سال است که فالون دافا را تمرین می‌کنم. این سالها مانند یک چشم برهم زدن گذشته است. هم‌تمرین‌کنندگان درخصوص اینکه چه زمانی اصلاح فا به پایان می‌رسد نظراتشان را به اشتراک گذاشته‌اند، اما من توجه زیادی به این موضوع نکرده‌ام. از آنجاکه به خوبی تزکیه نکرده‌ام، با عجله تلاش خواهم کرد تا در تزکیه‌ام پیشرفت کنم.

یک شب که زودتر از معمول خوابیدم، ناگهان با این فکر بیدار شدم: «اگر امروز به پایان برسد، نتیجه بسیار ناخوشایند خواهد بود! پس از مطالعۀ فا برای این همه سال، هنوز وابستگی‌ها و عقاید و تصورات بشری بسیاری دارم! هنوز مانند مردم عادی با "موضوعات ناخوشایند" برخورد می‌کنم.»

کمی پیش از این چند تمرین‌کننده از من انتقاد کردند. من به سادگی تحت تأثیر شهرت و پول افراد عادی قرار نمی‌گیرم، اما وقتی آن هم‌تمرین‌کنندگان چنان ناعادلانه با من رفتار کردند، تحت تأثیر قرار گرفتم. از آنها دلخور شدم و برای مدتی طولانی نتوانستم این آزمون را پشت سر بگذارم.

با اینکه چیزی نگفتم، اما نسبت به آن هم‌تمرین‌کنندگانی که از من انتقاد کرده بودند دیدگاه متفاوتی پیدا کردم. حتی تا امروز هم در قلبم احساس ناراحتی دارم. از خودم پرسیدم: «آیا وقتی اصلاح فا به پایان برسد، می‌توانم این وابستگی را به بهشت ببرم؟»

با جدیت به درون نگاه کردم و درک کردم که باید با انتقادها مواجه شوم هرچقدر که آنها ناخوشایند باشند، مشکلاتم را پیدا کنم و وابستگی‌ها را ازبین ببرم. انتقادها و تحمل شکایت‌ها همگی چیزهای خوبی بودند. چیزی وجود ندارد که نتوانیم رها کنیم.

استاد بیان کردند:

«فشارهای خارجی که مریدان دافا با آن مواجه می‌شوند، آزمون‌ها و فرصت‌هایی هستند که به‌طور کوشاتری پیشرفت کنند، درحالی که اختلافات و فشارهای داخلیِ میان مریدان دافا نیز آزمون‌ها و فرصت‌هایی هستند که به‌طور کوشاتری پیشرفت کنند.» («پیام تبریک به کنفرانس فای اروپا»)

بنابراین این فرصت مناسبی برایم بود که مسیر تزکیه‌ام را بپیمایم و به‌خوبی تزکیه کنم.

استاد همچنین بیان کردند:

«تزکیه درباره تزکیۀ قلب شخص و تزکیۀ خود فرد است. فقط وقتی قادر باشید در بحبوحۀ مشکلات، تضادها، سختی‌ها و مورد بی‌انصافی قرار گرفتن، هنوز خودتان را مورد بررسی قرار دهید و به درون نگاه کنید، این تزکیۀ واقعی است. و فقط آنگاه است که می‌توانید به‌طور پیوسته رشد کنید، مسیر تزکیه را به‌طور مستقیم بپیمایید و به‌سوی کمال پیش بروید!» («پیام تبریک به کنفرانس فای تایوان»)

پس از اینکه درک بهتری از این موضوع به دست آوردم، احساس کردم که نهایتاً سنگی سرسخت را از قلبم خارج کردم. وقتی بیشتر به درون نگاه کردم، وابستگی به منافع شخصی که عمیقاً پنهان شده بود را پیدا کردم. دلیل اینکه نتوانستم این آزمون را بگذرانم این بود که نگران بودم تمرین‌کنندگانی که از من انتقاد کردند باعث ضرر و زیان برای تزکیه و آینده‌ام خواهند شد. درواقع پیروی از تعالیم دافا تنها کار درست برای انجام دادن است. هروقت شخص بتواند به درون نگاه کند، چیزهای بد تبدیل به خوب خواهند شد.

وقتی وابستگی به ترس ازدست دادن و در طلب تقوای عظیم بودن را پیدا کردم، تزکیه‌ام بهبود یافت. این رویداد برایم فرصتی بود تا تحت نظم و ترتیب نیک‌خواهانۀ استاد رشد کنم. مانند آنچه استاد بیان کردند:

«یک تزکیه‌کننده همیشه خود را تزکیه می‌کند و هرگونه تغییر کوچک در تفکر بشری‌تان به‌منزلۀ یک پیشرفت محسوب می‌شود و همه موجودات خدایی می‌توانند آن را ببینند.» («پیام تبریک به کنفرانس فای اروپا»)

میلارپا کار بدی انجام نداده بود، با این وجود استادش او را مورد ضرب و شتم قرار داد. اما او هیچ رنجشی درخود ایجاد نکرد. درواقع استادش از این استفاده کرد تا به او کمک کند کارمایش را ازبین ببرد. به‌عنوان یک تمرین‌کنندۀ دافا چرا نتوانستم به خوبیِ میلارپا عمل کنم؟ به‌خاطر این شکاف بسیار بزرگ عمیقاً شرمسار هستم. فهمیدم که موضوع این است که آیا به‌طور بنیادی به استاد و دافا باور دارم. میلارپا توانست به‌خاطر باور راسخی که به استادش داشت آن را تحمل کند.

بنابراین آنچه واقعاً از خودم پرسیدم این بود: «آیا به دافا باوری راسخ دارم؟ اگر شخص حقیقتاً و به‌طور راسخ به استاد و دافا باور داشته باشد، تمام آشفتگی‌ها ازبین خواهد رفت.