(Minghui.org) از حدود ۲۰آوریل۲۰۲۵، اداره مدیریت زندانهای پکن نگهبانانی را به زندان جینژونگ در استان شانشی اعزام کرد تا به راهاندازی یک کمپین جدید شکنجه، برای مجبور کردن تمرینکنندگان فالون گونگِ بازداشتشده به انکار ایمانشان کمک کنند.
تمامی تمرینکنندگان فالون گونگی که اخیراً به این زندان منتقل شدند به سلولهای انفرادی در طبقه چهارم برده شدند. آنها مجبور بودند تمام روز بایستند، بدون اینکه اجازه خوابیدن داشته باشند. نگهبانان همچنین آنها را مورد ضربوشتم قرار میدادند و با اسپری فلفل به آنها حمله میکردند. پس از این دور از شکنجه، سایر تمرینکنندگان در این زندان نیز به بخش سلول انفرادی منتقل و شکنجه شدند.
آقای هُو لیجون در آوریل۲۰۲۵، دست به اعتصاب غذا زد. زندان در ژوئن، شروع کرد وی را تحت خوراندن اجباری قرار دهد. او در اوت، برای چند روز خوردن غذا را از سر گرفت، اما دوباره دور جدیدی از اعتصاب غذا را آغاز کرد.
آقای هو، ۵۴ساله و اهل تاییوان، در سال ۲۰۰۰، به دو سال اردوگاه کار اجباری محکوم شد. او در بازداشت، تحت شکنجه وحشیانه قرار گرفت و مدت محکومیتش شش ماه تمدید شد. او دوباره در اکتبر۲۰۰۲ دستگیر شد و پس از آغاز اعتصاب غذا، برای ساعتهای طولانی با دو باطوم برقی ۱۸۰هزارولتی، به او شوک وارد کردند. بدنش بهشدت سوخته بود. او موفق شد از بازداشت فرار کند و برای ۲۰ سال بعد مجبور شد در آوارگی زندگی کند تا از پلیس پنهان بماند.
پس از آنکه آقای هو در ۲۵آوریل۲۰۲۳ دستگیر شد، به ۱۰ سال زندان محکوم و در اوایل ژوئن۲۰۲۳، به زندان جینژونگ منتقل شد. او از روز دستگیری، اعتصاب غذا را آغاز کرد و پس از انتقال به زندان نیز به آن ادامه داد.
هو در ابتدا به تیم مدیریت سختگیرانه منتقل شد تا تحت «آموزش فشرده» قرار گیرد که هدف آن وادار کردنش به انکار فالون گونگ بود. یک زندانی به نام گُوئو چونلِی یک تمرینکننده فالون گونگ ۷۴ساله را مورد ضربوشتم قرار داد و آقای هو این موضوع را به مسئول تیم، ژو دونگیان، گزارش داد.
ژو بهجای تنبیه گوئو، شانزده بار به صورت آقای هو سیلی زد و به گوئو دستور داد او را با دستهای دستبندخورده و طنابی که دور گردنش پیچیده شده بود، روی نیمکتی ببندد. گوئو همچنین سه بار آب فلفل به چشمان وی اسپری کرد، به چشمانش ضربه و به صورتش سیلی زد. سه شب متوالی اجازه خوابیدن نداشت. او در اعتراض، دست به اعتصاب غذا زد و به سلول انفرادی منتقل شد.
آقای هو طی روزهای متوالی، بارها از خواب محروم شد. همچنین مجبور بود ساعتهای طولانی بیحرکت روی چارپایه کوچکی بنشیند که باعث شد در دفع ادرار دچار مشکل و به کمردرد شدید مبتلا شود. همانطور که اعتصاب غذایش را ادامه میداد، نگهبانان او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند. او در هر بار خوراندن اجباری، تقریباً دچار خفگی میشد.
آقای هو بعداً به بخش دوم این زندان منتقل و مجبور به انجام کار سخت بدون دستمزد شد. نگهبانان فقط به او اجازه میدادند هر ماه ۱۰۰ یوان برای مایحتاج روزانه خرج کند و او را از تماس تلفنی با خانواده یا دیدار حضوری با آنان محروم میکردند. او به اعتصاب غذا ادامه داد و هر روز تحت خوراندن اجباری قرار میگرفت. فشار خونش در مقطعی به 130/220 رسید (محدوده طبیعی ۸۰/۱۲۰ یا پایینتر است). بیمارستان زندان دو بار اطلاعیه وضعیت بحرانی صادر کرد.
گزارشهای مرتبط:
مردی اهل شانسی پس از ۲۰ سال آوارگی، دستگیر شد و بیش از یک ماه در اعتصاب غذاست
کپیرایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
